Αντιμέτωπος με το φάσμα μιας κούρσας πυρηνικών εξοπλισμών σε ολόκληρο τον αραβικό κόσμο βρίσκεται πλέον ο πλανήτης.

Οι πυρηνικές φιλοδοξίες του Ιράν, ο φόβος μιας «σιιτικής βόμβας», ωθούν τις σουνιτικές αραβικές χώρες στην προστατευτική αγκαλιά της πυρηνικής τεχνολογίας. Οι ίδιες, βέβαια, επιμένουν πως έχουν αποκλειστικά ενεργειακά κίνητρα και καλό σκοπό.


Το Ιράν του Μαχμούντ Αχμαντινετζάντ έχει αγνοήσει μέχρι στιγμής τρεις αποφάσεις του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ, δύο εκ των οποίων συνοδεύονταν από (μάλλον ήπιες) κυρώσεις και δείχνει αποφασισμένο να αγνοήσει και μια τέταρτη

ΟΙ ΣΑΟΥΔΑΡΑΒΕΣ

«Γιατί να έχει το Ισραήλ πυρηνική βόμβα, σύντομα πιθανώς και το Ιράν, και όχι εμείς;», δηλώνουν αξιωματούχοι

– εφόσον υπάρξει. Τα πέντε κράτη μόνιμα μέλη του Συμβουλίου Ασφαλείας και η Γερμανία συναντώνται σήμερα στο Λονδίνο σε μια νέα προσπάθεια εξεύρεσης κοινής γραμμής. Οι ΗΠΑ κατηγόρησαν χθες τη Ρωσία και την Κίνα ότι μπλοκάρουν εδώ και ένα εξάμηνο την επιβολή αυστηρότερων κυρώσεων και προειδοποίησαν πως αν το Ιράν δεν παγώσει κάθε πυρηνική δραστηριότητα εντός δύο εβδομάδων, θα ηγηθεί μιας προσπάθειας επιβολής τους. Από την πλευρά του, ο διοικητής των Φρουρών της Επανάστασης του Ιράν προειδοποίησε τις ΗΠΑ πως αν τολμήσουν να επιτεθούν στη χώρα, θα βρεθούν «σε ένα τέλμα βαθύτερο από αυτό του Ιράκ». Η ανησυχία των αραβικών κρατών μπροστά σε αυτήν την κατάσταση είναι φανερή.

Ο υπουργός Εξωτερικών της Σαουδικής Αραβίας, πρίγκιπας Σαούντ αλ-Φαϊζάλ, δήλωσε χθες πως τα φίλα προσκείμενα στις ΗΠΑ κράτη του Κόλπου είναι πρόθυμα να συγκροτήσουν σε μια ουδέτερη χώρα, όπως η Ελβετία, μία κοινοπραξία η οποία θα αναλάβει τον εφοδιασμό του Ιράν με ουράνιο χαμηλού βαθμού εμπλουτισμού, το οποίο μπορεί να χρησιμοποιηθεί μόνο για ενεργειακούς λόγους. Η Τεχεράνη- είπε ο αλ-Φαϊζάλ- δήλωσε πως θα εξετάσει την πρόταση. Κατά το παρελθόν, ωστόσο, το Ιράν έχει θέσει ως όρο για τη συγκρότηση ανάλογης κοινοπραξίας να έχει την έδρα της στην ίδια τη χώρα. Με απλά λόγια, το πιθανότερο είναι πως και αυτή η πρόταση θα ναυαγήσει. Και όσο ναυαγούν οι πιθανές λύσεις, τόσο πιο ούριος γίνεται ο άνεμος για την πυρηνική ενέργεια στην ευρύτερη Μέση Ανατολή.

Μεγάλες οι ενεργειακές ανάγκες


ΜΟΛΙΣ τη Δευτέρα, η Αίγυπτος προανήγγειλε την επιστροφή της στη λέσχη των εξοπλισμένων με πυρηνική ενέργεια χωρών. Αντίθετα με τον πρόεδρο Νάσερ, που είχε ξεκινήσει το 1955 ένα μυστικό πρόγραμμα (εγκαταλείφθηκε μετά την καταστροφή του Τσερνόμπιλ, το 1986), ο πρόεδρος Χόσνι Μουμπάρακ υποσχέθηκε «τη μεγαλύτερη δυνατή διαφάνεια», μιλώντας για μια «στρατηγική επιλογή» βασιζόμενη αποκλειστικά στις απαιτήσεις της ενεργειακής ασφάλειας.

Τα αποθέματα του πετρελαίου

Οι ενεργειακές ανάγκες της Αιγύπτου είναι πράγματι μεγάλες. Ο πληθυσμός αυξάνεται με ταχείς ρυθμούς και τα αποθέματα πετρελαίου και φυσικού αερίου της χώρας αρκούν μόνο για τριάντα χρόνια. Ανάλογα πιεστικές είναι οι ανάγκες και στην Ιορδανία, μια ακόμα χώρα που έχει αγκαλιάσει τελευταία την πυρηνική ενέργεια: το 95% των ενεργειακών αναγκών της καλύπτεται μέσω εισαγωγών. Αίγυπτος, Ιορδανία, Σαουδική Αραβία, Μαρόκο, Αλγερία, Τυνησία, Λιβύη, Υεμένη, κράτη του Κόλπου μιλούν για «χρησιμοποίηση της πυρηνικής ενέργειας αποκλειστικά για ειρηνικούς σκοπούς». Όπως επισημαίνει ωστόσο στη «Figaro» ο Γιον Βόλφσταλ, ειδικός του Κέντρου Στρατηγικών και Διεθνών Σπουδών της Ουάσιγκτον, «κατά βάθος πρόκειται για μια απόφαση πολιτικής και στρατηγικής φύσης». Μιλώντας στην ίδια εφημερίδα, Σαουδάραβες αξιωματούχοι το έθεσαν πιο ωμά:

«Γιατί να έχει το Ισραήλ πυρηνική βόμβα, σύντομα πιθανώς και το Ιράν, και όχι εμείς;».

Η αεροπορική επιδρομή που πραγματοποίησε στις 6 Σεπτεμβρίου το Ισραήλ εναντίον μιας μυστηριώδους συριακής εγκατάστασης έκανε τα αραβικά κράτη να συνειδητοποιήσουν ακόμα περισσότερο πόσο ευάλωτα είναι. Επισήμως, η Δύση δεν αντιτίθεται στα (ειρηνικά, πάντα) πυρηνικά τους σχέδια. Αμερικανικές, κινεζικές και γαλλικές εταιρείες, άλλωστε, έχουν πολλά να κερδίσουν. Η ανησυχία, ωστόσο, ζώνει όλους όσοι αγωνίζονται για τη μη διάδοση των πυρηνικών όπλων.