Αναζήτηση
Οταν το 1999 περνούσε για πρώτη φορά την πύλη των δικαστηρίων της Ευελπίδων, μάλλον δεν μπορούσε να φανταστεί ότι ύστερα από λίγα χρόνια θα γινόταν ο πρώτος εκπρόσωπος Τύπου της Εισαγγελίας Πλημμελειοδικών της Αθήνας. Το «πείραμα», που άγγιζε περισσότερο τα ευρωπαϊκά πρότυπα, καθώς η θέση υπήρχε στα χαρτιά από το 1998, ξεκίνησε με πρωτοβουλία της σημερινής προϊσταμένης της μεγαλύτερης Εισαγγελίας της χώρας Παναγιώτας Φάκου.
Ηταν η πρώτη φορά που η Εισαγγελία θα αποκτούσε μια επίσημη φωνή προς τα έξω, με στόχο την έγκυρη και αντικειμενική ενημέρωση της κοινής γνώμης, χωρίς διακρίσεις και βεβαίως διαφυλάσσοντας το απόρρητο των μεγάλων ανακρίσεων που όλο αυτόν τον καιρό βρίσκονται στην πρώτη γραμμή της επικαιρότητας.
ΕΚΠΡΟΣΩΠΟΣ ΤΥΠΟΥ. Τον Δημήτρη Ζημιανίτη, ο οποίος είχε ήδη πολυετή θητεία στις Βρυξέλλες, εμπιστεύτηκε η κυρία Φάκου αναθέτοντάς του καθήκοντα του πρώτου εκπροσώπου Τύπου της Εισαγγελίας της Αθήνας. Ενός θεσμού που πολλοί, ιδίως παλαιότεροι στην ιεραρχία εισαγγελείς, αντιμετώπιζαν με επιφύλαξη καθώς ήταν συνηθισμένοι σε άλλα, πιο κλειστά εισαγγελικά μοντέλα.
Ο θεσμός ωστόσο μέχρι τώρα, κατά κοινή ομολογία, είναι επιτυχής. Αρκεί να αναλογιστεί κανείς ότι ο κ. Ζημιανίτης έχει χρειαστεί να ξενυχτήσει πολλές φορές μαζί με τους συναδέλφους του εισαγγελείς, οι οποίοι γνωμοδοτούν για την προφυλάκιση ή μη κατηγορουμένων σε μεγάλες υποθέσεις, όπως η Χρυσή Αυγή, το Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο, οι μίζες από τα εξοπλιστικά προγράμματα, για να ενημερώσει σε… real time τους δημοσιογράφους που καλύπτουν το δικαστικό ρεπορτάζ. Για την άμεση ενημέρωση μάλιστα των διαπιστευμένων συντακτών φροντίζει να είναι διαρκώς online και αξιοποιώντας όλα τα σύγχρονα μέσα στέλνει e-mail και SMS με τα αποτελέσματα των ανακριτικών διαδικασιών για την ποινική μεταχείριση κατηγορουμένων που δεν εμπίπτουν στην κόκκινη γραμμή της μυστικότητας των δικαστικών ερευνών.
Επιστρέφοντας στην Ελλάδα, ανέπτυξε συνδικαλιστική δράση και κερδίζοντας την ψήφο εμπιστοσύνης των συναδέλφων του βρέθηκε να είναι γενικός γραμματέας της Ενωσης Εισαγγελέων Ελλάδος. Πιστεύει, όπως λένε συνάδελφοί του που τον γνωρίζουν, ότι μέσα από την Ενωση Εισαγγελέων μπορεί να αναδειχθεί ο ρόλος του εισαγγελικού λειτουργού ως φορέα εγγύησης των ατομικών δικαιωμάτων, ενώ παράλληλα μπορεί να παρεμβαίνει σε ζητήματα που αφορούν την ποινική Δικαιοσύνη με τρόπο επίκαιρο.
Τους τελευταίους μήνες, όμως, μοιράζει τον χρόνο του όχι μόνο στα δικαστήρια της Ευελπίδων αλλά και στις Βρυξέλλες, καθώς προεδρεύει της ομάδας εργασίας που έχει ξεκινήσει τις συζητήσεις για τη σύσταση της Ευρωπαϊκής Εισαγγελίας. Τα θεμέλια μπήκαν επί της προεδρίας της Λιθουανίας στην Ευρωπαϊκής Ενωση, αλλά η ελληνική προεδρία έχει αναγάγει τον θεσμό σε πρώτη προτεραιότητά της. Ο Ευρωπαίος Εισαγγελέας είναι μια πρωτοβουλία της Ευρωπαϊκής Ενωσης με σκοπό την ενίσχυση των οικονομικών συμφερόντων της, δεδομένου ότι έχει καταγραφεί μεγάλη απόκλιση στο ποσοστό των επιτυχών διώξεων για αδικήματα εις βάρος του κοινοτικού προϋπολογισμού, που ποικίλλει ανά κράτος – μέλος μεταξύ του 19% και 91%.
Από αύριο, όμως, μέχρι και το τέλος του 2016 ο Δημήτρης Ζημιανίτης γίνεται επιπλέον ο πρώτος Ελληνας – τακτικό μέλος της 5μελούς Επιτροπής του Ευρωπαϊκού Γραφείου Καταπολέμησης της Απάτης εις βάρος των οικονομικών συμφερόντων της Ευρωπαϊκής Ενωσης (OLAF).
Αξίζει να σημειωθεί ότι η OLAF στελεχώνεται από πέντε ανεξάρτητα μέλη με ανώτερη δικαστική ή ερευνητική εμπειρία που επιλέγονται με απόφαση των τριών θεσμικών οργάνων της Ευρωπαϊκής Ενωσης –Ευρωπαϊκή Επιτροπή, Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και Συμβούλιο –μεταξύ υποψηφίων από όλα τα κράτη – μέλη. Εργο της είναι η καταπολέμηση της απάτης εις βάρος του κοινοτικού προϋπολογισμού και διεξάγει ελέγχους εσωτερικούς –σε θεσμικά όργανα και υπηρεσίες της Ευρωπαϊκής Ενωσης –και εξωτερικούς –σε κράτη – μέλη, φυσικά και νομικά πρόσωπα –με τη συνδρομή των εθνικών δικαστικών Αρχών.
Η πρώτη φορά που με την εισαγγελική ιδιότητα βρέθηκε εκτός των ελληνικών συνόρων ήταν το 2002, όταν με κοινή απόφαση των υπουργών Εξωτερικών και Δικαιοσύνης αποσπάστηκε από την Εισαγγελία Αθηνών στη Μόνιμη Αντιπροσωπεία στην Ευρωπαϊκή Ενωση, όπου και παρέμεινε μέχρι το έτος 2008.
Μετράει τρία πτυχία: μετά τη Νομική Σχολή πέρασε από το Τμήμα Κοινωνιολογίας του Παντείου Πανεπιστημίου, ενώ ο επόμενος σταθμός του ήταν η Σχολή Επικοινωνίας και Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης του Πανεπιστημίου Αθηνών. Εμπειρία που, όπως φαίνεται, τον έχει βοηθήσει στην άσκηση των καθηκόντων του εκπροσώπου Τύπου.
Ακολούθησε ο κύκλος των μεταπτυχιακών του σπουδών με εξειδίκευση πλέον στην Εγκληματολογία και στο Ποινικό Δίκαιο. Οσο για τη δικηγορία, δεν κατάφερε να τον κερδίσει αφού σύντομα αποφάσισε να δώσει εξετάσεις στην Εθνική Σχολή Δικαστών με κατεύθυνση αυτή των εισαγγελικών λειτουργών.
ΓΙΑ ΤΟ ΒΡΑΧΙΟΛΑΚΙ. Και παρά τις πολλαπλές υποχρεώσεις του, βρίσκει τον χρόνο να συμβάλει στον επιστημονικό διάλογο, έχοντας ήδη δημοσιεύσει βιβλία και δεκάδες άρθρα στον νομικό Τύπο, προσεγγίζοντας διάφορα θέματα όπως –ήδη από το 1999 –οι «Μεταμοντέρνες ποινές – Ηλεκτρονική επιτήρηση», το γνωστό βραχιολάκι δηλαδή που έχουμε δει κατ’ επανάληψη σε αμερικανικές ταινίες και πρόσφατα θεσπίστηκε στη χώρα μας, μέχρι πιο σύνθετα θέματα που άπτονται ζητημάτων εφαρμογής της Ευρωπαϊκής Σύμβασης των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου από τα ελληνικά δικαστήρια και της ποινικής πολιτικής της Ευρωπαϊκής Ενωσης.
Οσοι τον ξέρουν καλά γνωρίζουν πως δεν του αρέσει να μιλά για υποθέσεις που έχει χειριστεί. Εκείνο που τον ικανοποιεί είναι η αίσθηση της ηθικής δικαίωσης, όταν μέσα από την άσκηση των καθηκόντων του, σε όποια θέση, καταλαβαίνει ότι αυτό που αποφασίζει είναι δίκαιο, ανεξάρτητα από το αν αυτό αρέσει ή όχι κάθε φορά στους διαδίκους που έχει απέναντί του. «Η απονομή της δικαιοσύνης είναι μια ελκυστική πρόκληση» για τον Δημήτρη Ζημιανίτη, λένε όσοι έχουν μοιραστεί μαζί τους στιγμές στον εισαγγελικό κλάδο.
