Η Θάτσερ πίστευε µονάχα στο άτοµο. «Η κοινωνία», έλεγε, «δεν υπάρχει».

Τριάντα χρόνια αργότερα, τα πνευµατικά της παιδιά οραµατίζονται την ένωση των ατόµων για να δηµιουργήσουν τη Μεγάλη Κοινωνία.


Εµπνευστής του Βig Society είναι ένας κακοξυρισµένος σαραντάρης, γιος ούγγρου µετανάστη, που κυκλοφορεί πάντα µε τζιν και χωρίς γραβάτα, αποφεύγει τις κάµερες, αλλά µια µέρα πιάστηκε µε τις κάλτσες στους διαδρόµους της Ντάουνινγκ Στριτ. Τον λένε Στιβ Χίλτον και, αντίθετα µε τους περισσότερους συµβούλους του Ντέιβιντ Κάµερον, δεν είναι «γιος κάποιου», αλλά αυτοδηµιούργητος. Ο γνωστός διαφηµιστής Μορίς Σαάτσι, που θεωρείται πνευµατικός του πατέρας, έχει πει γι’ αυτόν ότι είναι «απίστευτα ευφυής». Οι εχθροί του τον αποκαλούν «µίνι Ρασπούτιν» και του καταλογίζουν ότι πούλησε τον Κάµερον στην κοινή γνώµη όπως πουλάει κάποιος ένα σαπούνι. Αλλά εκείνος δεν έχει καιρό να ασχοληθεί µε τέτοια. Ο πολιτικός του προϊστάµενος τού έχει αναθέσει να εφαρµόσει στην πράξη την ιδέα της Μεγάλης Κοινωνίας. Κάτι που σηµαίνει, ούτε λίγο ούτε πολύ, να βρεθεί ένας τρόπος να αντικατασταθούν οι 600.000 δηµόσιοι υπάλληλοι που θα θυσιαστούν την επόµενη πενταετία στον βωµό της λιτότητας από εθελοντές. Να µπει ο ψηφοφόρος στη θέση του οδηγού, να γίνει αφεντικό του εαυτού του, όπως έλεγε ο Κάµερον στο συνέδριο των Τόρηδων το 2005.

Και πώς θα γίνει αυτή η αναδιάρθρωση της διοικητικής πυραµίδας;

Μα φυσικά µε την αποκέντρωση, σηµειώνει ο ανταποκριτής του Νουβέλ Οµπζερβατέρ. Τρεις είναι οι τοµείς που έχουν επιλεγεί. Η εκπαίδευση, όπου τα city academies του Τόνι Μπλερ (σχολεία που θα ανοίγουν οι γονείς και θα µπορούν να διαλέγουν οι ίδιοι καθηγητές, πρόγραµµα και µαθητές) θα µετονοµαστούν σε free schools, µε ανάλογη λειτουργία και πάντα µε κρατική χρηµατοδότηση. Η υγεία, όπου οι γιατροί θα αποκτήσουν την αυτονοµία τους, µε αντάλλαγµα τη διαχείριση από τους ίδιους της νοσηλείας στους κόλπους της περιφέρειας. Η αστυνοµία, όπου οι διοικητές θα εκλέγονται από το 2012 απευθείας από τον λαό. Θα ακολουθήσουν οι µεταφορές, τα ταχυδροµεία, οι βιβλιοθήκες. Ολα θα περάσουν στον έλεγχο του πολίτη.

«Πρόκειται για παγίδα!» φωνάζει η αντιπολίτευση.

Με πρόσχηµα τη µεταβίβαση της εξουσίας στον λαό, οι Συντηρητικο-Φιλελεύθεροι θέλουν να κάνουν την κοινή γνώµη να καταπιεί τον ακραίο φιλελευθερισµό τους. «Ο Κάµερον δεν έχει άδικο να υπενθυµίζει ότι οι Εργατικοί είχαν χάσει τα τελευταία χρόνια τον έλεγχο του κράτους αποδεχόµενοι τη δηµιουργία των περίφηµων quangos, διαφόρων ηµι-αυτόνοµων µη κυβερνητικών οργανώσεων», παραδέχεται ο βουλευτής και πρώην υπουργός Ευρωπαϊκών Υποθέσεων Ντένις ΜακΣέιν. «Πώς φαντάζεται όµως να αντικαταστήσει ικανούς αξιωµατούχους από µια στρατιά εθελοντών µε χαµηλή συχνά ειδίκευση; Και επιπλέον, πού θα τους βρει;».

Το σχέδιο είναι φιλόδοξο, ο Στιβ Χίλτον έχει χάσει τον ύπνο του, οι ψηφοφόροι είναι απαιτητικοί.

LΙΝΚ: http://diastaseis.blogspot.com

Τελευταία Νέα