Στον απόηχο από τις βαριές ποινές που επέβαλε το δικαστήριο του Σιλιβρί στους περισσότερους από τους 275 κατηγορούμενους στην υπόθεση Εργκένεκον ζει η Τουρκία, μετά την ολοκλήρωση της πιο διχαστικής πολιτικής δίκης στην Ιστορία της χώρας. Την ώρα που οι φόβοι για τη δημοκρατική πορεία της Τουρκίας επί Ερντογάν εντείνονται, ο τούρκος Πρωθυπουργός επανέλαβε χθες, τιμώντας το τέλος του Ραμαζανιού, ότι «είμαστε έτοιμοι να σπεύσουμε σε βοήθεια των καταδιωκόμενων λαών», αναφερόμενος κυρίως στους λαούς της Συρίας και της Αιγύπτου.

Και αν η τουρκική κυβέρνηση θέλει να επιδεικνύει διαρκώς τη διεθνή επιρροή της, τα όσα γίνονται στο εσωτερικό της δείχνουν τις έντονες συγκρούσεις που συνεχίζονται. Η δίκη για την υπόθεση Εργκένεκον, στην οποία, σύμφωνα με το κατηγορητήριο, συμμετείχαν δεκάδες αξιωματικοί των Ενόπλων Δυνάμεων, πανεπιστημιακοί, δημοσιογράφοι και οπαδοί του κοσμικού κράτους με στόχο να ανατρέψουν την κυβέρνηση Ερντογάν, παίζει έναν σημαντικό ρόλο στις προσπάθειες να σταματήσει η στρατιωτική παρέμβαση στην πολιτική ζωή της χώρας. Αλλωστε δεν ήταν τυχαίο ότι ο πρώην αρχηγός των τουρκικών Ενόπλων Δυνάμεων Ιλκέρ Μπασμπούγ καταδικάσθηκε σε ισόβια κάθειρξη. Ομως η δίκη είχε πολλά προβλήματα. Δεν ερευνήθηκαν ισχυρές ενδείξεις για ευρύτερη συμμετοχή ορισμένων ανώτατων αξιωματικών του Στρατού και της Αστυνομίας με μακρά ιστορία εμπλοκής σε εγκληματικές δραστηριότητες. Ούτε ερευνήθηκαν οι καταγγελίες για σοβαρές παραβιάσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων εκ μέρους τους.

Ομως, όπως σημειώνουν οι «Νιου Γιορκ Τάιμς», η όλη εξέλιξη της δίκης επισκιάστηκε από αμφιβολίες για τη σύννομη διαδικασία. Από την προχειρότητα των στοιχείων και τις καταγγελίες για καταπάτηση των δικαιωμάτων των ΜΜΕ (επειδή πολλοί κατηγορούμενοι δημοσιογράφοι είχαν ιστορικό κριτικής προς την κυβέρνηση αρθρογραφίας) έως τις αντιρρήσεις για την αδυναμία των συνηγόρων να εξετάσουν μάρτυρες-κλειδιά που βρίσκονταν σε πρόγραμμα προστασίας και τη μακρά προφυλάκιση κατηγορουμένων, τα προβλήματα ήταν πολλά. Κάποιοι χαρακτήρισαν τη δίκη «κυνήγι μαγισσών» του κυβερνώντος κόμματος προς τους πολιτικούς του αντιπάλους. Γι’ αυτό άλλωστε και το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης χαρακτήρισε τις ποινές «παράνομες».

«Οσο και εάν η έρευνα στην αρχή βασίστηκε σε πραγματικά στοιχεία και δίκαιη διαδικασία, υπάρχουν λόγοι να πιστεύουμε σήμερα ότι πολλοί κατηγορούμενοι αδικήθηκαν σφόδρα», έγραψε στη «Χουριέτ» ο σχολιαστής Σεντάτ Εργκίν.

ΑΠΑΓΩΓΗ. Μια άλλη υπόθεση όμως απασχολεί την Τουρκία, καθώς χθες το πρωί δύο πιλότοι που εργάζονται για τους Τουρκικές Αερογραμμές απήχθησαν από ενόπλους στον δρόμο προς το αεροδρόμιο της Βηρυτού. Σύμφωνα με κυβερνητικές πηγές, τέσσερις ένοπλοι συμμετείχαν στην επιχείρηση. Το Γαλλικό Πρακτορείο Ειδήσεων έγραψε ότι η απαγωγή αυτή είναι πιθανόν να συνδέεται με την απαγωγή στη Συρία, τον Μάιο του 2012, εννέα σιιτών Λιβανέζων. Ανήκαν σε μια ομάδα σιιτών που εξαφανίστηκε στην περιοχή του Χαλεπίου κατά την επιστροφή από προσκύνημα στο Ιράν.

Εκτοτε οι γυναίκες της ομάδας και δύο άνδρες έχουν απελευθερωθεί. Τότε την ευθύνη για την απαγωγή είχε αναλάβει κάποιος Αμπού Ιμπραχίμ, ο οποίος ισχυρίστηκε ότι είναι μέλος του Ελεύθερου Συριακού Στρατού.

Οι σύροι αντάρτες όμως αρνήθηκαν οποιαδήποτε εμπλοκή στην υπόθεση. Οι οικογένειες των απαχθέντων διαδήλωσαν μπροστά από τα γραφεία των Τουρκικών Αερογραμμών στη Βηρυτό, ζητώντας από την Αγκυρα να εξαντλήσει την επιρροή της προς τους σύρους αντικαθεστωτικούς για να εξασφαλίσει την απελευθέρωση των συγγενών τους. Οι απαγωγείς δεν έχουν διατυπώσει αιτήματα μέχρι στιγμής.