Ο Χανς-Πέτερ Ρέπνικ χαμογελάει εγκάρδια ανοίγοντας την εξώπορτα του σπιτιού του στη λίμνη Μπόντεζεε στον δημοσιογράφο του «Σπίγκελ». Με τον επισκέπτη από το Αμβούργο περνούν στην κουζίνα, η γυναίκα του φτιάχνει καφέ, στο τραπέζι είναι έτοιμα ψωμάκια με ζαμπόν. Ο Ρέπνικ ήταν για δεκαετίες ο πιο έμπιστος συνεργάτης του Βόλφγκανγκ Σόιμπλε. Ηταν αυτός που σμίλευε εσωκομματικές πλειοψηφίες όταν ο Σόιμπλε ήταν αρχηγός της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του Χριστιανοδημοκρατικού Κόμματος. Ηταν αυτός που τον συμβούλευε στις δύσκολες ώρες που πέρασε με το σκάνδαλο των μαύρων ταμείων της CSU. Και ήταν παρών την πρώτη φορά μετά τη δολοφονική απόπειρα όταν ο Βόλφγκανγκ Σόιμπλε με το αναπηρικό καροτσάκι έκανε το γύρο του τραπεζιού λέγοντας: «Κοίτα, Χανς-Πέτερ, και όμως γίνεται».

Ο Ρέπνικ βρέθηκε στο πλευρό του Σόιμπλε και πριν από δυόμισι χρόνια, όταν ο υπουργός Οικονομικών νοσηλευόταν επί εβδομάδες στην κλινική. Σκεφτόταν σοβαρά να παραιτηθεί, βλέποντας ότι η πληγή που του είχε αφήσει η επέμβαση δεν έλεγε να κλείσει. Και τότε, διηγείται ο Ρέπνικ, τηλεφώνησε η Καγκελάριος. «Κύριε Σόιμπλε, δεν μπορώ να παραιτηθώ από σας», του είπε. Για ώρες μετά, ο Ρέπνικ και ο Σόιμπλε συζητούσαν για την Ευρώπη, την πολιτική, τη ζωή. Ο Σόιμπλε ήταν σωματικά σε ελεεινή κατάσταση, είχε χάσει δέκα κιλά, αλλά έσφυζε και πάλι από νέες ιδέες. Οταν, αργά τη νύχτα πια, ο Ρέπνικ αποχώρησε από την κλινική, ήταν πλέον σίγουρος ότι η Καγκελάριος είχε κατορθώσει να εντυπωσιάσει βαθύτατα τον φίλο του. «Για τον Σόιμπλε είναι σημαντικό να του δίνεται η εντύπωση ότι είναι απαραίτητος», λέει ο Ρέπνικ στο «Σπίγκελ».

Το γερμανικό περιοδικό χαρακτηρίζει τον άνθρωπο που θα επισκεφθεί μεθαύριο την Αθήνα «αιωνίως δεύτερο» της πολιτικής σκηνής της Γερμανίας. Ο υπουργός Οικονομικών είναι ήδη από τους πολιτικούς με τη μεγαλύτερη θητεία στη Βουλή και στην κυβέρνηση. Αν το κόμμα του κερδίσει τις εκλογές του Σεπτεμβρίου και παραμείνει υπουργός Οικονομικών, όπως επιδιώκει, θα σπάσει και το ρεκόρ κυβερνητικής θητείας που κατέχει ο παλαίμαχος Χανς-Ντίντριχ Γκένσερ. Μόνον καγκελάριος δεν θα γίνει ποτέ. Αλλά θα υπηρετεί την Καγκελάριο Μέρκελ με την ίδια προτεσταντική αίσθηση καθήκοντος που είχε υπηρετήσει και τον Χέλμουτ Κολ.

ΠΕΡΙΠΛΟΚΗ ΣΧΕΣΗ. «Μέρκελ και Σόιμπλε έχουν την πιο κρύα και περίπλοκη σχέση της Δημοκρατίας του Βερολίνου», γράφει το «Σπίγκελ». «Ασκούν την πολιτική σαν παρτίδα σκακιού… αλλά ούτε οι μυημένοι δεν μπορούν να γνωρίζουν πότε είναι συμπαίκτες και πότε αντίπαλοι».

Αυτό ισχύει το τελευταίο διάστημα όλο και περισσότερο για την ευρωπαϊκή πολιτική. Ο Σόιμπλε πιστεύει ακράδαντα ότι «η κρίση του ευρώ είναι η ευκαιρία για την Πολιτική Ενωση της Ευρώπης». Αλλά οι σύμμαχοί του, όπως η γαλλίδα Κριστίν Λαγκάρντ και ο πορτογάλος Βίτορ Γκάσπαρ, εγκατέλειψαν την ευρωπαϊκή σκηνή, χώρες όπως η Ολλανδία παίρνουν αποστάσεις από την ΕΕ και η στήριξη της Καγκελαρίου Μέρκελ κάθε άλλο παρά δεδομένη είναι.

«Η Μέρκελ θέλει περισσότερη Ευρώπη μόνο στον βαθμό που την εξυπηρετεί. Αν έχει αμφιβολίες προτιμά την λίγο λιγότερη» διαπιστώνει το «Σπίγκελ». Αυτό φάνηκε από την αρχή της ευρωκρίσης. «Ο Σόιμπλε ήθελε τη σύσταση ενός ευρωπαϊκού νομισματικού ταμείου, η Μέρκελ πίεσε για το ΔΝΤ. Ο Σόιμπλε ήθελε κατά διαστήματα να εγκαταλείψει η Ελλάδα το ευρώ, η Μέρκελ ήθελε την παραμονή της. Ο Σόιμπλε ήθελε για τη διάσωση της Κύπρου να επιβαρυνθούν οι μικροκαταθέτες, η Μέρκελ ήταν αντίθετη». Και αν οι διαφορές μέχρι στιγμής περιορίζονταν στη διαχείριση της κρίσης, τώρα αγγίζουν τον πυρήνα της ευρωπαϊκής πολιτικής. Σε πρόσφατη συνέντευξή της στο «Σπίγκελ», η Μέρκελ απέρριψε σχεδόν όλα όσα ο Σόιμπλε θεωρεί σημαντικά για τον δικό του πυρήνα της Ευρώπης. Η Καγκελάριος τάχθηκε κατά της άμεσης εκλογής του Προέδρου της Κομισιόν, κατά νέων δικαιωμάτων για το Ευρωκοινοβούλιο, κατά της εκχώρησης περισσότερων εξουσιών στις Βρυξέλλες.

ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ… ΕΥΡΩΠΗΣ. Γιατί ο Σόιμπλε θέλει να συνεχίσει παρά τα 71 του χρόνια; «Είναι βαθύτατα πεπεισμένος ότι διαφορετικά δεν σώζεται η ευρωπαϊκή ήπειρος», γράφει το «Σπίγκελ». Ο ίδιος υποστηρίζει ότι «κάποιος πρέπει να κρατάει ενωμένο το μαγαζί». Και με τη λέξη «μαγαζί» δεν εννοεί το υπουργείο του ή το Χριστιανοδημοκρατικό Κόμμα, αλλά την Ευρωζώνη. Και αυτός ο «ένας» είναι ο ίδιος ο Σόιμπλε, γράφει το «Σπίγκελ». Αυτόν τον σκοπό εξυπηρετεί ότι έχει μετατρέψει το γερμανικό υπουργείο Οικονομικών σε ένα «υπουργείο Ευρώπης με ενσωματωμένο τμήμα δημοσιονομικών», γι’ αυτό και θέλει να προχωρήσει τώρα την Πολιτική Ενωση που παραμελήθηκε όταν ξεκίνησε το ευρώ.

Διαφορές με τη Μέρκελ

Οι απόψεις Μέρκελ – Σόιμπλε, λέει το «Σπίγκελ», συχνά διίστανται τόσο ώστε στις πολύωρες συνεδριάσεις των Βρυξελλών μετά την τοποθέτηση της γερμανικής αντιπροσωπείας κάποιος να κάνει πλέον την ερώτηση: «Αυτό τώρα ήταν η άποψη της Καγκελαρίας ή του υπουργείου Οικονομικών;»