Αναζήτηση
Nομοθετική πρόταση για τη λειτουργία χώρων που φιλοξενούν παραστάσεις, κατατέθηκε στα συναρμόδια υπουργείαΕσωτερικών και Πολιτισμού από τον δήμαρχο Αθηναίων Γιώργο Καμίνη.
Το προτεινόμενο νομοθετικό πλαίσιο επιχειρεί μία ελαστικοποίηση του τυπικού πλαισίου αδειοδότησης όχι μόνο των θεάτρων, αλλά και του συνόλου των χώρων στους οποίους συναθροίζεται το κοινό προκειμένου να παρακολουθήσει οπτικοακουστικές παραστάσεις.
Η αδειοδότηση αφορά τα πολεοδομικά χαρακτηριστικά όπως και την πυροπροστασία του χώρου και παρέχεται μία φορά.
Αντίθετα, ο πυροσβεστικός έλεγχος είναι περιοδικός ανά τριετία, όπως και η πιστοποίηση της τήρησης των σχετικών πολεοδομικών διατάξεων με υπεύθυνη δήλωση του δικαιούχου της άδειας, συνυπογραφόμενη από διπλωματούχο μηχανικό ή με αίτημα ελέγχου προς τη Πολεοδομία.
Επίσης, η ευθύνη αδειοδότησης περνά καθαρά στους δήμους με τη συνδρομή της Πολεοδομίας τους και της Πυροσβεστικής Υπηρεσίας.
Βασική πρόβλεψη είναι ότι η αδειοδότηση μπορεί να χορηγηθεί, εάν πληρούνται οι προϋποθέσεις ασφαλείας έπειτα από αιτιολογημένη γνώμη για τα μέτρα πυρασφάλειας από την Πυροσβεστική Υπηρεσία.
Οπως σημειώνει σε επιστολή του ο κ. Καμίνης, «πλησιάζει η έναρξη της νέας θεατρικής περιόδου. Ο ισχύων αναχρονιστικός νόμος του 1937 πρέπει να τροποποιηθεί, ώστε οι θεατρικές σκηνές και επιχειρήσεις να λειτουργήσουν νόμιμα κατά τη νέα χειμερινή σεζόν».
Στην ομάδα εργασίας που συνέταξε τη νομοθετική πρόταση συμμετείχαν εκπρόσωποι του δήμου Αθηναίων, του υπουργείου Πολιτισμού, του Πυροσβεστικού Σώματος και φορέων των θεάτρων και του πολιτισμού.
Οπως σημειώνεται από τον δήμο Αθηναίων, έως σήμερα δεν είχε ασκηθεί καμία ελεγκτική αρμοδιότητα κυρίως σε σχέση με την ασφάλεια των εργαζομένων και του κοινού στους χώρους αυτούς.
Από την ομάδα εργασίας διαπιστώθηκε ότι «σε πολλές περιπτώσεις δεν ήταν πρακτικά εφικτή η έκδοση αδείας λειτουργίας, παρότι θα ήταν δυνατή η τήρηση επαρκών μέτρων για την ασφάλεια εργαζομένων και κοινού, εξ αιτίας είτε των ιδιαιτέρως δύσκαμπτων και αυστηρών διατάξεων που ίσχυαν για τα θέατρα που είναι κατασκευασμένα πριν από το 1988, είτε των διατάξεων για χρήσεις γης που είχαν εκδοθεί για ορισμένα τμήματα του ιστορικού κέντρου του δήμου Αθηναίων».
Αναφέρεται δε ότι «για την αντιμετώπιση της κατάστασης αυτής θεωρήθηκε σκόπιμη η προετοιμασία, από την ομάδα εργασίας, μιας νομοθετικής πρότασης, η οποία θα απλοποιούσε το σύστημα αδειοδότησης των θεατρικών χώρων διατηρώντας, όμως ένα ουσιαστικό επίπεδο ασφαλείας για τους θεατές και το κοινό».
Σοβαρό πρόβλημα στην έκδοση αδειών διαπιστώθηκε για τις περιοχές, για τις οποίες έχουν εκδοθεί προεδρικά διατάγματα (όπως το Μεταξουργείο), που απαγορεύουν χρήσεις που σχετίζονται με συνάθροιση κοινού.
«Ωστόσο, η λειτουργία θεατρικών χώρων και άλλων χώρων τέχνης δεν προκαλεί όχληση στους κατοίκους των παραπάνω περιοχών, δεν αλλοιώνει τον αρχιτεκτονικό και αισθητικό χαρακτήρα τους, αλλά αντιθέτως τους δίνει μία νέα ζωτικότητα, της οποίας η διατήρηση είναι κρίσιμη».
