Τότε ήταν 13 ετών. Σήμερα είναι μια ώριμη γυναίκα, αρκετά αποφασισμένη να γράψει και να δημοσιεύσει ένα βιβλίο με όλα όσα θυμάται. Ακόμα και να διαλέξει για το εξώφυλλο μια φωτογραφία της που τράβηξε το 1977 ο ίδιος ο Ρομάν Πολάνσκι, τρεις βδομάδες προτού τη ναρκώσει και την κακοποιήσει σεξουαλικά.

Οπως δήλωσε ο εκδότης της, η Σαμάνθα Γκέιμερ είχε αποκτήσει τα δικαιώματα των εικόνων –που της έβγαλε ο σκηνοθέτης σε δύο φωτογραφίσεις, σε μία από τις οποίες προέκυψε η κατηγορία ότι αφού της χορήγησε ισχυρό υπνωτικό και σαμπάνια, τη βίασε –ήδη από το 1993, στην εκδίκαση της υπόθεσης. Ο Πολάνσκι είχε αποδεχθεί τότε την κατηγορία για «παράνομη σεξουαλική επαφή», όχι για βιασμό, και είχε υποχρεωθεί, εκτός από τις φωτογραφίες, να δώσει στην Γκέιμερ και 500.000 δολάρια.

Εκείνη θα δήλωνε πολύ αργότερα ότι τον συγχωρεί και ότι γράφει τα απομνημονεύματά της, για να ανακτήσει τη χαμένη της ταυτότητα. Από την πλευρά του, ο εκδοτικός οίκος Atria Books διευκρίνισε πρόσφατα ότι το βιβλίο κυκλοφορεί το φθινόπωρο, με τον τίτλο «Το κορίτσι: βγαίνοντας από τη σκιά του Ρομάν Πολάνσκι», και ότι ρίχνει φως σε πολλές πτυχές της ιστορίας που μέχρι τώρα δεν είχαν αποκαλυφθεί.

Περισσότερα από την Γκέιμερ δεν έχουν ακουστεί –προς το παρόν αρνείται τις συνεντεύξεις. Είχε αρκεστεί σε μια ανακοίνωση πριν από έναν χρόνο, όταν αποκαλύφθηκε και το εγχείρημα. «Είμαι πολλά περισσότερα από ένα «σεξουαλικά κακοποιημένο κορίτσι», ταμπέλα που μου κόλλησαν τα μέσα ενημέρωσης», έλεγε. «Οι φίλοι μου στο γυμνάσιο που άκουγαν τις γονεϊκές προειδοποιήσεις για να με αποφεύγουν, επίσης με στιγμάτισαν. Τώρα προσφέρω την ιστορία μου όχι με οργή αλλά με σκοπό: να μοιραστώ μια ιστορία, με τις λεπτομέρειες της οποίας θα επαναδιεκδικήσω την ταυτότητά μου».

Ο εισαγγελέας της υπόθεσης, που στο μεταξύ έγινε δικαστής, αρνήθηκε να κάνει κάποια δήλωση. Ο Πολάνσκι, εις βάρος του οποίου στις ΗΠΑ και σε άλλες περίπου 180 χώρες εκκρεμεί ένταλμα από την Ιντερπόλ, ζει στη Γαλλία από την οποία δεν απειλείται με έκδοση και απάντησε μέσω του ατζέντη του, «ουδέν σχόλιον». Η κινηματογραφίστρια Μαρίνα Ζένοβιτς που έχει σκηνοθετήσει ένα σχετικό ντοκιμαντέρ, είπε για την Γκέιμερ ότι «αυτός είναι ο τρόπος να ξαναβρεί τη δύναμή της». Και ο δικηγόρος της Γκέιμερ, Λόρενς Σίλβερ, τόνισε τη σημασία εκείνων των εικόνων. «Αυτές οι φωτογραφίες, σημαντικές τόσο νομικά όσο και ιστορικά», είπε, «ίσως να μην είχαν ανακαλυφθεί ποτέ αν δεν υπήρχε η αγωγή».