META TH BIAIH ανατροπή στα εργασιακά (κατάργηση 8ώρου, μείωση

υπερωριών, αλλαγές στις ΔΕΚΟ κ.ά.), την έξαρση της ανεργίας, τη σκληρή

λιτότητα και την ανεξέλεγκτη ακρίβεια – που έχει επιφέρει μείωση της

αγοραστικής δύναμης – η κυβέρνηση, πιστή στις υποσχέσεις της, ανοίγει και το

Ασφαλιστικό με προφανή στόχο την ανατροπή και των όποιων ασφαλιστικών

δικαιωμάτων έχουν απομείνει. Μετά την αντιασφαλιστική λαίλαπα του 1990-1992 (

με τις αυξήσεις των ορίων ηλικίας για συνταξιοδότηση και τη δραστική μείωση

συντάξεων), η ίδια η N.Δ. – ξεχνώντας ότι προεκλογικά είχε δεσμευθεί πως δεν

πρόκειται να ανοίξει θέμα Ασφαλιστικού – ετοιμάζει το «μαχαίρι» των περικοπών

για τις πρόωρες συντάξεις καθώς και για τον τρόπο υπολογισμού των συντάξεων,

προκαλώντας… κύμα φυγής στη σύνταξη αλλά και πανικό στους ασφαλισμένους.

Βέβαια η κυβέρνηση επικαλείται ότι οι αλλαγές θα εφαρμοσθούν την επόμενη

τετραετία, αλλά είναι φυσικό να μην πείθει κανέναν αφού με το έργο της έχει

απολέσει προ καιρού την αξιοπιστία της. Και ευλόγως τα εργατικά συνδικάτα

απέχουν από τον διάλογο-παγίδα. Ήδη από την κυβερνητική απραξία έχουν χαθεί

δύο χρόνια για τα σοβαρά προβλήματα που αντιμετωπίζει το κοινωνικοασφαλιστικό

σύστημα και εκ των υστέρων έρχονται οι κυβερνώντες να μας μιλήσουν για την

ανάγκη παρέμβασης. Αγνοώντας επιδεικτικά ότι τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν

σήμερα τα ασφαλιστικά ταμεία σε μεγάλο βαθμό οφείλονται στην αδυναμία του

κράτους να ανταποκριθεί στις υποχρεώσεις του, καθώς και στην απουσία σχεδίου

για τον περιορισμό της εισφοροδιαφυγής και των ανεξέλεγκτων δαπανών στους

κλάδους υγείας. Αρκεί μόνο να αναφερθεί πως τα ασφαλιστικά ταμεία

επιβαρύνονται κατά 14,3 δισ. ευρώ ετησίως από την εισφοροδιαφυγή (4 δισ.

ευρώ), τις ανεξέλεγκτες δαπάνες υγείας (1,3 δισ. ευρώ), αλλά και από τις

οφειλές του κράτους στο σύστημα κοινωνικής ασφάλισης (9 δισ. ευρώ). Παράλληλα

επείγουν η γενναία αύξηση χρηματοδότησης των ασφαλιστικών ταμείων, η σταδιακή

αποκατάσταση του αποθεματικού τους που καταληστεύτηκε καθώς και η δραστική

μείωση της ανεργίας. Αντί λοιπόν να γίνει το απαραίτητο νοικοκύρεμα στο

σύστημα κοινωνικής ασφάλισης, έρχονται οι δυσμενείς αλλαγές με θύματα τις

γυναίκες, τα βαρέα και ανθυγιεινά επαγγέλματα, τις αναπηρικές συντάξεις και

τους εργαζομένους στις ΔΕΚΟ – τράπεζες. Μαζί τους έρχεται και παρατεταμένη

περίοδος ανασφάλειας για το Ασφαλιστικό.