Αναζήτηση
Ο Φέροουν, το λυκόσκυλο της ΕΛ.ΑΣ. έχει πιάσει δουλειά από τις οκτώ. Ελέγχει το Εφετείο για εκρηκτικά. Τα δε συνεργεία της τηλεόρασης έχουν ακροβολιστεί στην οδό Λουκάρεως πριν καν αρχίσει να ψάχνει με την εκπαιδευμένη μουσούδα του ο μαύρος σκύλος. Κάθε τρεις και λίγο τα βλέμματα στρέφονται προς την Αλεξάνδρας. Μέχρι κι ένας κύριος με πιζάμα έχει βγει στο μπαλκόνι του, στον πρώτο όροφο μιας πολυκατοικίας, και περιεργάζεται αστυνομικούς και δημοσιογράφους. Ολοι αναμένουν τον Ακη Τσοχατζόπουλο.
Στα σκαλιά του Εφετείου επικρατεί το αδιαχώρητο. Οποιος βρέθηκε εκεί για δική του δουλειά χθες το πρωί ήθελε να γίνει μάρτυρας της στιγμής που ο παρ’ ολίγον πρωθυπουργός, ο εμβληματικός υπουργός της Μεταπολίτευσης, έρχεται αντιμέτωπος με τον νόμο.
ΤΟ «ΚΑΤΑΦΥΓΙΟ». «Μην ανησυχείτε θα μείνουμε ανοιχτά μέχρι αργά» ενημερώνει η υπεύθυνη στο καφέ του Αρείου Πάγου τους τακτικούς θαμώνες. «Λόγω της ημέρας» συμπληρώνει. Στις 8:30 ακριβώς ακούγονται σειρήνες από την πλευρά της Αλεξάνδρας. Μια κλούβα των ΜΑΤ και δυο γκρι λεωφορεία των φυλακών Κορυδαλλού σταματούν μπροστά από το γκαράζ. Κατηγορούμενοι για άλλες υποθέσεις κατεβαίνουν ανά δυάδες με χειροπέδες στα χέρια κορυφώνοντας την αγωνία των παρευρισκομένων.
Ο Τσοχατζόπουλος κατεβαίνει πρώτος και η σύζυγός του τελευταία. Τα γιουχαΐσματα και οι ειρωνείες των θεατών καταγράφονται από τις τηλεοπτικές κάμερες. Θα περάσει αρκετή ώρα μέχρι οι Λαμπροπούλου, Σμπώκος, Οικονομίδης, Ζήγρας και Σαχπατζίδης να μπουν στην αίθουσα. Ο καθένας συνοδεύεται από έναν αστυνομικό που τους κρατά διακριτικά από το μπράτσο. Και με όποιο τρόπο μπορούν κρύβουν τις χειροπέδες. Μεσολαβεί ένα μεγάλο κενό μέχρι τις 9:30 που το ζεύγος εμφανίζεται στην αίθουσα. Κανείς από τους δυο δεν φορά «βραχιόλια», oύτε τους ακουμπά κανείς.
Αμέσως δυο θέματα απασχολούν τα πηγαδάκια: η κορμοστασιά και τα χαμόγελα που μοιράζει αυτός και το κατηφές ύφος αυτής. Η Βασιλική Τσοχατζοπούλου, όπως επιθυμεί ο συνήγορος της Αλέξης Κούγιας να αποκαλείται, μιας και (sic) «αυτό γράφει η ταυτότητά της», φορά ένα απλό μαύρο κοστούμι και έχει περιορίσει το μακιγιάζ της στο μέικ-απ. Φαίνεται έτσι ωχρή, καταβεβλημένη. Μετά τη διακοπή πάντως οι χειροπέδες θα περαστούν και στους καρπούς του Ακη. Η σύζυγος του πρώην υπουργού θα αρνηθεί να παραστεί, θέλοντας να αποφύγει την ταπείνωση. Ο Κούγιας θα σπεύσει να παραπονεθεί εκ μέρους όλων. «Δεν είναι τίποτα επικίνδυνοι εγκληματίες που θα δραπετεύσουν».
Τα παράπονα έχουν αρχίσει με το καλημέρα. Οι περίπου 40 δικηγόροι των 19 κατηγορουμένων –χωρίς να συμπεριλάβει κανείς τις σικάτες βοηθούς τους –δεν χωρούν στα έδρανα. Το πρόβλημα χωροταξίας θα προκαλέσει τη διακοπή και θα λυθεί πολύ αργότερα (λίγο πριν ξανανέβουν στην έδρα οι εφέτες ), στις 12 και κάτι. Τρεις εργαζόμενοι παρουσία του ακροατηρίου κουβαλούν και προσπαθούν να τοποθετήσουν τρία έξτρα γραφεία.
Μέχρι την πρώτη διακοπή, μέσα στην αίθουσα τελετών του Εφετείου όπου διεξάγεται η ακροαματική διαδικασία υπήρχαν μόνο συνεργάτες των συνηγόρων, μάρτυρες και δημοσιογράφοι. «Μπορώ να μπω μέσα να παρακολουθήσω;» ρωτούσε ένας συνταξιούχος απ’ έξω στη μαρμάρινη είσοδο κατά τη διάρκεια της δίωρης διακοπής, δηλώνοντας αποφασισμένος να μείνει και να περιμένει μόλις έλαβε καταφατική απάντηση. «Ηταν κι αυτός αχόρταγος, βρε παιδί μου! Εγώ αν μπορούσα να κλέψω, θα έκλεβα μέχρι 100 με 200 χιλιάρικα» λέει με αφοπλιστική ειλικρίνεια λίγο αργότερα ένας άλλος ηλικιωμένος. Το ίδιο άνετα είχε παραδεχθεί πως υπήρξε ψηφοφόρος του Ακη.
ΠΡΑΞΗ ΔΕΥΤΕΡΗ. Στο δεύτερο μέρος οι μπορντό καρέκλες της αίθουσας γεμίζουν σιγά σιγά από φοιτήτριες Νομικής, συνταξιούχους αλλά και πολλούς δικηγόρους που πετάγονται σε κάποιο διάλειμμα από το Εφετείο.
«Δεν ακούμε!» παραπονιούνται από το ακροατήριο, μιας και αρκετοί συνήγοροι δεν έχουν μικρόφωνα. Τα βήματα όσων πηγαινοέρχονται στο ξύλινο δάπεδο καλύπτουν κάθε ήχο, αναγκάζοντας τον πρόεδρο να κάνει παρατήρηση. «Δεν μπορούμε να συγκεντρωθούμε! Καταλαβαίνω ότι με αυτά τα νομικά…». Ναι, ο πρόεδρος μάλλον αντιλαμβάνεται πώς πολλοί έχουν βαρεθεί τους δικηγορικούς διαξιφισμούς για το αν πρέπει ή όχι να παραστεί το Δημόσιο ως πολιτική αγωγή. Εχουν έρθει εκεί για να δουν τον σταρ και να έχουν να διηγούνται πως ήταν κι αυτοί εκεί. Μια ασκούμενη επαναλαμβάνει, σαν αντίλαλος, την αγόρευση ενός συνηγόρου. Για μια στιγμή η δικονομία παίρνει εκδίκηση από το μελόδραμα. Τι κι αν η πρεμιέρα ήταν χλωμή, η παράσταση συνεχίζεται.
