Αναζήτηση
Ουφ, τέλειωσε κι αυτό. Μπορεί να χρειάσθηκαν επτά ή οκτώ ημέρες αναμονής, αλλά
τελικώς βρέθηκε πρόσωπο «κοινής αποδοχής» (άκου κοινής αποδοχής!) για να
καλύψει τη θέση του γενικού γραμματέα Αθλητισμού. Παρακάμπτοντας κανείς το
γιατί θα έπρεπε να φύγει από τη θέση του ένας επιτυχημένος γενικός γραμματέας,
όπως ο Γιάννης Σγουρός, θα πρέπει ασφαλώς να σταθεί σε αυτό καθεαυτό το
γεγονός. Ότι απαιτήθηκαν αλλεπάλληλες συναντήσεις του Πρωθυπουργού με τον
υπουργό Πολιτισμού και τον υφυπουργό Αθλητισμού. Ότι χρειάσθηκε η μεσολάβηση
τρίτων, αρμοδίων και αναρμοδίων. Ότι κατέστη αναγκαίο να γίνουν κινήσεις
τακτικών υποχωρήσεων, προκειμένου να τοποθετηθεί ένας γενικός γραμματέας!
Ένας! Αν ήταν περισσότερα τα κενά, ίσως να μπλόκαρε για μερικούς μήνες η
λειτουργία της κυβέρνησης.
Έχουν κι άλλες φορές επισημανθεί οι αδυναμίες του μοντέλου διακυβέρνησης που
εφαρμόζει ο Κώστας Σημίτης. Αλλά είναι η πρώτη ίσως φορά που κυβέρνηση, η
οποία έχει μόλις δέκα μήνες κερδίσει τις εκλογές, αδυνατεί να δώσει την εικόνα
ενός συγκροτημένου σχήματος. Μιας ορχήστρας που λειτουργεί κάτω από τη
διεύθυνση ενός μαέστρου.
Πολλοί, κυρίως στο πέριξ του Κοινοβουλίου τρίγωνο, απασχολούνται με το πότε θα
πραγματοποιηθεί ανασχηματισμός. Ορισμένοι κάνουν το λάθος να μαντεύουν και τις
δήθεν μεγαλόπνοες κινήσεις, που θα δώσουν στην κυβέρνηση φρεσκάδα, ιδέες,
αποτελεσματικότητα, αξιοπιστία και παραγωγικότητα. Μόνο τυφλοί δεν βλέπουν ότι
αν ένας πρωθυπουργός δεν μπορεί να επιβάλει την παραμονή ή την τοποθέτηση ενός
γενικού γραμματέα, είναι εξαιρετικά απίθανο έως αδύνατο να καταφέρει να
μετακινήσει από τα υπουργεία που σήμερα κατέχουν κάποιον από τους 7-8 «εν
δυνάμει» πρωθυπουργούς του κυβερνητικού σχήματος. Οπότε για ποιον
ανασχηματισμό μιλάμε;
Ας εξασφαλιστεί τουλάχιστον μια πιο συγκροτημένη λειτουργία της κυβέρνησης.
Που τώρα εμφανίζει φαινόμενα κυβέρνησης συνασπισμού κομμάτων αν και σε μια
τέτοια κυβέρνηση, οι υπουργοί έχουν μια ελάχιστη κοινή πορεία. Εδώ ο καθένας
(κι όχι μόνο οι λεγόμενοι «κορυφαίοι») κοιτάζει πώς να οργανωθεί καλύτερα για
το μέλλον. Πώς δηλαδή να στοιχίσει περισσότερους πίσω του. Προετοιμαζόμενος
για μια μάχη, που εκείνος βλέπει να έρχεται, αλλά όλοι οι γύρω του αγνοούν. Τη
μάχη για τη διαδοχή του Κ. Σημίτη. Κι αυτό είναι κάτι που το χρεώνεται
αποκλειστικά ο ίδιος. Που δεν έχει καταφέρει να τους πείσει ότι είναι ηγέτης
μακράς πνοής…
