«Αν παραδεχόμαστε ότι η δουλειά ενός συγγραφέα μπορεί να επηρεαστεί από το περιβάλλον μέσα στο οποίο παράγεται, από τα στοιχεία του περιβάλλοντος τοπίου, τότε οφείλουμε να αναγνωρίσουμε ότι το Τορίνο είναι η ιδανική πόλη να είναι κανείς συγγραφέας. Δεν καταλαβαίνω πώς καταφέρνει κανείς να γράψει σε μία από εκείνες τις πόλεις όπου οι εικόνες του παρόντος είναι τόσο συντριπτικές και ισχυρές ώστε να μην αφήνουν κανένα περιθώριο χώρου ή σιωπής στον συγγραφέα. Εδώ στο Τορίνο μπορείς να γράψεις επειδή το παρελθόν και το μέλλον διαθέτουν υπεροχή απέναντι στο παρόν, οι γραμμές ισχύος του παρελθόντος και η αναμονή του μέλλοντος προσδίδουν μια στερεότητα και νόημα στις ασυνεχείς, παραταγμένες εικόνες του σήμερα. Το Τορίνο είναι μια πόλη που προσκαλεί στην αυστηρότητα, στη γραμμικότητα και στο στυλ. Προσκαλεί στη λογική και μέσω της λογικής ανοίγει ο δρόμος που οδηγεί στην τρέλα».

Ο Ιταλο Καλβίνο θεωρούσε πως η ιδανική πόλη για έναν συγγραφέα ήταν το «σοβαρό αλλά στενάχωρο» Τορίνο. Βιώνοντας ένα παρόν το οποίο ο διάσημος ιταλός λογοτέχνης ορίζει ως το μεταίχμιο μεταξύ ενός ισχυρού παρελθόντος και ενός επιθυμητού μέλλοντος, ο συγγραφέας έχει τη δυνατότητα να κινηθεί γραμμικά κατά μήκος του χρόνου, να επινοήσει μια συνεκτική αφήγηση και στη συνέχεια να την αποτυπώσει στο χαρτί. Για τους αγγλόφωνους συγγραφείς, όμως, η κατάσταση μοιάζει να είναι διαφορετική καθώς στην περίπτωσή τους η ιδανική πόλη για έναν συγγραφέα είναι εκείνη στην οποία το παρελθόν ανακυκλώνεται διαρκώς μέσα σ’ ένα παρόν το οποίο είναι τόσο έντονο, συγκεκριμένο και παράλληλα φευγαλέο, σχεδόν φασματικό, ώστε να εμπεριέχει ήδη στιγμές του μέλλοντος που επέρχεται. «Πόλεις όπου οι εικόνες του παρόντος είναι τόσο συντριπτικές και ισχυρές», που ο συγγραφέας δεν μπορεί παρά να τους παραδοθεί ούτως ώστε στη συνέχεια να τις αφηγηθεί. Πόλεις όπως το Λονδίνο και η Νέα Υόρκη.

Τουλάχιστον αυτό είναι ένα από τα συμπεράσματα μιας ιδιότυπης μελέτης με τίτλο «Books of the cities» που πραγματοποίησε ο Εντγκαρ Μπαρμπόσα, φοιτητής Γραφικού Σχεδιασμού στο Ατλαντικό Πανεπιστήμιο της Φλόριδας. Η πρόθεσή του ήταν να ελέγξει την παρουσία δέκα σημαντικών πόλεων του κόσμου στην αγγλόφωνη λογοτεχνία από το 1800 έως και το 2000 και στη συνέχεια να φτιάξει ένα πληροφοριακό γράφημα. Οι μεγαλουπόλεις που επέλεξε ο Μπαρμπόσα είναι το Λονδίνο, η Νέα Υόρκη, η Ρώμη, το Παρίσι, το Σικάγο, η Μαδρίτη, το Τόκιο, το Πεκίνο, τη Βομβάη και το Κάιρο ενώ τα στοιχεία αναφορικά με την παρουσία τους στην αγγλόφωνη λογοτεχνία κατά τη διάρκεια των τελευταίων δύο αιώνων τα άντλησε από το Google NGram Viewer, μια υπηρεσία του αμερικανικού κολοσσού παροχής διαδικτυακών υπηρεσιών που επιτρέπει τον εντοπισμό συγκεκριμένων λέξεων ή εννοιών σε μια βάση δεδομένων εκατομμυρίων βιβλίων και ταυτόχρονα εμφανίζει τις αυξομειώσεις της χρήσης τους στο πέρασμα του χρόνου.