Ολα ξεκίνησαν από τα χρόνια που πήγαιναν στο ίδιο σχολείο. Ως μαθητές γυμνασίου δεν είχαν γνωριστεί. Οταν όμως η Σοφία άλλαξε κτίριο, λυκειόπαιδο πια, στους διαδρόμους του σχολείου συνάντησε το πιο όμορφο αγόρι της Β’ Λυκείου και το ερωτεύτηκε με την πρώτη ματιά. Τα αισθήματα και από την πλευρά του Ανδρέα ήταν προφανώς αμοιβαία, ωστόσο το πρώτο φιλί ήρθε στο τέλος της σχολικής χρονιάς, καθώς το σχολείο ήταν τόσο αυστηρό που δεν επέτρεπε στα αγόρια να μιλάνε με τα κορίτσια, πόσω μάλλον από διαφορετικές τάξεις.

Τα επόμενα χρόνια ήταν ωραία μεν, περιπετειώδη δε. Αφού ο Ανδρέας τελείωσε το σχολείο έδωσε Πανελλαδικές Εξετάσεις και πέρασε στην ΑΣΟΕ. Τον επόμενο χρόνο ήταν η σειρά της Σοφίας για τις Πανελλαδικές, και πέρασε στη Φιλοσοφική. Ξεκίνησαν και οι δύο τη φοιτητική ζωή με πολύ διάβασμα και στη συνέχεια η Σοφία μετακόμισε για λίγους μήνες στην Πάτρα. Αργότερα ο Ανδρέας πήγε στον Στρατό, συνέχισαν τις σπουδές για μεταπτυχιακά και τα χρόνια κυλούσαν με διαφορετικές παρέες, διακοπές μαζί αλλά και χώρια, διαφωνίες, δυσκολίες, καναδυό χωρισμούς και επανασυνδέσεις… Και έπειτα από σαράντα κύματα και δέκα χρόνια σχέσης, κατέληξαν για πάντα μαζί. Χωρίς να καταλάβουν πώς, η σχέση τους πέρασε σε φάση ηρεμίας και αρμονίας –δύο λέξεις άγνωστες για το ζευγάρι τόσα χρόνια. Σήμερα είναι πιο δεμένοι και αγαπημένοι από ποτέ. Αυτό δεν θα μπορούσε να επισφραγιστεί καλύτερα από μια αξέχαστη πρόταση γάμου.

Ο Ανδρέας είχε οργανώσει τα πάντα. Κανόνισε ένα διήμερο στο ξενοδοχείο καζίνο Λουτράκι. Πρώτα θα ξεκινούσαν με ένα ρομαντικό δείπνο στο εστιατόριο του ξενοδοχείου, έπειτα επίσκεψη στο καζίνο, όπου θα δοκίμαζαν την τύχη τους στη ρουλέτα, ένα τελευταίο ποτάκι στο μπαρ του ξενοδοχείου και κάπου εκεί είχε σκοπό να της προσφέρει το δαχτυλίδι, ακριβώς στην πιο ρομαντική στιγμή της βραδιάς. Τα σχέδιά του όμως δεν πήγαν όπως τα είχε σκεφτεί, καθώς η Σοφία, μόλις έφτασαν στο ξενοδοχείο, πήγε κατευθείαν στο spa. «Τι πιο ελκυστικό για μια κοπέλα από ένα απολαυστικό τζακούζι, χαμάμ, σάουνα και χαλαρωτικό μασάζ;» λέει η ίδια. Επειτα από τόση χαλάρωση του είπε ότι προτιμούσε να φάνε κάτι πρόχειρο και να πάνε κατευθείαν στο καζίνο, μια και είχε προαίσθημα ότι θα κέρδιζε. Ετσι και έγινε. Έφαγαν και μπήκαν αμέσως στο καζίνο. Λίγο αργότερα όμως άρχισε να την πονάει το στομάχι της, γιατί είχε φάει πάρα πολύ και έτσι έπαιξε γρήγορα τα λεφτά που είχε σκοπό να ποντάρει. Το ίδιο γρήγορα τα έχασε κιόλας. Επειτα από όλα αυτά δεν είχε διάθεση για ποτό και έτσι ανέβηκαν στο δωμάτιο για ύπνο. Ηταν φανερό ότι του είχε καταστρέψει τα σχέδια. Τελικά όμως η βραδιά-καταστροφή εξελίχθηκε στην πιο ρομαντική και αξέχαστη βραδιά της ζωής τους. Ο Ανδρέας της πρόσφερε ένα καταπληκτικό δαχτυλίδι ανοίγοντας μια σαμπάνια. Τα συναισθήματα και των δύο, απλώς απερίγραπτα.

Από τότε άλλαξαν όλα. Οταν γύρισαν στην Αθήνα, άρχισαν να ψάχνουν για σπίτι και ξεκίνησαν την οργάνωση του γάμου τους. Κουμπάροι δεν θα μπορούσαν να ήταν άλλοι από την κολλητή τής Σοφίας, τη Νίκη, που γνωρίζονται από φοιτήτριες, και από τον πολύ καλό φίλο τού Ανδρέα, τον Αποστόλη, με τον οποίο έχουν περάσει ατελείωτες ώρες αναλύοντας τις νίκες και τις ήττες του Παναθηναϊκού.

Αφού βρήκαν τους κουμπάρους έπρεπε να σκεφτούν πού θα παντρευτούν. Ο Ανδρέας έχει καταγωγή από την Ανδρίτσαινα Ηλείας και την Αθήνα, ενώ η Σοφία από το Δερβένι Κορινθίας και την Κέρκυρα. Τελικά αποφάσισαν να κάνουν τον γάμο στον Αγιο Αιμιλιανό, στο Πόρτο Χέλι, καθώς ήταν το αγαπημένο μέρος του μπαμπά της Σοφίας, τον οποίο έχασε πριν από δύο χρόνια. Τώρα πια έγινε και το δικό τους αγαπημένο μέρος.

Η μαμά της Σοφίας και οι γονείς του Ανδρέα βοήθησαν στην οργάνωση του γάμου και τους είναι ευγνώμονες. Η πεθερά της της δώρισε το νυφικό των ονείρων της διά χειρός Αλεξίας στην Κηφισιά. Η μαμά της επέλεξε τον φωτογράφο Πάνο Ρεκουνιώτη, ψάχνοντας μέσω Ιντερνετ και ο μπαμπάς του Ανδρέα ανέλαβε την οργάνωση των καλεσμένων. Τον στολισμό του γάμου ανέλαβε η κυρία Χατζοπούλου, η οποία δέχτηκε τα εύσημα όλων για το υπέροχο σκηνικό της, ενώ DJ ήταν ο γνωστός στα κλαμπ της Αθήνας Γ. Ρεϊσόπουλος.

Επειτα από πολλή κούραση, αλλά και πολλές χαρές, έφτασε το τριήμερο του γάμου και τα όργανα άρχισαν να «παίζουν». Την Πέμπτη το βράδυ βγήκαν περίπου είκοσι φίλοι και συγγενείς και διασκέδασαν έως τις τέσσερις το πρωί. Την Παρασκευή το βράδυ τα σχέδια ήταν ένα χαλαρό ποτάκι απέναντι, στις Σπέτσες, το πολύ μέχρι τη 1 μετά τα μεσάνυχτα, και μετά ύπνο, γιατί θα έπρεπε να είναι ξεκούραστοι για την επόμενη ημέρα, του γάμου τους. Τελικά, η Σοφία επέστρεψε στις 7.30 το πρωί και ο Ανδρέας στις 9.30.

Κοιμήθηκαν ελάχιστα, όπως ήταν φυσικό, μια και την ημέρα του γάμου είχαν πολλές ετοιμασίες και κόσμο να τους επισκέπτεται. Χωρίς να το καταλάβουν η ώρα για την εκκλησία είχε φτάσει. Η Σοφία και ο Ανδρέας ήπιαν από ένα σφηνάκι βότκα για να πάρουν δύναμη, «έφαγαν» αρκετό ρύζι στο «Ησαΐα χόρευε» και έζησαν ένα τρελό ξεφάντωμα στο πιο αξέχαστο πάρτι της ζωής τους, με όλους τους φίλους και τους συγγενείς τους. Ολα έγιναν τόσο γρήγορα… Τώρα ζουν στην Αθήνα, στο καινούργιο τους σπίτι στη Νέα Ερυθραία. Ολα μοιάζουν σαν ένα όνειρο και ανυπομονούν να δουν τις φωτογραφίες για το πιστέψουν κιόλας.