Ως ένα από τα πιο χαρακτηριστικά παραδείγματα ο Ντέιβιντ Επστάιν αναφέρει στο βιβλίο του την Κρίσι Ουέλινγκτον, την 36χρονη βρετανίδα υπεραθλήτρια του τριάθλου που έχει εξελιχθεί σε θρύλο στο άθλημά της. Πρόκειται για τη μόνιμη νικήτρια τα τελευταία χρόνια στα παγκόσμια πρωταθλήματα τριάθλου και μάλιστα στην κατηγορία ironman, που είναι και η δυσκολότερη στον κόσμο.

Εχει στην κατοχή της τα μεγαλύτερα παγκόσμια ρεκόρ απόστασης σε όλες τις κορυφαίες διοργανώσεις μαραθώνιου τριάθλου και είναι από τις πιο δυνατές αθλήτριες του κόσμου, με τεράστια αντοχή. Για να συνειδητοποιήσει κανείς την προσπάθεια που καταβάλλει η Ουέλινγκτον, σε κάθε αγώνα της καλύπτει συνολική απόσταση 226,3 χιλιομέτρων τα οποία διανύει κολυμπώντας τουλάχιστον μία ώρα, κάνοντας ποδήλατο πέντε ώρες και προσθέτοντας άλλες τρεις ώρες τρέξιμο !

Και όμως τίποτε δεν έδειχνε στα πρώτα της χρόνια ότι η «σιδερένια» Βρετανίδα θα φτάσει σε τέτοια επίπεδα αντοχής. Στην παιδική της ηλικία δεν είχε καν ασχοληθεί με τον αθλητισμό και την ενδιέφερε βασικά η οικολογία και ιδιαίτερα η ανακύκλωση, στο χωριό της, το Φέλτγουελ στην Ανατολική Αγγλία. Παρά τις ερασιτεχνικές ενασχολήσεις της με τον αθλητισμό η δουλειά της στο υπουργείο Περιβάλλοντος και Τροφίμων στον τομέα υλοποίησης αναπτυξιακών έργων στις φτωχές χώρες, κάλυπτε όλο τον χρόνο της.

Οταν έγινε το «κλικ», μπουχτισμένη από τη γραφειοκρατική της εργασία, μετακόμισε στο Νεπάλ για να δουλέψει σε έργο αποχέτευσης λυμάτων, σε μια περιοχή που μαστιζόταν από τον εμφύλιο πόλεμο. Στα εντυπωσιακά Ιμαλάια τής γεννήθηκε η ιδέα να ασχοληθεί με το τρίαθλο και στα 27 της χρόνια ανέβηκε για πρώτη φορά σε ποδήλατο δρόμου, αλλά δεν… ξανακατέβηκε.

Μια βόλτα πάνω από 1.000 χιλιόμετρα προς την πρωτεύουσα του Θιβέτ, Λάσα, και μετά πίσω, άλλα τόσα προς το Κατμαντού –και το γλυκό έδεσε. Μέσα σε λιγότερο από πέντε χρόνια η Ουέλινγκτον είχε γίνει επαγγελματίας και ουσιαστικά η κορυφαία πρωταθλήτρια σε ένα από τα πιο επίπονα αγωνίσματα του κόσμου. Εδώ έχει καταρριφθεί ο κανόνας των 10.000 ωρών εκπαίδευσης και έχει να κάνει κυρίως με το πηγαίο ταλέντο της Βρετανίδας.

Από το 1992 διάφορα πανεπιστήμια στον Καναδά και στις ΗΠΑ είχαν αρχίσει ερευνητικά προγράμματα, στα οποία συμμετείχαν απλοί άνθρωποι οι οποίοι σιγά σιγά άρχιζαν να αθλούνται πολύ περισσότερο από τον συνήθη μέσο όρο, και κυρίως με κολύμπι και ποδήλατο. Ολοι παρουσίασαν αύξηση του οξυγόνου στο σώμα τους, αλλά κάποιοι πολύ περισσότερο. Αποδείχθηκε πως είχαν τα κατάλληλα γονίδια που προέρχονταν από τους γονείς τους. Συνεπώς και η κληρονομικότητα παίζει τον δικό της ρόλο, ακόμη και στο θέμα δημιουργίας ενός μεγάλου αθλητή σε σύγκριση με κάποιον που απλώς θα αθληθεί και θα φτάσει μέχρι ένα σημείο. Δεν μπορεί η προπόνηση να καλύψει τα πάντα και κυρίως το πηγαίο ταλέντο, που σε τελική ανάλυση είναι χάρισμα.

ΤΥΧΕΡΗ

Στο σχολείο

Η Βρετανίδα Κριστίνα Οχουρουόγκου (η κορυφαία δρομέας στα 400 μέτρα) ήταν τυχερή που βρέθηκε σε ένα από τα πιο παραδοσιακά σχολεία, το St Edward’s Church of England, στο οποίο αντιλήφθηκαν άμεσα το ταλέντο της στο τρέξιμο και εξασκήθηκε.