Κλασικός, δίχως εκπλήξεις και ξεπετάγματα, όμως και σοβαρός, μετρημένος, στιβαρός. Ετσι ακούγεται ο σερ Κόλιν Ντέιβις στη μεγάλη κληρονομιά που μας αφήνει, τις πάμπολλες ηχογραφήσεις του, κυρίως για τη δισκογραφική εταιρεία Philips –σε εκείνον στήριξε τον μεγάλο όγκο του ρεπερτορίου της. Ο πιο εργατικός, ο πιο βρετανός μαέστρος, άφησε χθες την τελευταία του πνοή (στα 85 του). Ο Ντέιβις ήταν η ψυχή και ο αρχιμουσικός και πρόεδρος της περίφημης Συμφωνικής του Λονδίνου από το 1959! Στο πόντιουμ της ορχήστρας αυτής τον είχαμε δει και στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών το 1998. Πάντα σοβαρό και μετρημένο, όπως και οι ερμηνείες του, με κλειστά τα μάτια, συγκεντρωμένο στην ουσία της μουσικής, είτε ήταν Μότσαρτ είτε ήταν Τίπετ. Το παράξενο στην επίσης σοβαρή και μετρημένη καριέρα του; Ξεκίνησε ως κλαρινετίστας, αλλά το έβαλε σκοπό της ζωής του να γίνει μαέστρος. Και κατάφερε μετά την πρώτη πλάκα γραμμοφώνου, το 1958, να πάρει τα ηνία της LSO, αλλά και της Ορχήστρας του Κόβεντ Γκάρντεν της οποίας διετέλεσε επί χρόνια μουσικός διευθυντής.