ΔΙΑΣΤΑΣΕΙΣ Η Ινδία είναι μόνη

Στη διάρκεια της παραμονής σας στην Ινδία, κύριε Σημίτη, προσπαθήστε να

βρείτε τον Βισέντε Φερέρ. Η συνάντηση μαζί του θα σας κάνει σίγουρα σοφότερο.

Τα 48 από τα 80 χρόνια της ζωής του, ο Φερέρ τα έχει περάσει με τους Παρίες

της νότιας Ινδίας, αυτούς τους ανθρώπους που σύμφωνα με την παράδοση δεν

μπορείς να τους αγγίξεις χωρίς μετά να πλύνεις τα χέρια σου. Γι’ αυτούς έχει

κτίσει 4.000 πηγάδια, 510 φράγματα, 450 σχολεία, τέσσερα νοσοκομεία, μία

τράπεζα γυναικών, 4.500 καινούργια σπίτια, ενώ έχει ανακαινίσει και 4.000

παλιά. Έχει φυτέψει εννιά εκατομμύρια δένδρα για να σταματήσει την ερημοποίηση

της περιοχής και έχει πείσει 64.000 Ισπανούς και 4.000 Γάλλους να υιοθετήσουν

ισάριθμα παιδιά από την Ινδία. Τα μάτια του έχουν δει πολλά. Αλλά αυτός ο

σεισμός τον άφησε άναυδο. Πολύς πόνος, τεράστιες καταστροφές, ασύλληπτη η

δουλειά που πρέπει να γίνει. Υπάρχουν πόλεις, λέει στην «Ελ Παϊς», όπου

η καταστροφή είναι ολοκληρωτική.

Αυτούς τους ανθρώπους δεν τους σκότωσε η θεϊκή οργή, αλλά ένας συνδυασμός

ανθρώπινου λάθους, αδιαφορίας, διαφθοράς και απληστίας. Στο Μπουτζ και το

Αχμενταμπάντ, όπου τα καινούργια κτίρια κατέρρευσαν σαν τραπουλόχαρτα, οι

μηνύσεις κατά των εργολάβων είναι χιλιάδες. Αλλά ο Καταλανός πρώην ιησουίτης

δεν ασχολείται μ’ αυτά τα πράγματα. Είναι πια πολύ μεγάλος, πολύ κουρασμένος.

Κι αν δίνει συνεντεύξεις, το κάνει για να παρακαλέσει τον κόσμο να μην ξεχάσει

την Ινδία. Μη στέλνετε πράγματα, λέει από το τηλέφωνο στον Ισπανό

δημοσιογράφο. Χρήματα χρειαζόμαστε, για να τα αγοράσουμε εδώ. Και μη μας

ξεχνάτε. Δεν μπορούμε βέβαια να διατηρήσουμε την ψευδαίσθηση των πρώτων

στιγμών, αλλά έχουμε ανάγκη από μια αλληλεγγύη που συνεχίζεται.

Η Ινδία θα τα καταφέρει, ο Βισέντε Φερέρ είναι σίγουρος. Η χώρα αυτή μοιάζει

με ελέφαντα: όσο κι αν πληγωθεί, συνεχίζει τον δρόμο της. Η Ινδία θα συνεχίσει

να πηγαίνει μπροστά, ίσως να σέρνεται για λίγο καιρό, αλλά δεν θα τα

παρατήσει. Χάρις στο ένστικτο επιβίωσης που τη διακρίνει. Αλλά κι επειδή είναι

μια πολύ μεγάλη χώρα, που αποτελείται από πολλές εθνότητες. Όταν μία εθνότητα

υποφέρει, κάποια άλλη είναι λίγο καλύτερα. Για όσους πεθαίνουν εδώ,

γεννιούνται άλλοι σε άλλες περιοχές. Αλλά η Ινδία είναι μόνη. Και γι’ αυτό

είναι τόσο σημαντικό να τη βοηθήσουμε. Επιπλέον, μοιράζεται τις ίδιες αξίες

μαζί μας. Ο πολιτισμός της είναι πολύ ανθρώπινος, πολύ πνευματικός, έχει πολλά

κοινά σημεία με τον χριστιανικό ανθρωπισμό. Ακόμη και στις καταστροφές,

υπάρχει κάποια τάξη. Μια κατανόηση. Δεν επικρατεί χάος, όπως σε πολλές χώρες

της Αφρικής.

Η Ινδία έχει ένα τεράστιο ψυχικό σθένος που απορρέει από τον κόσμο της,

καταλήγει ο Φερέρ. Ο κόσμος αυτός μπορεί να ζει με το τίποτα, φορώντας ένα

ρούχο όλο το χρόνο, τρώγοντας τα πιο απλά πράγματα. Η ικανότητά τους να

επιβιώνουν είναι ανώτερη από τη δική μας. Αν ήμασταν στη θέση τους, θα είχαμε

πεθάνει προ πολλού.