Στο Φεστιβάλ της Εξ αν Προβάνς ο Πατρίς Σερό σήκωσε με την «Ηλέκτρα» του τους θεατές από τις θέσεις τους, οι οποίοι χειροκρότησαν με ενθουσιασμό το ανέβασμα της όπερας του Ρίχαρντ Στράους.

Ο γάλλος σκηνοθέτης αντιμετώπισε με μικρές αλλαγές την όπερα με την οποία επέστρεψε στη φημισμένη καλλιτεχνική διοργάνωση της Νότιας Γαλλίας. Δεν είχε την πρόθεση να παρέμβει σε ένα από τα πιο φορτισμένα με ένταση και λυρισμό έργα του λυρικού θεάτρου.

Ο Σερό δούλεψε πάνω στον κύκλο των Ατρειδών και στον θάνατο του Αγαμέμνονα ακολουθώντας το λιμπρέτο του Χόφμανσταλ, βασισμένο στην «Ηλέκτρα» του Σοφοκλή. Αλλά η μοιχαλίδα Κλυταιμνήστρα, μητέρα της Ηλέκτρας, ήταν μια μελαγχολική απομονωμένη ύπαρξη. Γι’ αυτό και όταν μαθαίνει ότι ο γιος της Ορέστης είναι νεκρός δεν ξεσπά σε παρανοϊκά γέλια, όπως απαιτεί το λιμπρέτο.

Αλλά ούτε η Ηλέκτρα πεθαίνει μετά τον φρενήρη θριαμβευτικό χορό της. Αντίθετα, πέφτει σε νάρκη, ενώ ο Ορέστης φεύγει προς ένα αβέβαιο μέλλον χωρίς να αποχαιρετήσει τις αδελφές του μετά τον φόνο της μητέρας του και του εραστή της Αίγισθου.

Εναγκαλισμοί και πάλη χαρακτηρίζουν την προσέγγιση του Πατρίς Σερό για μια διαχρονική αφήγηση του τέλους του οίκου του Αγαμέμνονα. Σε αυτή την παράσταση, την οποία υποδέχθηκε θερμά το κοινό, ο σκηνοθέτης προτίμησε να κάνει την Ηλέκτρα ένα άστεγο αγρίμι που θύμισε την ταινία δρόμου της Ανιές Βαρντά «Δίχως στέγη και νόμο».

Ο Εσα-Πέκα Σάλονεν, ο οποίος διηύθυνε τους 100 μουσικούς της Ορχήστρας του Παρισιού, δάμασε τα ηχοχρώματα της πολυπληθούς ορχήστρας ώστε να μην πνίξουν τις φωνές της Ηλέκτρας και της Χρυσοθέμιδος που ερμήνευσαν με ένταση και συναίσθημα η Εβελίν Χερλίτζιους και η Αντριάν Πιετσόνκα.

Οσο για την Κλυταιμνήστρα, ήταν ο ρόλος με τον οποίο η Βάλτρο Μέγερ ανανέωσε τη μακρόχρονη συνεργασία της με τον Πατρίς Σερό. Η 57χρονη Μέγερ θεωρείται μία από τις μεγαλύτερες ερμηνεύτριες έργων του Βάγκνερ τα τελευταία 30 χρόνια. Ηταν 20 ετών όταν χάρη στον Σερό είχε την πρώτη της εμπειρία σε βαγκνερική όπερα, με τη 16ωρη παρουσίαση όλων των έργων του κύκλου του «Δαχτυλιδιού» το 1976 στο Φεστιβάλ του Μπαϊρόιτ.

Γι’ αυτή τη σχέση άλλωστε μίλησε η μεσόφωνος στην εφημερίδα «Λε Μοντ» τονίζοντας ότι έχει ξεχωρίσει τον σκηνοθέτη για την καλλιτεχνική του ποιότητα. «Πρόκειται για έναν ολοκληρωμένο δημιουργό, ο οποίος παίζει με όλα τα μέσα: τα συναισθήματα, το σώμα, το φως, τον ρυθμό, τον μουσικό διάλογο. Οταν διαφωνούμε σε μια συγκεκριμένη λεπτομέρεια, οι αντιρρήσεις που φέρνει προέρχονται από το βάθος των συλλογισμών του που ξεπερνούν το έργο».