Ο Βύρων Κοκκαλάνης δεν μιλάει πολύ. Αντίθετα, αφήνει τα αποτελέσματά του να μιλούν για εκείνον.

Αυτό είναι το «μότο» του 28χρονου πρωταθλητή Ευρώπης, του διαδόχου του Νίκου Κακλαμανάκη όπως λένε πολλοί και δεν έχουν άδικο. Αλλωστε οι δυο τους έχουν γεννηθεί ακόμα και την ίδια ημερομηνία (19 Αυγούστου) με διαφορά 15 ετών φυσικά και ο Βύρωνας βαδίζει στα χνάρια του Νικόλα.

Από τον Γιο του Ανέμου λοιπόν, όπως είναι το παρατσούκλι του χρυσού (στην Ατλάντα το 1996) και ασημένιου (στην Αθήνα το 2004) ολυμπιονίκη μας Νίκου Κακλαμανάκη, φτάνουμε στον Φίλο του Ανέμου, όπως αποκαλούν τον Βύρωνα Κοκκαλάνη ο οποίος ασχολείται αποκλειστικά με το windsurfing από την ηλικία των δεκατριών ετών. Θεωρεί τον άνεμο τον καλύτερο φίλο του και τη θάλασσα δεύτερο σπίτι του και αυτά τα στοιχεία της φύσης είναι που τον έκαναν να ασχοληθεί με την ιστιοσανίδα.

Ο πρωταθλητής Ευρώπης στα RS:X πριν από λίγες ημέρες στη Βρέστη, μέχρι το 2004 αγωνιζόταν και στην κατηγορία του Νίκου Κακλαμανάκη, τα mistral, ενώ στη συνέχεια μεταπήδησε στα RS:X όπου και συνεχίζει μέχρι σήμερα.

«Είναι ιδιαίτερα τιμητικό να με αποκαλούν διάδοχο του Νίκου Κακλαμανάκη, που για μένα είναι ο κορυφαίος ιστιοπλόος στον κόσμο στην κατηγορία των mistral» τόνισε στα «ΝΕΑ» ο αθλητής του ΑΟ Καλλιθέας/Τζιτζιφιών, που έφυγε από τη Γαλλία με τη χαρά του χρυσού μεταλλίου αλλά και τη… ζήλεια για αυτά που είδε.

«Είμαι πολύ χαρούμενος για την επιτυχία και είναι ο μεγαλύτερος τίτλος μου μαζί με το χάλκινο μετάλλιο στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα. Οταν είδα όμως τα φυτώρια που έχουν δημιουργήσει οι Γάλλοι, με δεκάδες παιδιά να ασχολούνται με την ιστιοπλοΐα, ζήλεψα. Από εκεί βγαίνουν οι αυριανοί πρωταθλητές και εμείς παλεύουμε χωρίς ουσιαστικά υποδομές και με ελάχιστη βοήθεια. Η Ελλάδα έχει τον καλύτερο καιρό του κόσμου και έχει να πάρει μεγάλη διοργάνωση από το 2001. Ολοι φοβούνται με την κρίση να διεκδικήσουν κάτι, ενώ θα έρχονταν όλοι οι μεγάλοι αθλητές να τρέξουν εδώ. Θα είχαμε ουσιαστικά μεγάλο όφελος αθλητικού τουρισμού και διαφήμισης της χώρας», μας λέει ο Βύρων Κοκκαλάνης, που ακόμα και στον ελεύθερο χρόνο του ασχολείται με το σερφ (ενώ λατρεύει και το ποδήλατο βουνού με το οποίο και προπονείται).

Δοκιμάζει και στο freestyle ή τη formula, δύο άλλες κατηγορίες του windsurf ιδιαίτερα εντυπωσιακές, ενώ πρόσφατα είχε επιδοθεί και στο kite serf που επρόκειτο από το 2016 να αντικαταστήσει τα RS:X!

«Είχα αρχίσει να το δοκιμάζω ενόψει Ολυμπιακών, αλλά ευτυχώς τον περασμένο Νοέμβριο η Διεθνής Ομοσπονδία Ιστιοπλοΐας για πρώτη φορά άλλαξε απόφασή της μετά τα πολλά παράπονα και δεν θα αντικατασταθούν τα RS:X».

Ο πατέρας του ήταν αυτός που τον έβαλε στην ιστιοσανίδα και ουσιαστικά ο βασικός… χορηγός του. Στο πρόσωπο όμως του πρώτου (και μοναδικού μέχρι σήμερα) προπονητή  του Δημήτρη Πηλίχου βρήκε τον δεύτερο πατέρα του. Αλλωστε τον βλέπει σχεδόν περισσότερο από την οικογένειά του με τόσους αγώνες και προπονήσεις. «Ταιριάξαμε απίστευτα από το πρώτο μάθημα! Είμαστε πλέον 15 χρόνια μαζί και είμαι απόλυτα ευχαριστημένος»

τονίζει ο Βύρωνας, του οποίου το μεγάλο όνειρο παραμένει ένα ολυμπιακό μετάλλιο. Θα μπορούσε να το είχε πάρει στο Λονδίνο, όπου άγγιξε το βάθρο με υπερπροσπάθεια, αλλά στις λεπτομέρειες έμεινε στην 6η θέση. Ολυμπιονίκης και πάλι, αλλά ο ίδιος γνωρίζει καλά τις δυνατότητές του και βλέπει ακόμα ψηλότερα.

Οπως αναφέρει και στην προσωπική ιστοσελίδα του: «Το μυαλό και τα μάτια μου είναι σεταρισμένα στον μεγάλο στόχο. Τους Ολυμπιακούς Αγώνες του Ρίο το 2016».

Το χρυσό μετάλλιο στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα της Βρέστης ήταν ο πρώτος μεγάλος τίτλος του. Είχε φτάσει και άλλες φορές στην πηγή αλλά έμενε 2ος στα Ευρωπαϊκά Πρωταθλήματα (2010, 2011 και 2012!) και λίγο πιο πίσω στα Παγκόσμια, με κορυφαία στιγμή το χάλκινο μετάλλιο φέτος στη Βραζιλία.

Εκτός των αγωνιστικών υποχρεώσεων ψάχνει και μόνος του χορηγούς, καθώς δεν μπορούν να τον βοηθούν πλέον ο Πάρης Κασιδόκωστας και η Cosmote.