Το σήμα του ραδιοφώνου αργοσβήνει ώσπου δεν ακούγεται πια στον δρόμο προς το χωριό. Οι χωματόδρομοι με τα αμπαρωμένα σπίτια είναι έρημοι. Όσα από αυτά κατοικούνται έχουν σκεβρωμένα τζαμιλίκια και σπασμένες αυλόπορτες.


Το Νταλεκούσι είναι ένα χαρακτηριστικό χωριό της ρωσικής επαρχίας.

Μόνο που σε αυτό το χωριό, ένας νεαρός παπάς, η παπαδιά του και τα τρία μικρά παιδιά τους κάηκαν ζωντανά μέσα στο σπίτι τους. Ήταν η δεύτερη φορά μέσα σε δύο χρόνια που το σπίτι όπου κατοικούσε ο Αντρέι Νικολάγιεφ έπιανε φωτιά. Τα αίτια της πρώτης φωτιάς παραμένουν άγνωστα, όμως για τη δεύτερη οι χωρικοί μιλούν ξεκάθαρα για εμπρησμό. Τα ρωσικά μέσα ενημέρωσης ανακαλύπτουν στον θάνατο αυτής της οικογένειας μια βαθύτερη ρωσική ασθένεια. «Είναι καιρός πια να παραδεχθούμε ότι η επαρχιακή ζωή έχει πεθάνει, υλικά και πνευματικά», έγραφε η εφημερίδα «Κομσομόλσκαγια Πράβντα» μετά τον τραγικό χαμό των Νικολάγιεφ. Ο παπάς- 31 ετών – και η οικογένειά του ήταν κάτι σαν φάρος ελπίδας στη ζοφερή πραγματικότητα της ανεργίας, της παρακμής και του αλκοολισμού που μαστίζουν την επαρχιακή Ρωσία. «Κάτι να γίνει με τη ρωσική ύπαιθρο», έγραφε η ρωσική εφημερίδα στο κύριο άρθρο της. «Αν δεν απομείνουν άνθρωποι στην ύπαιθρο, αυτό θα σημάνει το τέλος της Ρωσίας». Σε μια κοινωνία που ήταν ακόμη και μέχρι τη δεκαετία του 1930 κυρίως επαρχιακή, πολλοί Ρώσοι βλέπουν την ύπαιθρο ως πηγή της εθνικής τους ταυτότητας. Μερικοί από τους πιο αντιπροσωπευτικούς Ρώσους συγγραφείς, όπως ο Τολστόι και ο Τουργκένιεφ, συχνά τοποθετούσαν τους ήρωές τους στην επαρχία.

Σήμερα, στη Μόσχα, τα τελευταία μοντέλα της Μερσεντές περνούν μπροστά από τους καλοντυμένους διαβάτες, καθώς η πρωτεύουσα ακμάζει με τα τεράστια έσοδα από το πετρέλαιο και το φυσικό αέριο της χώρας. Όμως, στο Νταλεκούσι, το μοναδικό όχημα που είναι ορατό είναι ένα ξεχαρβαλωμένο τρακτέρ. «Μόνο γέροι ζουν εκεί, δεν υπάρχουν πια νέοι», λέει ο Αλεξάντρ Μπελιάκοφ, 67 ετών, από ένα γειτονικό χωριό, που κάθε μέρα είναι αναγκασμένος να κουβαλάει με έναν κουβά νερό στο σπίτι του. Σε πολλά ρωσικά χωριά λείπουν ακόμη και τα στοιχειώδη. Οι μισοί άνεργοι της Ρωσίας ζουν στην επαρχία, μολονότι ο επαρχιακός αποτελεί μόλις το ένα τέταρτο του συνολικού πληθυσμού της χώρας. Πολλοί το ρίχνουν στο πιοτό. Οι πιο φιλόδοξοι νέοι μεταναστεύουν στα αστικά κέντρα. Ο Νικολάγιεφ ήταν ένας από εκείνους που αντιδρούσαν σε όλη αυτή την παρακμή και τη σαπίλα. Στηλίτευε τον αλκοολισμό στα κηρύγματά του, έλεγε πως το πιοτό θα καταστρέψει τον ρωσικό λαό. Τα ρωσικά ρεπορτάζ αναφέρουν ότι τον σκότωσαν συντοπίτες του μεθυσμένοι, που θέλησαν να κλέψουν εικόνες από την εκκλησία του για να τις πουλήσουν και να αγοράσουν πιοτό. Στη Μόσχα και την Αγία Πετρούπολη μπορεί κάποιοι Ρώσοι να ζουν τη μεγάλη ζωή που τους χαρίζει ο εύκολος και συνήθως ύποπτος πλουτισμός, αλλά η ρωσική επαρχία δεν απέχει πολύ από τις περιγραφές που έκαναν κάποτε ο Τουργκένιεφ και ο Τολστόι.