Ηταν ένας αγρότης που έγινε στρατιώτης, ένας στρατιώτης που έγινε στρατηγός, ένας στρατηγός που έγινε πολιτικός. Ο πρώην πρωθυπουργός Αριέλ Σαρόν που πέθανε το Σάββατο σε ηλικία 85 ετών, αφού παρέμεινε σε κώμα επί 8 χρόνια μετά το εγκεφαλικό που υπέστη, ήταν παρών σε όλες τις περιπέτειες του κράτους του Ισραήλ στην 65χρονη ιστορία του.

Ηγέτης γνωστός για την επιθετική του τακτική στο πεδίο της μάχης, υπεύθυνος για την εισβολή του Ισραήλ στον Λίβανο, για την οικοδόμηση εβραϊκών οικισμών σε κατεχόμενα εδάφη και αργότερα για την καταστροφή κάποιων εξ αυτών, όταν θεώρησε ότι δεν ήταν πλέον χρήσιμοι, ο Σαρόν, ο οποίος έλαβε και την αναπάντεχη απόφαση της απόσυρσης των ισραηλινών στρατευμάτων από τη Λωρίδα της Γάζας το 2005, υπήρξε μια από τις πιο αμφιλεγόμενες προσωπικότητες διεθνώς. Για τους υποστηρικτές του ήταν ήρωας πολέμου. Για τους επικριτές του, εγκληματίας πολέμου. Χθες εκατοντάδες Ισραηλινοί περίμεναν επί ώρα για να αποτίσουν τον τελευταίο φόρο τιμής στον «Αρίκ» όπως τον φώναζαν, η σορός του οποίου τέθηκε σε λαϊκό προσκύνημα στο κτίριο του Κοινοβουλίου, πριν από τη σημερινή κηδεία. Σε αυτήν θα παραστούν προσωπικότητες από όλο τον κόσμο, όπως ο αντιπρόεδρος των ΗΠΑ Τζο Μπάιντεν, ο πρώην πρωθυπουργός της Βρετανίας Τόνι Μπλερ, ο τσέχος πρωθυπουργός Γίρι Ρούσνοκ, ο υπουργός Εξωτερικών της Γερμανίας Φρανκ – Βάλτερ Σταϊνμάγερ και άλλοι. Μετά την επίσημη νεκρώσιμη τελετή η σορός του Σαρόν θα μεταφερθεί με στρατιωτική αυτοκινητοπομπή για ταφή στη φάρμα του «Συκομουριά» στο Νότιο Ισραήλ. Το φέρετρο θα μεταφέρουν στους ώμους τους στρατηγοί.

Πρωθυπουργός του Ισραήλ από το 2001, ο Σαρόν υπέστη βαρύτατο εγκεφαλικό ενώ βρισκόταν στο αξίωμα αυτό τον Ιανουάριο του 2006 και έκτοτε βυθίστηκε σε κώμα. Εάν δεν είχε ασθενήσει, οι πολιτικοί αναλυτές προέβλεπαν ότι εύκολα θα επιτύγχανε την επανεκλογή του για τρίτη συνεχόμενη φορά. Λίγο νωρίτερα είχε εγκαταλείψει το δεξιό κόμμα Λικούντ και είχε δημιουργήσει το κεντρώο κόμμα Καντίμα, με μια πλατφόρμα που προωθούσε περαιτέρω εδαφικές παραχωρήσεις και υποστήριξη για τη δημιουργία παλαιστινιακού κράτους. Την ώρα που Ισραηλινοί περνούσαν μπροστά από το φέρετρό του, το οποίο ήταν καλυμμένο με την ισραηλινή σημαία, ο κόσμος στα παλαιστινιακά εδάφη ξεσπούσε σε πανηγυρισμούς, καθώς το όνομά του είναι συνδεδεμένο με τη σφαγή εκατοντάδων παλαιστίνιων προσφύγων στους προσφυγικούς καταυλισμούς Σάμπρα και Σατίλα στη Βηρυτό το 1982. «Οι Παλαιστίνιοι θυμούνται τι έκανε και τι προσπάθησε να κάνει ο Σαρόν στον λαό μας και στο όνειρό μας να δημιουργήσουμε ένα κράτος», δήλωσε ο Βαέλ Αμπού Γιουσέφ, στέλεχος της Οργάνωσης για την Απελευθέρωση της Παλαιστίνης.

Ομως οι Ηνωμένες Πολιτείες και άλλες χώρες αποχαιρετούν τον Αριέλ Σαρόν ως έναν πολιτικό που επιδίωξε την ειρήνη, κάνοντας ιδιαίτερη αναφορά στη διάθεσή του για διάλογο με τους Παλαιστινίους –έναν διάλογο που ξεκίνησε και συνεχίζεται μέχρι σήμερα από τον πρωθυπουργό Μπενιαμίν Νετανιάχου, αν και οι διαφωνίες των δύο πλευρών παραμένουν πολλές. Χθες, στο υπουργικό συμβούλιο τηρήθηκε ενός λεπτού σιγή στη μνήμη του Σαρόν. Ο ισραηλινός πολιτικός έγινε υπουργός στην κυβέρνηση του Μεναχέμ Μπέγκιν στα τέλη της δεκαετίας του ’70, αλλά είχε ψηφίσει εναντίον της ιστορικής συμφωνίας ειρήνης με την Αίγυπτο το 1979. Ομως, όταν έπρεπε αυτός να διώξει τους εβραίους εποίκους από την Χερσόνησο του Σινά, διέταξε τη βίαιη απομάκρυνσή τους και την κατεδάφιση των σπιτιών τους.

Ενας από τους πιο γνωστούς ιστορικούς του Ισραήλ, ο Εντκαρ Κέρετ, εκλήθη να αποτιμήσει τη ζωή του: «Η προσωπική ζωή του Αριέλ Σαρόν», δήλωσε, «συνέπεσε και στο καλό και στο κακό με την ιστορία του Ισραήλ. Με την εισβολή στον Λίβανο το 1982 άλλαξε την εικόνα της χώρας στον κόσμο, καθώς για πρώτη φορά μας θεώρησαν εισβολείς και όχι μόνο θύματα. Για μένα τότε ο Σαρόν ήταν ο Νταρθ Βέιντερ, αντιπροσώπευε τη σκοτεινή πλευρά. Παραμένει όμως ο τελευταίος από τους γίγαντες του Ισραήλ. Ακόμη και όσοι δεν συμμερίζονταν την ιδεολογία του, σέβονταν την ισχύ ενός πραγματικού ηγέτη».