Με GΡS μοιάζει ο εγκέφαλος των οδηγών ταξί, σύμφωνα με νέα επιστημονική έρευνα. Μάλιστα, όσο πιο έμπειροι είναι οι οδηγοί τόσο πιο εξελιγμένο είναι και το ιδιότυπο αυτό σύστημα εντοπισμού πορείας ή εναλλακτικών διαδρομών που τους βοηθά να προσαρμόζονται στα νέα δεδομένα ή στα εμπόδια που συναντούν στους δρόμους.
Πολύ πριν μπει στη ζωή μας το GΡS (Παγκόσμιο Σύστημα Εντοπισμού Θέσης), οι οδηγοί ταξί είχαν εφεύρει και εφαρμόσει το δικό τους στη δουλειά τους. Έρευνες είχαν δείξει ότι στους οδηγούς ταξί, η περιοχή του ιππόκαμπου στον εγκέφαλο- η οποία παίζει σημαντικό ρόλο στην πλοήγηση- είναι μεγαλύτερη. Οι επιστήμονες ανακάλυψαν επίσης πως οι εγκέφαλοι των οδηγών αναπτύσσονται περισσότερο καθώς προσθέτουν συνεχώς όλο και περισσότερες πληροφορίες σχετικά με τις διαδρομές που τους ζητούν οι πελάτες.

Βρετανοί επιστήμονες χρησιμοποίησαν μαγνητικές απεικονίσεις για να ερευνήσουν την εγκεφαλική δραστηριότητα των οδηγών ταξί, αφού πρώτα τους τοποθέτησαν σε εικονικό περιβάλλον, παρόμοιο με τις συνθήκες εργασίας τους. Αυτό που διαπίστωσαν τους εντυπωσίασε: Στον εγκέφαλο των οδηγών ενεργοποιούνταν διαφορετικές περιοχές, καθώς σκέφτονταν τις επιλογές που έχουν για μια διαδρομή, καθώς έβλεπαν οικείες πινακίδες ή καθώς προσπαθούσαν να αντιληφθούν τι σκέφτονται οι πελάτες τους.

Η δομή του εγκεφάλου

«Θελήσαμε να προχωρήσουμε περισσότερο στη δομή του εγκεφάλου και να ελέγξουμε τη δραστηριότητα στον εγκέφαλο των οδηγών ταξί ενώ βρίσκονται εν ώρα εργασίας», επισήμανε ο δρ Χιούγκο Σπίερς, από το University College του Λονδίνου. Ο ίδιος και οι συνεργάτες του χρησιμοποίησαν τη μέθοδο της μαγνητικής τομογραφίας για να λάβουν εικόνες του εγκεφάλου «λεπτό προς λεπτό» από 20 οδηγούς ταξί, καθώς εκείνοι οδηγούσαν τους εικονικούς πελάτες τους σε διάφορους προορισμούς.

Το Ρlaystation έδειξε τις σκέψεις τους


ΟΙ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΕΣ τροποποίησαν κατάλληλα το παιχνίδι Τhe Getaway του Ρlaystation 2 για να μεταφέρουν τους δρόμους του Λονδίνου στην έρευνά τους. Αμέσως μετά την εξέταση και χωρίς να ενημερωθούν προκαταβολικά, οι οδηγοί ξαναπαρακολούθησαν τις διαδρομές που ακολούθησαν και απάντησαν σε ερωτήσεις των ερευνητών που είχαν να κάνουν με τις σκέψεις που είχαν σε διάφορες φάσεις της διαδρομής. «Προσπαθήσαμε να καταγράψουμε τις σκέψεις που κάνουν οι οδηγοί ταξί καθώς οδηγούν στην πόλη και στη συνέχεια να τις συσχετίσουμε με συγκεκριμένες στιγμές της διαδρομής και τοποθεσίες», επισήμανε ο δρ Σπίερς. Η περιοχή του ιππόκαμπου ήταν ενεργή μόνο όταν οι οδηγοί ταξί σχεδίαζαν στην αρχή στο μυαλό τους τη διαδρομή που θα ακολουθούσαν ή όταν χρειαζόταν να αλλάξουν τελείως τον προορισμό τους, κατ΄ αίτημα των πελατών τους.

Οι ειδικοί είδαν πως αναπτύχθηκε δραστηριότητα σε άλλη περιοχή του εγκεφάλου, όταν οι οδηγοί συνάντησαν αναπάντεχα εμπόδια. Ένα άλλο τμήμα ενεργοποιήθηκε παράλληλα όταν χρειάστηκε να σκεφτούν πόσο κοντά βρίσκονται στο τέλος της διαδρομής τους, δηλαδή στον προορισμό.

Διαπίστωσαν όμως και κάτι ακόμη: «Οι οδηγοί ορισμένες φορές παθαίνουν εμμονές όταν προσπαθούν να αντιληφθούν τι σκέφτονται οι πελάτες». Η έρευνα παρουσιάστηκε στο συνέδριο της Βρετανικής Ένωσης για την Εξέλιξη της Επιστήμης.