Μεγάλη ευκαιρία για τη χώρα μας η διοργάνωση των Ολυμπιακών Αγώνων.

Ευκαιρία για τη δημιουργία απαραίτητων έργων (Μετρό, αεροδρόμιο, δρόμοι,

αναβάθμιση περιβάλλοντος), αλλά και αθλητικών εγκαταστάσεων. Έχουμε μπροστά

μας το 2004 και την υποχρέωση να ολοκληρώσουμε τα έργα και να επιτύχουμε στη

διοργάνωση. Έχουμε όμως μπροστά μας και τον 21ο αιώνα και οφείλουμε να δούμε

τα πράγματα και από την άλλη πλευρά. Να φτάσουμε στην επόμενη μέρα της λήξης

των Ολυμπιακών Αγώνων και να μετρήσουμε τη λειτουργικότητα των έργων και τον

βαθμό συμμετοχής τους στην ποιότητα ζωής στην πρωτεύουσα.

Οι υποχρεώσεις μας απέναντι στη ΔΟΕ είναι συγκεκριμένες. Έχουμε δεσμευτεί

για έργα, που εξυπηρετούν τους Αγώνες. Από κεί και πέρα όμως οφείλουμε να

κάνουμε γενναίες παρεμβάσεις σε όλη την Αττική, αφού οι κοινωνικοπολιτικές

συνθήκες των τελευταίων δεκαετιών έφεραν εδώ τον μισό πληθυσμό της χώρας.

Η Δυτική Αττική είναι ίσως το πιο αδικημένο διαμέρισμα της χώρας. Με

πληθυσμό πάνω από ένα εκατομμύριο, ασφυκτιά σε μικρούς δρόμους, ταλαιπωρείται

χωρίς πράσινο και απαραίτητους ελεύθερους χώρους και μέχρι πρότινος δεν είχε

ούτε νοσοκομείο. Όσο για τις υπάρχουσες αθλητικές εγκαταστάσεις δεν μπορούν να

καλύψουν στοιχειωδώς τις αυξημένες ανάγκες της νεολαίας και των εργαζομένων.

Οι μη Ολυμπιακοί Δήμοι επιβάλλεται να προσεχθούν, ώστε από το 2004 και μετά

να διαθέτουν τα απαραίτητα γήπεδα και κολυμβητήρια. Υπάρχει άλλωστε ειδικός

λογαριασμός πολλών δισ. δραχμών για την αθλητική αναβάθμιση αυτών των

περιοχών.

Αφού λοιπόν το Μετρό δεν θα φτάσει έως τον Σκαραμαγκά (αυτή θα ήταν σωτήρια

λύση για τη Δυτική Αθήνα, το Θριάσιο Πεδίο, το Πέραμα, το Κερατσίνι και άλλους

Δήμους), ας αρχίσουν τώρα αθλητικά έργα σ’ αυτό το υποβαθμισμένο διαμέρισμα.

Ένα παράδειγμα: Υπάρχει έτοιμη μελέτη και σχέδιο για τη δημιουργία μικρού

λειτουργικού αθλητικού κέντρου στην Ιερά Οδό (θέση Σιδηρόπουλου στο Χαϊδάρι),

αλλά η έναρξη των έργων καθυστερεί ανεπίτρεπτα. Μήπως μπορεί να δώσει εξήγηση

κάποιος αρμόδιος;