Την περασμένη Κυριακή στη Σύνοδο Κορυφής – λένε κάποιοι που «γνωρίζουν καλά» – ο Σίλβιο Μπερλουσκόνι κοιμόταν ως αργά το πρωί. Λίγες ώρες μετά, ο ιταλός Πρωθυπουργός συναντήθηκε με την Ανγκελα Μέρκελ και τον Νικολά Σαρκοζί παρέχοντας διαβεβαιώσεις ότι η κυβέρνησή του θα προχωρήσει αμέσως στις μεταρρυθμίσεις που είναι απαραίτητες για τη θωράκιση της ιταλικής οικονομίας. Οταν, το απόγευμα της ίδιας μέρας, ο γάλλος Πρόεδρος ρωτήθηκε στη συνέντευξη Τύπου εάν πείστηκε από τις διαβεβαιώσεις του ιταλού Πρωθυπουργού, αντέδρασε με μια γκριμάτσα, ενδεικτική της άποψής του για την ιταλική αξιοπιστία. Ο Μπερλουσκόνι απέδωσε αρχικά την αντίδραση του Σαρκοζί στη δυσαρέσκειά του για το γεγονός ότι δεν έχει υποβάλει ακόμη την παραίτησή του από το εκτελεστικό συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας ο ιταλός Λορέντσο Μπίνι Σμάγκι για να δώσει τη θέση του σε κάποιον Γάλλο. Θα έπρεπε να περάσουν αρκετές ώρες και οι αντιδράσεις στην Ιταλία να πάρουν διαστάσεις χιονοστιβάδας για να δηλώσει ότι δεν δέχεται μαθήματα από τους εταίρους.

Αν μια πλευρά του προβλήματος της οικονομικής κρίσης είναι καθαρά πολιτική, η Ιταλία αποτελεί ένα από τα εξέχοντα παραδείγματα. Από τις αρχές του περασμένου Αυγούστου, όταν η χώρα δέχθηκε μια άγρια κερδοσκοπική επίθεση, η κυβέρνηση σβήνει και ξαναγράφει ένα πακέτο λιτότητας που πρώτα ανακοινώνεται μετά βαΐων και κλάδων, έπειτα αναιρείται και στο τέλος ξεχνιέται.

ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ ΝΑΠΟΛΙΤΑΝΟ. Χθες, ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας Τζόρτζιο Ναπολιτάνο αισθάνθηκε την ανάγκη να στείλει το δικό του μήνυμα στο Βερολίνο και στο Παρίσι κάνοντας λόγο για «άτοπες και ενοχλητικές δημόσιες εμφανίσεις». Παράλληλα, κάλεσε την κυβέρνηση να αναλάβει άμεσα δράση. «Η χώρα πρέπει να προσδιορίσει νέες αποφάσεις μεγάλης σημασίας που αφορούν την ανάπτυξη και τις δομικές αλλαγές» είπε. Ο Τζόρτζιο Ναπολιτάνο, ένας πρώην κομμουνιστής που διανύει την ένατη δεκαετία της ζωής του, μοιάζει να είναι η τελευταία θεσμική φωνή αφύπνισης σε μια χώρα που δυσκολεύεται να βγει από έναν μακρύ λήθαργο.

Αμέσως μετά την επιστροφή του από τις Βρυξέλλες, ο Σίλβιο Μπερλουσκόνι συγκάλεσε Υπουργικό Συμβούλιο με θέμα την κρίση. Από τη συνεδρίαση δεν προέκυψε κανένα απτό αποτέλεσμα. Ο ιταλός Πρωθυπουργός συνέχισε τις διαβουλεύσεις με ένα δείπνο στην έπαυλή του, στο Μιλάνο, και μοναδικούς συνδαιτυμόνες τον κυβερνητικό του σύμμαχο Ουμπέρτο Μπόσι και τον υπουργό Οικονομικών Τζούλιο Τρεμόντι. Το θέμα στο τραπέζι δεν ήταν ευχάριστο: ο Μπερλουσκόνι ήθελε να δώσει μια γρήγορη απάντηση στην Ευρώπη ενόψει της σημερινής Συνόδου Κορυφής κι αυτή που επέλεξε ήταν η σταδιακή αύξηση του ορίου ηλικίας στα 67 χρόνια. Επεσε σε τοίχο. «Δεν είναι δυνατόν στα 67 χρόνια, δεν μπορούμε να το φτάσουμε στα 67 χρόνια για να ικανοποιήσουμε τους Γερμανούς. Ο κόσμος θα μας σκοτώσει» δήλωνε χθες ο Ουμπέρτο Μπόσι. «Μπορεί να πέσει η κυβέρνηση από αυτό;» τον ρωτούσαν οι δημοσιογράφοι. «Η κατάσταση είναι πολύ επικίνδυνη, θα έλεγα ότι ζούμε δραματικές στιγμές» απαντούσε εκείνος. Και απέρριπτε κάθε σκέψη για κυβέρνηση τεχνοκρατών: «Αν πέσει η κυβέρνηση, πάμε σε εκλογές». Αργότερα θα έλεγε ότι υπήρξε συμφωνία. Χωρίς να διευκρινίσει το περιεχόμενο, δήλωνε το ίδιο απαισιόδοξος.

Η Ευρώπη καρφώνει το βλέμμα της στη Ρώμη, κρατάει την ανάσα της και χάνει τον ύπνο της. Ο Μπερλουσκόνι επιχειρούσε χθες να αποδείξει ότι ο Σαρκοζί είχε άδικο να τον ειρωνεύεται, συντάσσοντας μια επιστολή με αντικείμενο την αναδιάρθρωση της ιταλικής οικονομίας και παραλήπτες τους ευρωπαίους εταίρους του. Εως αργά χθες το βράδυ το περιεχόμενο δεν είχε γίνει γνωστό. Αλλά ένας υπουργός του, ο Φραντσέσκο Σεβερίνο Ρομάνο, ορκιζόταν ότι θα ήταν «πειστική». Αλλο στέλεχος της κυβέρνησης, ο εκπρόσωπος Πάολο Μποναγιούτι, διέψευδε κατηγορηματικά ότι ο παρεξηγημένος Καβαλιέρε θα τιμωρούσε τους εταίρους του με μια απουσία από τη σημερινή Σύνοδο Κορυφής. Θα είναι εκεί, έστω και ως πρωθυπουργός υπό προθεσμία.