Στις βόμβες απαντούν οι βόμβες

Χάραξε τον ουρανό σαν φλεγόμενος μετεωρίτης και συνετρίβη πάνω σε δύο

οχήματα, ένα φορτηγό κι ένα αυτοκίνητο, ρίχνοντας τα καύσιμα στον δρόμο.

Ισραηλινό ελικόπτερο καταρρίφθηκε από πύραυλο της Χεζμπολάχ; Ή – όπως

ισχυρίζονται οι Ισραηλινοί – δεν ήταν τίποτα άλλο από ένα κοντέινερ με

προπαγανδιστικό υλικό που απευθυνόταν στους Λιβανέζους;

Την ώρα που έφτασα στον δρόμο, οι θάμνοι καίγονταν και το αυτοκίνητο πάνω στο

οποίο κατέπεσε αυτό το πράγμα είχε ακόμη μέσα τον αποκεφαλισμένο οδηγό, με τη

ζωή του να φεύγει μαζί με το αίμα του που είχε βάψει τα ρούχα του.

Ακολούθησε ο ήχος των ισραηλινών μαχητικών αεροσκαφών και μια τεράστια έκρηξη

σε εγκαταλειμμένη στρατιωτική βάση και, αναγνώστη, φύγαμε.

Συνέχεια φεύγουμε αυτές τις ημέρες. Οδηγούμε γρήγορα στα νότια προάστια της

Βηρυτού, περιοχή στοιχειωμένη από συντρίμμια και φόβο… Ύστερα, γιατί αυτά

έχει η ζωή του ρεπόρτερ στη Βηρυτό, ασθμαίνουμε σαν τα σκυλιά καθώς τρέχουμε

για το τεράστιο παλάτι στο οποίο ο πρωθυπουργός του Λιβάνου συνάντησε τους

άνδρες των Ηνωμένων Εθνών που έφτασαν για να φέρουν Ειρήνη στους Καιρούς μας.

Ίσως. Αποδείχθηκε ότι ο ειδικός σύμβουλος του Κόφι Ανάν ήταν ο Βιτζάι Ναμπιάρ,

αδερφός του πρώην διοικητή από την Ινδία της καταδικασμένης Unprofor στη

Βοσνία, ένας άνδρας ο οποίος εμφανιζόταν στις συνεντεύξεις Τύπου φορώντας

περισσότερα μετάλλια από τον Ντουάιτ Αϊζενχάουερ. Ο Βιτζάι, φαίνεται να είναι

λίγο περισσότερο σεμνός. Συνοδευόταν από όλους τους συνήθεις υπόπτους. Τον

Αλβάρο ντε Σότο, τον «ειδικό» συντονιστή για το Μεσανατολικό που έχει την πιο

καλή προφορά στον ΟΗΕ, και τον Τεριέ Ρεντ – Λάρσεν, που θα ήθελε μια μέρα –

ναι, μια μέρα – να γίνει γενικός γραμματέας του ΟΗΕ.

O Μπους και τα… περιττώματα

H υπέροχη επισήμανση του Τζορτζ Μπους στον Τόνι Μπλερ στην Αγία Πετρούπολη, «η

ειρωνεία είναι πως αυτό που χρειάζεται να γίνει είναι να αναγκαστεί η Συρία να

ασκήσει πιέσεις στη Χεζμπολάχ για να σταματήσει να κάνει αυτά τα περιττώματα»,

καταγράφηκε – κυρίως «τα περιττώματα» -, αλλά το να «αναγκαστεί» η Συρία να

σταματήσει τη Χεζμπολάχ θα κοστίσει ακριβά. Γεγονός που ο Τζορτζ Μπους μπορεί

να μην το αντιληφθεί.

Για κάθε μπαράζ με πυραύλους Κατιούσα στη Χάιφα, υπάρχει μια επίθεση στον

Λίβανο. Και για κάθε επίθεση στον Λίβανο, υπάρχει ένα μπαράζ πυραύλων με στόχο

τη Χάιφα, όπως συνέβη πάλι χθες. Άρα ο πόλεμος είναι τώρα στη φάση, «ανατίναξε

την πόλη μου και θα ανατινάξω μία από τις δικές σου». Το ίδιο όμως δεν

συνέβαινε, σε κάπως μεγαλύτερο βαθμό, σε ένα άλλο σημείο του κόσμου μεταξύ του

1939 και του 1945; Είχε αποτέλεσμα;

Ο Λίβανος άκουσε με έκπληξη την πρόταση του Μπλερ για δύναμη επέμβασης.

Εξάλλου, μήπως δεν υπάρχει ήδη μια τέτοια δύναμη στον Νότο, η αποκαλούμενη

Προσωρινή Δύναμη των Ηνωμένων Εθνών στον Λίβανο; Το δίχως άλλο εκεί, στην

προτεινόμενη δύναμη του Λιβάνου, θα πρέπει να υπάρχει βρετανική συμμετοχή για

να επαναληφθεί η τεράστια επιτυχία του βρετανικού στρατού στο Αφγανιστάν και

το Ιράκ. Θεέ, γλίτωσε τον Λίβανο από μια τέτοια επιτυχία.

ΟΙ ΠΡΟΣΦΥΓΕΣ

«Δεν μπορώ να το πιστέψω»

ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΟΣ με το φάσμα μιας ανθρωπιστικής κρίσης βρίσκεται ο Λίβανος,

καθώς ο αριθμός των νεκρών μεγαλώνει ώρα με την ώρα και εκατοντάδες χιλιάδες

άνθρωποι αναγκάζονται να εγκαταλείψουν τα σπίτια τους. Όπως λέει ο Γιαν

Ίγκελαντ, ο Συντονιστής Επείγουσας Βοήθειας του ΟΗΕ, οι αναφορές κάνουν λόγο

για δεκάδες ή ακόμα και εκατοντάδες χιλιάδες εκτοπισμένους ανθρώπους. Πολλοί

από αυτούς έχουν βρει καταφύγιο σε σχολεία. Ακόμα περισσότεροι προσπαθούν να

διαφύγουν στη γειτονική Συρία. Συχνά όμως την πορεία τους σταματούν οι

αποκλεισμένοι ή κατεστραμμένοι δρόμοι.

Εξευτελισμός

Στην κεντρική Βηρυτό, δεκάδες οικογένειες έχουν εγκατασταθεί στο πάρκο

Σανάγιε, μια μικρή περιφραγμένη έκταση πρασίνου. «Κοιμόμαστε έξω, πάνω στο

γρασίδι. Μας λένε συνεχώς για σχολεία όπου μπορούμε να καταφύγουμε, αλλά όταν

φτάνουμε εκεί τα βρίσκουμε ήδη γεμάτα», λέει ο Χουσεΐν Ατζαμί, που εγκατέλειψε

το σπίτι του στη νότια Βηρυτό πριν από έξι ημέρες. «Τις προάλλες χρειάστηκε να

μεταφέρουμε τρία παιδιά στο νοσοκομείο, καθώς είχαν υποστεί θερμοπληξία. Μας

μοιράζουν δύο μικροσκοπικά σάντουιτς τρεις φορές την ημέρα. Είναι όλα τόσο

εξευτελιστικά».

Λίγο πιο πέρα, ένας 21χρονος με μάτια θολά από την έλλειψη ύπνου, κοιτά γύρω

του το πάρκο σαστισμένος. «Εγώ και ο αδελφός μου είμαστε εδώ δυο ημέρες. H

μητέρα και οι αδελφές μου βρίσκονται στην Ασραφίε (χριστιανική συνοικία στην

ανατολική Βηρυτό), δεν ξέρω πού ακριβώς», λέει. «Δεν μπορώ να το πιστέψω ότι

τα κάνουν όλα αυτά για δύο στρατιώτες».

«Σπαρακτική». Έτσι χαρακτήρισε ο αξιωματούχος του ΟΗΕ την καταστροφή που

υφίσταται ο Λίβανος, μόλις λίγο καιρό αφότου ολοκληρώθηκαν τα έργα

ανοικοδόμησης και απάλυναν κάπως οι μνήμες του 15ετούς εμφυλίου.

ΕΧΟΥΝΤ ΟΛΜΕΡΤ

Τα στοιχήματα είναι στον αέρα για τον Ισραηλινό πρωθυπουργό

MH ΧΑΡΙΣΜΑΤΙΚΟΣ τεχνοκράτης, ο Εχούντ Ολμέρτ αναδείχθηκε στην

πρωθυπουργία ύστερα από το εγκεφαλικό που υπέστη ο Αριέλ Σαρόν τον Ιανουάριο.

Κέρδισε τις γενικές εκλογές, σχεδιάζοντας να αποσυρθεί μονομερώς από τμήματα

της Δυτικής Όχθης και ενισχύοντας την περιφερειακή ασφάλεια. Ο μήνας του

μέλιτος έληξε για τον Ολμέρτ όταν ένας νεαρός Ισραηλινός στρατιώτης

αιχμαλωτίστηκε από ακραίους Παλαιστινίους πριν από τρεις εβδομάδες. Αντί να

κάνει σχέδια για ειρήνη, ο Ισραηλινός πρωθυπουργός πολεμά τώρα σε δύο μέτωπα,

στη Γάζα και στον Λίβανο, σε μια προσπάθεια να γονατίσει τους εχθρούς της

χώρας του.

Σε μια περιοχή όπου οι στρατηγοί γίνονται πολιτικοί, μια εξήγηση μπορεί να

είναι ότι ο Ολμέρτ προσπαθεί να αντισταθμίσει την έλλειψη της στρατιωτικής του

εμπειρίας και να αποδείξει ότι μπορεί να τα καταφέρει. Μπορεί να μη διαθέτει

τα μετάλλια των πρώην πρωθυπουργών, όπως ο Γιτζάκ Ράμπιν, ο Εχούντ Μπάρακ και

ο Σαρόν (ο τελευταίος πολεμιστής-ηγέτης του Ισραήλ), όμως δεν είναι ο μόνος. Ο

Αμίρ Πέρετζ, ο νυν υπουργός Άμυνας της χώρας και η Τζίπι Λίβνι, η υπουργός

Εξωτερικών, επίσης δεν φημίζονται για τη στρατιωτική τους κατάρτιση –

επισημαίνουν οι Κυριακάτικοι «Τάιμς».

Αγνώμων και ψυχρός

Το χειρότερο λάθος που τον συνοδεύει κατά τη δεκαετία που διετέλεσε δήμαρχος

της Ιερουσαλήμ (1993-2003) ήταν η μυστική έγκριση της διάνοιξης ενός τούνελ

στην παλιά πόλη, που οδήγησε σε συγκρούσεις κατά τις οποίες σκοτώθηκαν 160

Παλαιστίνιοι και 14 Ισραηλινοί. Το 1997 καταδικάσθηκε για την εμπλοκή του σε

πολιτικό – οικονομικό σκάνδαλο, όμως στη συνέχεια αθωώθηκε. Ο ιστορικός και

αρθρογράφος Τομ Σεγκέβ τον χαρακτηρίζει «αγνώμονα, ψυχρό, πονηρό και

δυσάρεστο». «Προσπαθεί», απαντά ένας άλλος συντάκτης. «Κατά τη διάρκεια

συνεντεύξεων συνήθιζε να εκρήγνυται στα πρώτα 30 δευτερόλεπτα, όμως τώρα

συμπεριφέρεται περισσότερο πολιτισμένα. Είναι πολύ έξυπνος».

Γεννημένος το 1945 στην πόλη Μπινιαμίνα (B.Δ. Ισραήλ), υπήρξε ιδεολογικό παιδί

του Ζεέβ Γιαμποτίνσκι, ιδρυτή της Συμμαχίας των Αναθεωρητών Σιωνιστών και της

πολιτοφυλακής Ιργκούν, που είχε ως στόχο την ίδρυση του εβραϊκού κράτους στις

δύο πλευρές της Ιορδανίας. Ως έφηβος υπήρξε μέλος της Μπεϊτάρ, κινήματος νέων

με στρατιωτικό προσανατολισμό. Ως μάχιμος αξιωματικός του Πεζικού

τραυματίσθηκε και ολοκλήρωσε την υπηρεσία του στον Στρατό ως δημοσιογράφος στο

στρατιωτικό περιοδικό «BaMahane».

Μετά τις επιθέσεις στη Γάζα και στον Λίβανο, όλα τα στοιχήματα για τον Ολμέρτ

είναι στον αέρα. Αν πετύχει τους στόχους του, θα γίνει ήρωας. Αν αποτύχει

όμως, θα υποστεί βαριές συνέπειες στη χώρα που κρίνει τους ηγέτες της από τα

αποτελέσματα, και όχι από τις καλές προθέσεις τους.