Σε ένα βιβλίο…

… για το κάπνισμα («Το βιβλίο του καπνίσματος»), ο Τζέιμς Γουόλτον επικρίνει την απαγόρευση μιας απόλαυσης στην οποία ο ίδιος έχει μάλλον υποκύψει: «Στην Αμερική, πιο εύκολα τραβάς πιστόλι, παρά τσιγάρο από το πακέτο». Απηυδημένος…

… «από τη διαδεδομένη χρήση ενός χόρτου που κοινώς ονομάζεται καπνός», ο Πάπας Ουρβανός Η΄ απειλούσε το 1642 τους κληρικούς της Σεβίλλης με αφορισμό, επειδή δεν δίσταζαν να ντουμανιάζουν τις εκκλησίες ακόμη και την ώρα της Θείας Λειτουργίας. Όμως, ο καπνός είχε και θεραπευτικές χρήσεις. Οι γιατροί του δεκάτου ογδόου αιώνα «φυσούσαν καπνό μέσα στον πρωκτό του ασθενούς ως ένα είδος τεχνητής αναπνοής σε περιπτώσεις πνιγμού». Εμείς οι καπνιστές, αν ήταν να πνιγούμε, σίγουρα οι πρώτοι που θα έτρεχαν να εφαρμόσουν πάνω μας αυτή την τεχνική θα ήταν οι αντικαπνιστές- όχι δίχως κάποια χαιρεκακία. Η τελευταία ιδιοτροπία της βρετανικής κυβέρνησης ήταν να ανεβάσει το νόμιμο όριο ηλικίας για το κάπνισμα. Μέχρι τώρα έπρεπε κάποιος να είναι 16 ετών για να μπορεί να αγοράζει τσιγάρα. Από εδώ και πέρα θα πρέπει να είναι τουλάχιστον 18 ετών. Έχουμε και λέμε, λοιπόν. Θα μπορεί ένας νεαρός να κάνει νομίμως σεξ σε ηλικία 16 ετών, αλλά, βάσει του νόμου, θα πρέπει να περιμένει δυο χρόνια ώσπου να κάνει το συνηθισμένο τσιγάρο μετά το σεξ. Θα πρέπει να περιμένει, ακόμη κι αν είναι παντρεμένος (η νόμιμη ηλικία γάμου στη Βρετανία είναι τα 16 χρόνια). Στα δεκαέξι χρόνια, ένας Βρετανός είναι αρκετά ώριμος για να πάει στον στρατό και να πολεμήσει, αλλά όχι και για να αγοράσει ένα πακέτο τσιγάρα. Οι Βρετανοί δεκαεξάρηδες σύντομα θα αποκτήσουν και το δικαίωμα να ψηφίζουν. Θα μπορούν να αποφασίζουν ποιος θα κυβερνήσει τη χώρα τους, αλλά δεν θα είναι σε θέση να αποφασίσουν ποια μάρκα τσιγάρων θα αγοράσουν.

Το κάπνισμα…

… είναι βέβαιο πως κάνει κακό στην υγεία. Όμως, τα απαγορευτικά μέτρα ελάχιστες φορές αποδείχτηκαν αποτελεσματικά. Το ίδιο το βρετανικό υπουργείο Υγείας έχει παραδεχτεί πως υπάρχουν «ελάχιστα αποδεικτικά στοιχεία» ότι η απαγόρευση μπορεί να κάνει τους νέους να σταματήσουν το κάπνισμα. Και όπως γράφει ο Μικ Χιουμ στους «Τάιμς του Λονδίνου», η Παγκόσμια Τράπεζα λέει ότι οι απόπειρες να απαγορευτεί το κάπνισμα στους νέους «δεν έχουν αποδειχθεί επιτυχείς». Κανείς δεν θέλει να καπνίζουν τα παιδιά του. Όμως, όλοι γνωρίζουμε πως, αν τους μπει στο κεφάλι να καπνίσουν, κανείς δεν πρόκειται να τα σταματήσει. Το χέρι του νόμου, όσο κι αν είναι μακρύ, δεν μπορεί να σβήσει το τσιγάρο που κρατούν οι νέοι.

Ο Γουέιν Μακλάρεν…

… ο άνθρωπος της διαφήμισης του Μάρλμπορο, πέθανε από καρκίνο πριν από τέσσερα χρόνια, σε ηλικία 51 ετών. Τα τελευταία του λόγια ήταν: «Το κάπνισμα σκοτώνει και εγώ είμαι μια ζωντανή απόδειξη γι΄ αυτό». Το μήνυμά του άξιζε όσο χίλιοι νόμοι.