Οι αμύντορες του πολιτισμού και της τηλεοπτικής αισθητικής κακώς διαρρηγνύουν τα ιμάτιά τους με τα νούμερα της τηλεθέασης που έχουν οι τουρκικές σαπουνόπερες. Το φαινόμενο δεν είναι ελληνικό. Δεν είναι καν βαλκανικό, διότι μην ξεχνάμε ότι μόλις πριν από έναν αιώνα η Οθωμανική Αυτοκρατορία κατελάμβανε μέγα τμήμα της Βαλκανικής Χερσονήσου. Είναι παγκόσμιο! Σύμφωνα με έρευνα της Eurodata TV Worldwide, το 42% των τηλεθεατών παγκοσμίως προτίμησε να παρακολουθεί σίριαλ τη χρονιά που πέρασε. Το 37% προτίμησε ζωντανές ψυχαγωγικές εκπομπές και το 21% ενημερωτικά προγράμματα και ντοκιμαντέρ.

Είναι αλήθεια ότι στις περισσότερες χώρες τα σίριαλ είναι εγχώριας παραγωγής. Από τα εισαγόμενα, όμως, πρώτα έρχονται τα τουρκικά, ξεπερνώντας ακόμη και αυτά τα αμερικανικά! Τα έσοδα, μάλιστα, από τα 70 τουρκικά σίριαλ που πουλήθηκαν το 2013 σε 50 χώρες έφθασαν τα 150 εκατ. δολάρια. Από την Αλέξις, δηλαδή, περάσαμε στη Φατμαγκιούλ (με μια μικρή βραζιλιάνικη γέφυρα). Τι ακολουθεί; Μα τα… νοτιοκορεάτικα σίριαλ, που έρχονται ήδη στην τρίτη θέση παγκοσμίως σε πωλήσεις! «Οι σειρές της Ανατολής ταξιδεύουν πολύ καλά στη Δύση», σημειώνει στη «Φιγκαρό» η Αμαντίν Κασί της Eurodata TV Worldwide, και προσθέτει: «Αύριο η Αφρική ίσως προσφέρει την επόμενη μόδα στις τηλεοπτικές σειρές».

Το 1990 ο Ουμπέρτο Εκο έλεγε ότι μοίρα της τηλεόρασης είναι να την παρακολουθεί το λούμπεν προλεταριάτο, καθώς οι μεσαίες και οι υψηλές εισοδηματικές τάξεις θα στραφούν στο Διαδίκτυο. Οι εξελίξεις τον δικαίωσαν. Τις τελευταίες δύο δεκαετίες η φτωχοποίηση της μεσαίας τάξης αύξησε τη μέση τηλεθέαση διεθνώς κατά 45 λεπτά ημερησίως, στις 3 ώρες και 14 λεπτά.