Αναζήτηση
Η έντονη επιθυμία του Λεονάρντο ντα Βίντσι να μελετήσει σε βάθος την ανατομία του ανθρώπινου σώματος ήταν αποτέλεσμα της τελειομανίας του σε μια προσπάθεια να το αποδώσει όσο το δυνατόν πιο πιστά στα έργα του. Από το 1507 έως το 1513 μάλιστα πραγματοποίησε νεκροτομές σε περισσότερα από 30 πτώματα, μεταξύ των οποίων και στο νεκρό σώμα ενός άντρα που πέθανε σε ηλικία 100 ετών.
Αποτέλεσμα αυτής της προσπάθειας ήταν μια σειρά σημειώσεων, δεκάδων σελίδων και πολλών χιλιάδων λέξεων, η οποία από πολλούς θεωρείται ως μια από τις πιο λεπτομερείς διατριβές που έχουν μέχρι σήμερα γραφεί για την ανθρώπινη ανατομία.
Τα έργα της έκθεσης «Leonardo da Vinci: The Mechanics of Man» που διακρίνονται για την εντυπωσιακά λεπτομερή καταγραφή του ανθρώπινου σώματος είναι πολλά. Ανάμεσά τους το σκίτσο ενός εμβρύου σε ανθρώπινη μήτρα, έργο το οποίο αν και βασίστηκε στη μελέτη της ανατομίας μιας εγκυμονούσας αγελάδας, κατάφερε να απεικονίσει με απόλυτη πιστότητα τη στάση του μωρού μέσα στο ανθρώπινο όργανο.
Σε άλλο έργο του ο δημιουργός του «Μυστικού Δείπνου» έχει καταγράψει όλους τους μυς του ώμου και του βραχίονα του ανθρώπου παρουσιάζοντάς τους σε οκτώ διαφορετικές όψεις με συνολική διαφορά 180 μοιρών μεταξύ του πρώτου και του τελευταίου σκίτσου. Οι επιμελητές της έκθεσης, για την καλύτερη κατανόηση των σχεδίων του Ντα Βίντσι από το κοινό, προβάλλουν ένα 3D βίντεο, στο οποίο παρουσιάζεται εν κινήσει και από διαφορετικές γωνίες ένας αληθινός ανθρώπινος ώμος.
Η συμβολή του Λεονάρντο ντα Βίντσι στην ιατρική, σύμφωνα με τον καθηγητή Κλινικής Ανατομίας της Ιατρικής Σχολής του Γουόρικ και σύμβουλο της έκθεσης Πίτερ Αμπρααμς, ήταν αναμφίβολα σημαντική αφού ο καλλιτέχνης λειτούργησε ως προάγγελος σύγχρονων ιατρικών μεθόδων απεικόνισης του ανθρώπινου σώματος. «Οι τεχνικές που χρησιμοποίησε για να παρουσιάσει τις εσωτερικές δομές του σώματος προμήνυαν, όπως στη συνέχεια αποδείχτηκε, τις μοντέρνες τεχνικές της μαγνητικής και αξονικής τομογραφίας. Η ανατομική ακρίβεια στα σχέδια του Ντα Βίντσι δύσκολα μπορεί να ξεπεραστεί. Οταν μάλιστα κάνω μάθημα σε μελλοντικούς χειρουργούς ή φοιτητές ιατρικής άλλων ειδικοτήτων εξακολουθώ να χρησιμοποιώ τα σχέδιά του ως βοήθημα» καταλήγει ο δρ Αμπρααμς.
