Το έτος 2006 κληρονομεί κι αυτό τις επιπτώσεις της επανάστασης των

επικοινωνιών και του ριζοσπαστικού ιδεολογικού οπλοστασίου τού 20ού αιώνα.

Μέρος αυτής της κληρονομιάς έχει συμβάλει στο ότι έχει κάνει τους ανθρώπους να

συνηθίσουν το να σκέπτονται για το μέλλον τού ανθρώπου με όρους που

αναφέρονται στη δράση μεγάλων ιστορικών δυνάμεων.

H αμερικανική κυβέρνηση σχεδιάζει να προκαλέσει μια παγκόσμια δημοκρατική

επανάσταση και οι διαμορφωτές τής πολιτικής της υποστηρίζουν ότι διεξάγουν

έναν πόλεμο πολιτισμών. Ωστόσο, έχει αποδειχθεί ανίκανη να υλοποιήσει αυτές

τις φιλοδοξίες της. Το να μάχεται ισλαμιστές, «τζιχαντιστές» ή Ιρακινούς

εθνικιστές δεν σημαίνει ότι πρόκειται για έναν πόλεμο πολιτισμών. Αυτό άλλωστε

δεν έχει καμία απολύτως σχέση με τη συντριπτική πλειονότητα τού ενός

δισεκατομμυρίου μουσουλμάνων του κόσμου! «Όταν μαχόμαστε στο Ιράκ ή το

Αφγανιστάν, το μόνο που κάνουμε είναι να μαχόμαστε κατά Ιρακινών και Αφγανών».

Σε ό,τι αφορά αυτό το θέμα, το μόνο που οι ΗΠΑ πραγματικά θα ελέγχουν το 2006

θα είναι το εάν θα αποχωρήσουν από το Ιράκ ή θα μείνουν και θα πολεμήσουν, ή –

ακόμα – το εάν θα διευρύνουν τον πόλεμο. Σε κάθε περίπτωση πάντως, οι δυνάμεις

που θα απελευθερωθούν θα αποκτήσουν δική τους δυναμική, την οποία δεν θα

μπορεί να ελέγξει πλέον η Ουάσιγκτον…

Σήμερα, οι Αμερικανοί διεξάγουν πόλεμο για να μπορέσουν να φέρουν ειρήνη στο

Ιράκ και στον κόσμο – τουλάχιστον, σύμφωνα με την κοινή αντίληψη.

Οι Αμερικανοί, επίσης, ενεργούν υποκινούμενοι από ένα είδος αρρωστημένου

εθνικού φόβου, εμπνευσμένου από τις τρομοκρατικές επιθέσεις του 2001 που

αναίρεσαν τη βεβαιότητα που οι Αμερικανοί πάντα είχαν, ότι οι ΗΠΑ ήταν μια

χώρα άτρωτη. Αυτήν την ιδιότητα τού «άτρωτου» θέλουν να αποκτήσουν ξανά. Ο

Τζορτζ Μπους και τα κορυφαία στελέχη της κυβέρνησή του τούς λένε ότι πρέπει να

σκοτώσουν (ή να αρπάξουν και να βασανίσουν) όλους τους τρομοκράτες και μετά να

οδηγήσουν τους πάντες στη Δημοκρατία αμερικανικού τύπου.

H μοναδική επιλογή που έχουν είναι είτε να αποχωρήσουν από το Ιράκ είτε να

παραμείνουν. Εάν αποχωρήσουν, θα μπορούν στο εξής να ισχυρίζονται ότι

απελευθέρωσαν το Ιράκ από τον Σαντάμ Χουσεΐν και ότι το άφησαν ελεύθερη χώρα,

ικανή να ενεργήσει όπως αυτή επιθυμεί, υπ’ ευθύνη δική της. Εάν οι ΗΠΑ δεν

αποχωρήσουν, παραμένουν υπό την εξουσία των Ιρακινών.

©Tribune Media Services