Αναζήτηση
Το ελληνικό ποδόσφαιρο τελεί υπό… κατάληψη! Οι αλλοδαποί προπονητές έχουν φέρει τη δική τους αύρα και άλλος λίγο, άλλος πολύ, αφήνουν το στίγμα τους.
Φερέρ, Πεσέιρο, Λίνεν, Σάντος, Όγιος, Μάουρερ και φυσικά η παλιοσειρά ο Μπάγιεβιτς με την πασίγνωστη συνεισφορά στον τομέα του θεάματος. Τι προσφέρουν οι υπόλοιποι σε νοοτροπία, συμπεριφορά και στυλ; Πώς πάει το ποδόσφαιρό μας μπροστά;
Ο Λορέντσο Φερέρ έκανε μόδα το rotation. Μέχρι τότε, το εφάρμοζαν αρκετοί, κανείς όμως με τέτοια επιμονή, σε βαθμό να μετατρέπεται σε μανία. Ο Ισπανός της ΑΕΚ δεν ήθελε μόνο ποδοσφαιριστές να του δίνουν λύσεις όταν υπήρχαν τραυματισμοί και τιμωρίες. Ζητούσε πληθώρα έμψυχου δυναμικού και διαφοροποιούσε την ενδεκάδα του με απόλυτα συνειδητό τρόπο. Πέρυσι αυτό του κόστισε μπόλικους βαθμούς στην αρχή και στη συνέχεια τον τίτλο.
Τώρα, με τις ιδέες του μπόλιασε τα ενδότερα της ΑΕΚ. Με τον Φερέρ μάθαμε ότι κάποιες διοργανώσεις τις αφήνουμε στην άκρη (ας πούμε το Κύπελλο ΟΥΕΦΑ) και τα δίνουμε όλα στις εσωτερικές μάχες. Η «επιλογή στόχων» είναι σπουδαίο μάθημα. Και επιπρόσθετα, ο κόουτς της ΑΕΚ δείχνει σε όλους έναν δρόμο όπου δεν υπάρχει η λέξη φόβος! Κάνει αλλαγές χωρίς να διστάζει στο ελάχιστο. Πειραματίζεται ακατάπαυστα. Στέλνει τον Λαγό σε θέση αριστερού μπακ. Βάζει τον Σέζαρ στη δεξιά πτέρυγα. Ο Παπασταθόπουλος μπορεί να αγωνιστεί στην άκρη της άμυνας και ο σέντερ φορ να βαφτιστεί εξτρέμ. Στην Ελλάδα τώρα ανακαλύπτουμε τον Φερέρ. Ο Ισπανός από την πλευρά του εξακολουθεί να μαθαίνει την ομάδα του…
Ο ΠΕΣΕΪΡΟ μοιάζει διαφορετικός από τους λοιπούς κόουτς της Ιβηρικής. Καθόλου «ξύλινος» και με ενδιαφέρουσες τοποθετήσεις. Σε ομιλίες του προς τους παίκτες του Παναθηναϊκού ζητεί σε μόνιμη βάση καλό ποδόσφαιρο και επιμένει όταν η απόδοση δεν καλύπτει τις προσδοκίες. Είναι ζωντανός και αισιόδοξος, χρησιμοποιεί τους πιτσιρικάδες και ο Δημούτσος σίγουρα θα εξελιχθεί αν συνεχίσει στο ίδιο τέμπο. Ο Πορτογάλος αντιμετωπίζει το ωραίο ποδόσφαιρο ως προϋπόθεση για να έρθουν τα θετικά αποτελέσματα. Το θέαμα φέρνει τους βαθμούς και δεν αρκείται σε σκοπιμότητες.
ΣΤΗ ΝΕΑ ΣΜΥΡΝΗ κατοικοεδρεύει ο κύριος «fair play» του πρωταθλήματος. Ο Έβαλντ Λίνεν αναμόρφωσε τον Πανιώνιο, έδωσε χρόνο συμμετοχής στους μικρούς (Σπυρόπουλος, Μάκος, Μανιάτης, Αραβίδης), το ταλέντο αξιοποιείται και ο ίδιος φωνάζει όταν βλέπει… βουτιές και άσκοπες διαμαρτυρίες στους διαιτητές. Μάλιστα, συχνά κάνει γκριμάτσες δυσφορίας και ζητεί σωστή συμπεριφορά από τους ποδοσφαιριστές του. Όταν τοποθετείται το κάνει με επιχειρήματα και φέρνει συνέχεια παραδείγματα, προκειμένου να γίνει όσο το δυνατόν περισσότερο κατανοητός. Η φιλοσοφία του είναι ο καλύτερος οδηγός για το αύριο του Πανιωνίου.
Ο ΣΑΝΤΟΣδίνει μάχη ώστε να αλλάξει τη νοοτροπία των παικτών του ΠΑΟΚ. Αμέσως μετά την ήττα- αποκλεισμό από τον Θρασύβουλο, τα έριξε στους πάντες, κυρίως γιατί δεν τα έδωσαν όλα και άφησαν υποδεέστερους παίκτες να πάρουν τα ηνία του αγώνα. Ο Πορτογάλος δουλεύει πάντα σε καθεστώς αφόρητης πίεσης. Έτσι συνέβη στην ΑΕΚ, η ίδια κατάσταση τον ακολουθεί στον ΠΑΟΚ. Συνηθίζει να αρχίζει από το «α» και να μαθαίνει άμυνα τους παίκτες, γιατί θεωρεί πως πρώτα οφείλει μια ομάδα να θωρακίζει τα νώτα της και μετά να επιτίθεται. Οπαδός της σκληρής δουλειάς, αναφέρεται μόνιμα στις προοπτικές της εκάστοτε ομάδας του και πλέκει το εγκώμιο των παικτών του για να τους ανυψώσει το ηθικό και να πάρει ακόμη παραπάνω από αυτούς.
ΜΑΟΥΡΕΡ και Όγιος μοιάζουν αγωνιστικά, καθόσον πιέζουν ψηλά και ονειρεύονται να… μεγαλώσουν δύο μικρομεσαίες (ΟΦΗ- Ατρόμητος) ομάδες. Πού διαφέρουν; Ο Γερμανός λέει ορθά- κοφτά αυτό που πιέζει, ενώ ο Αργεντινός, μετρ των δημοσίων σχέσεων στην ελληνική επικράτεια, όλα τα βάζει σε ένα χαριτωμένο αμπαλάζ και τα πασάρει κατά το δοκούν.
Ο λύκος κι αν εγέρασε…
Τον θέλει ο Ίβιτς
