Η ευρεία ήττα με 3-0 των Ισπανών από τη Σελεσάο και το βαρύ 7-0 που δέχθηκαν (συνολικά στα δύο ματς) οι Μπλαουγκράνα από τους Βαυαρούς έχουν πάρα πολλές ομοιότητες. Για την ακρίβεια, η ισπανική ομάδα στα γήπεδα της Βραζιλίας εμφανίστηκε σαν μία… Μπαρτσελόνα με διαφορετικά χρώματα. Ηταν μία ομάδα που είχε σχεδόν τους ίδιους παίκτες και έπαιζε το ίδιο ποδόσφαιρο. Ας μην ξεχνάμε ότι στο παιχνίδι με τη Νιγηρία, στη φάση των ομίλων, ο Βιθέντε ντελ Μπόσκε χρησιμοποίησε οκτώ παίκτες της Μπαρτσελόνα στην αρχική ενδεκάδα.

Στους ημιτελικούς του Τσάμπιονς Λιγκ, η Μπάγερν είχε δείξει ότι αν μία ομάδα είναι γρήγορη με την μπάλα και ταχύτερη στην αντιμετώπιση του αντιπάλου, μπορεί να αποκτήσει την κατοχή. Η Βραζιλία έκανε κάτι ανάλογο στον τελικό, ενώ και η Ιταλία στον ημιτελικό είχε τον έλεγχο της μεσαίας γραμμής στη μεγαλύτερη διάρκεια του αγώνα.

Αυτό δεν είναι κατ’ ανάγκη αντιποδόσφαιρο, αν και τα 26 φάουλ στα οποία υπέπεσαν οι Βραζιλιάνοι για να αντιμετωπίσουν τους Ισπανούς έδειξαν πως μερικές φορές η ανάγκη για το αποτέλεσμα ωθεί μία ομάδα σε άλλες πρακτικές. Ο προπονητής της Εθνικής Βραζιλίας, Λουίς Φελίπε Σκολάρι, παραδέχθηκε στο τέλος πως έχει ακόμα έναν χρόνο μπροστά του για να βελτιώσει κάποια πράγματα.

Ο Σκολάρι, πάντως, πέτυχε άλλα πράγματα στο σύστημά του. Για παράδειγμα, τον τρόπο με τον οποίο δύο επιθετικοί, όπως ο Φρεντ και ο Χουλκ, δούλεψαν για το σύνολο. Ή ακόμα, τον τρόπο με τον οποίο ο Νεϊμάρ έβγαζε στο παιχνίδι την ιδιοφυΐα του. Και δεν ήταν μόνον αυτοί: η παρουσία του Παουλίνιο έστειλε ενθαρρυντικά μηνύματα για το μέλλον, ενώ εξαιρετική ήταν και η παρουσία παικτών όπως οι Οσκαρ, Λουίς Γκουστάβο.

Η Ισπανία ηττήθηκε 3-0 σε αυτόν τον τελικό στο Μαρακανά του Ρίο ντε Ζανέιρο, αλλά αυτό δεν είναι και η καταστροφή για μία ομάδα που κυριαρχεί στο παγκόσμιο ποδόσφαιρο από το 2008. Ούτε φυσικά μπορεί να διαγράψει όσα πέτυχαν τα τελευταία χρόνια ο Ινιέστα, ο Τσάβι και η υπόλοιπη παρέα. Σκεφτείτε μόνο ότι η Ισπανία δεν είχε ηττηθεί με τέτοιο σκορ τα τελευταία 28 χρόνια. Ουσιαστικά, ήταν ένα καμπανάκι για την ομάδα του Βιθέντε ντελ Μπόσκε, κάτι το οποίο παραδέχθηκε και ο αρχηγός της ομάδας Ικερ Κασίγιας: «Φάνηκε ξεκάθαρα ότι στο ματς με την Ιταλία, αλλά και στον τελικό, οι αντίπαλοι είχαν μελετήσει αρκετά το παιχνίδι μας. Κι αυτό είναι ένα καλό μάθημα για όλους».

Ο ισπανικός Τύπος δεν άρχισε να γκρινιάζει για την ήττα, αλλά έστειλε αισιόδοξο μήνυμα ότι «η ομάδα θα επιστρέψει». Παρ’ όλα αυτά, υπήρξαν και δημοσιεύματα που ανέφεραν πως η ομάδα θέλει «λίφτινγκ» ενόψει του Παγκοσμίου Κυπέλλου σε έναν χρόνο.

Η «Αs» αναφέρθηκε σε θέματα που χρειάζονται άμεσες λύσεις. Πρώτο θέμα είναι οι παίκτες που έχουν χάσει τη θέση τους στην ομάδα, όπως οι Αρμπελόα, Αλμπιόλ και Βίγια. Παράλληλα, θα πρέπει να αναζητηθεί ο παίκτης που θα είναι σε θέση να αντικαταστήσει επάξια τον Τσάβι. Θυμίζουμε ότι ο άσος της Μπαρτσελόνα είναι πλέον 33 ετών.

Φυσικά, οι Ισπανοί μπορούν να μιλούν για «λίφτινγκ» σε αυτήν την ομάδα, έχοντας εξαιρετικούς παίκτες στις ομάδες των Ελπίδων και των Νέων.

Οι αναφορές για τον Ισκο, ο οποίος μετακόμισε από τη Ρεάλ Μαδρίτης στη Μάλαγα, είναι αρκετές, ενώ δεν θέλουν να ακούν για την πιθανότητα να φύγει από την Πριμέρα Ντιβισιόν ο Τιάγκο Αλκάνταρα. Τον νεαρό παίκτη της Μπαρτσελόνα πολιορκεί η Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ. Παράλληλα, ο Ντελ Μπόσκε παρακολουθεί δύο νεαρούς παίκτες της Ρεάλ, τους Μοράτα και Τζέσε.

Στη Βραζιλία, ο Λουίς Φελίπε Σκολάρι ξέρει ότι η κατάκτηση του Κυπέλλου Συνομοσπονδιών έφερε ενθουσιασμό στους παίκτες, αλλά και στον κόσμο, ενόψει της τελικής φάσης του Μουντιάλ 2014.

«Ενα πράγμα είναι σημαντικό», είπε ο προπονητής της Εθνικής Βραζιλίας: «Είμαστε ιδιαίτερα ανταγωνιστικοί. Τις τελευταίες τριάντα ημέρες έχουμε νικήσει τέσσερις πρώην παγκόσμιες πρωταθλήτριες: Γαλλία, Ουρουγουάη, Ιταλία και Ισπανία». Ο Σκολάρι ξέρει και κάτι ακόμα: τις εμπειρίες που θα αποκτήσουν οι Νεϊμάρ και Παουλίνιο αγωνιζόμενοι σε μεγάλα ευρωπαϊκά πρωταθλήματα.