Εμοιαζε λες και θα παρουσιαζόταν το μεγαλύτερο θέαμα όλων των εποχών. Το προαύλιο του Ηρωδείου ήταν γεμάτο όχι με το αθηναϊκό φιλοθεάμον αλλά με θεράποντες της φιλοσοφίας από τις πέντε ηπείρους: αμερικανοί καθηγητές πανεπιστημίων με περισπούδαστο ύφος, Βορειοευρωπαίοι με τουριστική περιβολή και λάπτοπ ανά χείρας, νεαροί Ασιάτες με ογκώδεις τόμους παραμάσχαλα και για κάποιο λόγο, πολλοί Ρώσοι, τόσοι, που ένας περαστικός δεν κρατήθηκε και τους ρώτησε «μήπως ήρθατε να μας κλέψετε τα μυστικά μας;».

Μια ινδή καθηγήτρια, πάντως, η Κουσούμ Τζαΐν, από το Πανεπιστήμιο του Ρατζαστάν, χαιρόταν που το 23ο Παγκόσμιο Συνέδριο Φιλοσοφίας γίνεται στην Αθήνα, γιατί «η αρχαία ελληνική φιλοσοφία, είναι η ρίζα της δυτικής», γιατί «στην Ινδία σεβόμαστε πολύ τον Σωκράτη και τον Αριστοτέλη». Ενας κινέζος ομόλογός της, ο Κάι Γουάνγκ, θα συμπλήρωνε ότι η φιλοσοφία έχει ακόμα αξία, γιατί μας κάνει καλύτερους ανθρώπους. «Μπορεί η τεχνολογία να το κάνει αυτό;» αναρωτήθηκε.

Σε λίγο όλοι αυτοί οι σύνεδροι γέμισαν το ρωμαϊκό ωδείο και είδαν στη σκηνή του πρώτος να ανεβαίνει ο πρόεδρος της Ελληνικής Φιλοσοφικής Εταιρείας, καθηγητής Κωνσταντίνος Βουδούρης. Αφού καλωσόρισε το κοινό «στην πόλη της ομορφιάς, της τέχνης και της φιλοσοφίας», τόνισε ότι το Συνέδριο διεξάγεται «για να είναι το αύριο καλύτερο από το χτες και από το σήμερα», ότι «έρχεται να φωτίσει τη ζωή μας μέσα στη δεινή οικονομική κρίση». Τον διαδέχτηκε ο καθηγητής Γουίλιαμ Μακμπράιντ, πρόεδρος της Διεθνούς Ομοσπονδίας Φιλοσοφικών Εταιρειών, που τόνισε μεταξύ άλλων τον ενθουσιασμό του όταν το 2008 ανακοινώθηκε ότι το Παγκόσμιο Συνέδριο της Φιλοσοφίας θα λάβει χώρα στο λίκνο της δυτικής φιλοσοφίας.

Από τους πολιτικούς της βραδιάς, ο δήμαρχος Αθηνών Γιώργος Καμίνης είπε μεταξύ άλλων ότι «το Συνέδριο βρίσκει τη χώρα μας σε διαδικασία βαθιών αλλαγών», ότι «η πόλη μας είναι το κατ’ εξοχήν πεδίο της ευρωπαϊκής σύγκρουσης ιδεών» και χειροκροτήθηκε. Ο υπουργός Πολιτισμού Πάνος Παναγιωτόπουλος ξεκίνησε μεν με ρητά όπως «βίος αφιλοσόφητος ου βιωτός», όταν όμως αναφέρθηκε στις «αξίες που νοηματοδοτούν τη ζωή του ανθρώπου και μπορούν και με λίγα να του προσφέρουν δύναμη και ευτυχία», ακούστηκε η πρώτη δυνατή αποδοκιμασία. «Δεν αξίζει τον κόπο», είπε ο υπουργός –«ουουου», «ψεύδεσαι» απάντησε το κοινό. «Από την πλευρά της κυβέρνησης και εξ ονόματος του Πρωθυπουργού» εκείνος, ακόμα δυνατότερο «ουουου» κάποιοι θεατές.

Τα πνεύματα είχαν ευτυχώς ηρεμήσει όταν η Συμφωνική Ορχήστρα του Δήμου ξεκίνησε να παίζει κλασικά έργα εμπνευσμένα από την αρχαιοελληνική μυθολογία, όπως η «Μήδεια» του Λουίτζι Κερουμπίνι αλλά και έργα Χατζιδάκι και Σκαλκώτα. Την ίδια στιγμή, κάτω από τον νυχτερινό αττικό ουρανό, στα σκαλάκια του Ηρωδείου, δύο μεσήλικοι συζητούσαν: «Το θέμα είναι πιο περίπλοκο κύριε», έλεγε ο ένας. «Το ξέρω κύριε», απαντούσε ο άλλος, «γι’ αυτό κι εγώ έκανα μια ερώτηση, όπως έκανε και ο Σωκράτης…».

Τελευταία Νέα