Για τη συνοικία του Αγίου Παύλου στο Μεταξουργείο γράφει ο κ. Μηνάς

Αντωνόπουλος:

«Βγαίνοντας από τον Σιδηροδρομικό Σταθμό Λαρίσης, αντικρύζεις απέναντι τις

στρατιωτικές εγκαταστάσεις, που ελπίζει κανείς με τα νέα μέτρα (αλλαγές

σύνθεσης κ.λπ. του υπουργείου Εθνικής Άμυνας) να αποδοθούν στον δήμο για

ενδεχόμενη αξιοποίηση, και δίπλα τους ευρίσκονται δύο ιστορικοί

κινηματογράφοι, «Βικτώρια» και «Αλκαζάρ», που έχει απεικονίσει ωραία ο μεγάλος

ζωγράφος και παλαιός γείτονας Φασιανός στη στάση του Μετρό τού Μεταξουργείου.

Το παλαιό ξενοδοχείο «Άστρα», που στέγαζε ορχήστρες στη διάρκεια της Κατοχής

και μετέπειτα, γνωστό ως «ζαππειάκι», έχει αντικατασταθεί από ένα βενζινάδικο

και συνεργείο. Από την ιστορική αυτή περιοχή της παλαιάς Αθήνας, που έχει

ανοικοδομηθεί άναρχα τα τελευταία χρόνια, αρχίζουν οι δρόμοι Παλαιολόγου,

Μαιζώνος, Φαβιέρου, Β. Ουγκώ, που με τη Χίου και την Ψαρών περικλείουν την

ωραία εκκλησία του Αγίου Παύλου και οδηγούν στην Πλατεία Βάθη και στο

Αρχαιολογικό Μουσείο της Αθήνας, για τους πεζοπόρους ξένους και Έλληνες

επισκέπτες από όλα τα μέρη της Ελλάδας που έρχονται με τον σιδηρόδρομο.

Ο Σταθμός Λαρίσης αποτελεί μία από τις πύλες εισόδου στην πόλη της Αθήνας,

πέραν από τα λιμάνια Πειραιά και Ραφήνας, και διερωτώμαι αν έχουν

προγραμματισθεί έργα αναβάθμισης τόσο των υπάρχοντων ξενοδοχείων όσο και των

ελαχίστων μονοκατοικιών και διπλοκατοικιών, όπως επίσης κοσμικών ταβερνών.

Π.χ., το περίφημο για την ελληνορουμανική ατμόσφαιρα «Νορόκ» στην οδό

Ακομινάτου, που συγκέντρωνε μέρος της κοσμικής Αθήνας, κοντά στην οδό Κρήτης,

τη γνωστή κλινική «Άγιος Παύλος» στην οδό Ψαρών, όπου χειρουργούσαν διαπρεπείς

ουρολόγοι, πρόχειρα θυμάμαι τον αείμνηστο Ε. Σοφρώνη, και βέβαια τα στούντιο

της Φίνος Φιλμς, της οδού Χίου, με τις ανεπανάληπτες ελληνικές ταινίες εκείνης

της εποχής. Η συμπαράσταση των νέων δημοτικών μας αρχόντων, αλλά και του

ΥΠΕΧΩΔΕ, εν όψει των Ολυμπιακών Αγώνων του 2004 είναι επείγουσα, η δε

επικοινωνία με τον δήμαρχο της Βαρκελώνης, ο οποίος μια τέτοια ιστορική, αλλά

εγκαταλελειμμένη περιοχή κατέστησε πρότυπο ανάπτυξης, με ωραία κέντρα

διασκέδασης και χώρους αναψυχής για όλες τις ηλικίες, με ανακαίνιση αλλά και

κατεδάφιση βέβαια ορισμένων και αξιοποίηση των ξενοδοχείων και υπόλοιπων

κτιρίων υποδειγματική».