14 χρόνια στα γυμναστήρια

Γεννημένος πρωταθλητής ή γεννημένος μέσα στα γυμναστήρια;

Ό,τι και αν πει κανείς για τον Βλάση Μάρα θα πέσει μέσα, αφού ο 19χρονος

παγκόσμιος πρωταθλητής είναι και τα δύο.

Έχει τη στόφα του πρωταθλητή, αλλά παράλληλα μεγάλωσε ουσιαστικά μέσα στα

γήπεδα, αφού από πέντε ετών ασχολείται με τη γυμναστική, δηλαδή, εδώ και 14

χρόνια!

Η γυμναστική τού απορροφά το μεγαλύτερο κομμάτι της ημέρας (τουλάχιστον 7-8

ώρες ημερησίως) ιδιαίτερα πριν από αγωνιστικά ραντεβού, ενώ στον ελάχιστο

ελεύθερο χρόνο του θα ακούσει μουσική ή θα παρακολουθήσει αγώνες αυτοκινήτου

(λατρεύει τα γρήγορα αμάξια και αν δεν ασχολιόταν με γυμναστική ίσως τον

βλέπαμε σε αγώνες ράλι).

Η γνωριμία του (πριν από μία δεκαετία) με τον προπονητή του Δημήτρη Ράφτη

άλλαξε τη ζωή του. Παρ’ όλο που τον πιέζει πάρα πολύ και οι κόντρες τους στις

προπονήσεις είναι ιδιαίτερα συχνές, το αποτέλεσμα που βγαίνει είναι

εξαιρετικό.

Πολλές ώρες κάθονται και μπροστά στην τηλεόραση, παρακολουθώντας αγώνες

γυμναστικής, σε στυλ… φροντιστηρίου.

«ΕΙΝΑΙ… ΤΣΑΜΠΟΥΚΑΣ»

«Εγγυώμαι προσωπικά, πως η επιτυχία δεν πρόκειται να τον αλλάξει» είχε πει ο

προπονητής του για τον Βλάση μετά το πρώτο χρυσό στο Παγκόσμιο της Γάνδης και

δικαιώθηκε, ενώ ο πρόεδρος της ομοσπονδίας Δημήτρης Δημητρόπουλος είναι

κατηγορηματικός: «Το παλικάρι απεχθάνεται τα καλάμια και τα κοιτά με

αποστροφή. Είναι… τσαμπουκάς με πάστα πρωταθλητή και το λέει η καρδιά του.

Πανέξυπνος, δείχνει πως η επιτυχία του είναι διαχρονική. Από δίπλα του είχε

βέβαια την οικογένειά του και έναν κιμπάρη προπονητή, ικανότατο που του έδωσε

πολλά».

Εγωιστής ο Βλάσης Μάρας πάει πάντα για το καλύτερο και δεν είναι τυχαίο πως

διαθέτει το πιο δύσκολο πρόγραμμα στο μονόζυγο απ’ όλους τους αθλητές στον

κόσμο.

Δεν είναι τζογαδόρος για να ρισκάρει, απλά δεν συμβιβάζεται με τίποτε άλλο

εκτός από την κορυφή και έχοντας εμπιστοσύνη στον εαυτό του ξέρει πως αν

βγάλει το πρόγραμμά του θα είναι σχεδόν σίγουρα στην πρώτη θέση.

«Το ταλέντο του είχε φανεί από νωρίς και μπορούσα να το καταλάβω γιατί και εγώ

στα νιάτα μου ασχολιόμουν με ενόργανη», λέει ο πατέρας του Νίκος, που ήταν

αυτός ο οποίος τον οδήγησε στη γυμναστική και τώρα συγκεντρώνει τα… μετάλλια

του παιδιού του.

ΦΛΕΡΤ ΜΕ ΤΟ ΜΠΑΣΚΕΤ

Ο Μάρας έπαιζε και μπάσκετ στο σχολείο (αν και μόλις 1,62 μ. είχε εξαιρετικό

σουτ), αλλά και πάλι ο πατέρας του του έκοψε τον βήχα όπως και για άλλες

νεανικές τρέλες.

Αργότερα τον ανέλαβε και ο προπονητής, ενώ παράλληλα η ομοσπονδία τον είχε

δεχθεί στους κόλπους της και όλα άρχισαν να αλλάζουν. Από το πρώτο χρυσό

μετάλλιο στο πανελλήνιο πρωτάθλημα παίδων πέρασαν κιόλας έξι χρόνια, αλλά τα

μετάλλια αυξάνονται με γεωμετρική πρόοδο. Το χρώμα τους παραμένει ίδιο. Χρυσό.

«Το παν είναι να πάμε καλά και στο ομαδικό, αφού πάνω απ’ όλα είναι η ομάδα

και στην Αθήνα το 2004 πρέπει να έχουμε όσο το δυνατόν καλύτερη εκπροσώπηση»,

επαναλαμβάνει και πάλι ο Βλάσης Μάρας, ενώ η άλλη του ατάκα έχει να κάνει με

τη σκληρή δουλειά.

Δεν είναι τυχαίο. Ξέρει τι θέλει και πώς να το καταφέρνει. Μεγαλωμένος από μία

οικογένεια με τις καλύτερες αρχές, αλλά χωρίς τη μεγάλη οικονομική άνεση,

έμαθε από μικρός να παλεύει για να μείνει στον αφρό και το καταφέρνει και με

το παραπάνω.