Ο κύκλος των πολιτικών συναντήσεων κορυφής που άρχισε χθες και συνεχίζεται σήμερα, δεν μπορεί παρά να γίνει θετικά δεκτός ως εξέλιξη.

Η επικοινωνία των πολιτικών δυνάμεων της χώρας αυτή την ιδιαίτερα κρίσιμη περίοδο είναι αναγκαία.

Αλίμονο αν ενόψει των αποφάσεων που θα λάβει την Κυριακή η Ευρωπαϊκή Ενωση δεν άνοιγαν οι γραμμές επικοινωνίας των πολιτικών αρχηγών.

Οσα θα προκύψουν σχετικά με το ελληνικό χρέος, θα έχουν επιπτώσεις στο σύνολο του ελληνικού λαού.

Συνεπώς αφορούν και το σύνολο του πολιτικού κόσμου.

Προφανώς, οι συναντήσεις του Πρωθυπουργού θα συμπεριλάβουν πέραν του κ. Σαμαρά και τους άλλους πολιτικούς αρχηγούς.

Φυσικά, το περιεχόμενο της χθεσινής, μακράς, συνομιλίας Παπούλια – Παπανδρέου δεν θα ήταν δυνατόν να κοινοποιηθεί.

Εξ αυτού δεν μπορεί και να σχολιαστεί.

Αντιθέτως, είναι αναγκαίο ένα σχόλιο για τη σημερινή συνάντηση του Πρωθυπουργού με τον αρχηγό της μείζονος αντιπολίτευσης ― αλλά και για εκείνες με τους άλλους πολιτικούς αρχηγούς.

Αφορά κυρίως τον Πρωθυπουργό, ο οποίος είχε και την πρωτοβουλία των συναντήσεων. Και σχετίζεται με τις αναμενόμενες ευρωπαϊκές αποφάσεις.

Ενα ενδεχόμενο είναι να μη γνωρίζει επακριβώς η ελληνική κυβέρνηση τι θα προκύψει.

Είτε γιατί δεν έχει οριστικοποιηθεί είτε για οποιονδήποτε άλλο λόγο.

Ο Πρωθυπουργός πρέπει να το καταστήσει σαφές στους συνομιλητές του.

Και να τους εξηγήσει ότι αυτό συνιστά πρόσθετη δυσκολία για τη διαπραγμάτευση που θα κάνει με τους εταίρους μας.

Ενα άλλο ενδεχόμενο – και προφανώς το πιθανότερο – είναι να έχει ήδη ενημερωθεί η κυβέρνηση για τα τεκταινόμενα και τις παραλλαγές τους.

Ή να πρόκειται να ενημερωθεί τις επόμενες ημέρες.

Και σε αυτή την περίπτωση οι πολιτικοί αρχηγοί πρέπει να γίνουν κοινωνοί όσων αναμένονται.

Να τους μιλήσει ο Πρωθυπουργός καθαρά και χωρίς περιστροφές.

Αλλωστε το κάνει συχνά και εκ πεποιθήσεως.

Η ειλικρινής και σαφής ενημέρωση αποτελεί εθνικό εφόδιο κατά την περίοδο που διανύουμε. Είναι χρήσιμο αλλά και λογικό να μοιραστεί η κυβέρνηση με τα υπόλοιπα κόμματα τόσο τα ισχυρά όσο και τα αδύναμα στοιχεία της διαπραγμάτευσης.

Ετσι ο καθένας θα αναλάβει τις ευθύνες του.