Λέγανε…

… για τους «ανθρωπιστικούς» βομβαρδισμούς στη Γιουγκοσλαβία: «Δεν

χρησιμοποιήσαμε απεμπλουτισμένο ουράνιο, γιατί αυτό χρησιμοποιείται σε

συγκεκριμένους στόχους. Το ουράνιο βρίσκεται ελεύθερο στη φύση, στις πέτρες,

στο έδαφος, παντού, γι’ αυτό δεν θα έδινα πολλή σημασία» (υποστράτηγος Γιερτς,

στρατιωτικός εκπρόσωπος του ΝΑΤΟ, ενημέρωση Τύπου 14.5.1999). «Έχουν γίνει

διεξοδικές έρευνες, μία από το Ίδρυμα Ραντ της Καλιφόρνιας, που δείχνουν ότι

δεν υπάρχουν συνέπειες ούτε στο περιβάλλον ούτε στην υγεία» (Τζέιμι Σέι,

πολιτικός εκπρόσωπος του ΝΑΤΟ, στην ίδια ενημέρωση). «Η Βρετανία δεν

χρησιμοποίησε απεμπλουτισμένο ουράνιο στα Βαλκάνια. Είναι θέμα κάθε χώρας τι

πυρομαχικά χρησιμοποιεί» (Τζορτζ Ρόμπερτσον, υπουργός Άμυνας της Βρετανίας, σε

γραπτή απάντησή του προς τον βουλευτή Νιλ Γκέραρντ, τον Μάιο του 1999).

Λέγαμε…

… πως ο πόλεμος της Αμερικής στα Βαλκάνια ήταν και πυρηνικός, πως οι

ΝΑΤΟϊκοί φαρμάκωναν τη Βοσνία, τη Σερβία και το Κοσσυφοπέδιο με τις πυρηνικές

βόμβες τους. «Με την πρόσκρουσή τους στον στόχο, απελευθερώνεται ένα

επικίνδυνο ραδιενεργό νέφος ουρανίου. Κατακάθεται στο έδαφος ή παρασύρεται από

τα αέρια ρεύματα. Διεισδύει στον πνευμονικό ιστό και στο αίμα, συσσωρεύεται

στο συκώτι, τα νεφρά και τα οστά. Προκαλεί καρκίνο» («ΤΑ ΝΕΑ», σελ. 56,

6.5.1999). «Τα όπλα απεμπλουτισμένου ουρανίου που χρησιμοποιήθηκαν από τα

αμερικανικά αεροσκάφη στο Κοσσυφοπέδιο θα προκαλέσουν περισσότερους από 10.000

θανάτους από καρκίνο» (Ρότζερ Κόγκιλ, Βρετανός βιολόγος, στο BBC, 30.7.1999).

Λένε…

… πως 12 Ιταλοί στρατιώτες που υπηρέτησαν στα Βαλκάνια αρρώστησαν από

καρκίνο και άλλοι 3 οι οποίοι υπηρέτησαν στη Βοσνία, όπου χρησιμοποιήθηκε

επίσης απεμπλουτισμένο ουράνιο, πέθαναν πέρυσι από την ίδια αρρώστια. Έρευνες

για κρούσματα στον στρατό τους διεξάγουν η Ισπανία, το Βέλγιο και η

Πορτογαλία. Η γιουγκοσλαβική κυβέρνηση έχει ανακοινώσει ότι οι περιοχές που

επλήγησαν περισσότερο από βόμβες ουρανίου είναι το Πρίζρεν, το Ουρόσεβατς, η

Τζακόβιτσα, η Ντετσάνι και το Τζουράκοβατς ­ περιοχές όπου υπηρέτησαν ιταλικά,

ισπανικά, πορτογαλικά, αμερικανικά και ελληνικά στρατεύματα.

Θα πουν…

… ό,τι είπαν και για τη σφαγή που συντελείται εδώ και δέκα χρόνια στο Ιράκ,

όπου 500.000 Ιρακινοί στρατιωτικοί και άμαχοι και τουλάχιστον 200.000 από τους

630.000 Αμερικανούς στρατιώτες που υπηρέτησαν εκεί εκτέθηκαν σε ακτινοβολίες

απεμπλουτισμένου ουρανίου DU/U238 (στοιχεία Στρατιωτικού Ινστιτούτου

Περιβαλλοντικής Πολιτικής των ΗΠΑ, 1995). Από το 1991, περίπου 400 Αμερικανοί

στρατιωτικοί έχουν πεθάνει και 130.000 έχουν νοσήσει από το λεγόμενο «σύνδρομο

του Κόλπου» ­ άλλος ένας κομψός όρος με τον οποίο οι αμερικανικές και

βρετανικές αρχές αποφεύγουν να παραδεχθούν τις ολέθριες συνέπειες από τις

ραδιενεργούς βόμβες τους. Αφού δεν αναλαμβάνουν τις ευθύνες τους για τους

δικούς τους στρατιώτες που αργοπεθαίνουν, πώς μπορούμε να περιμένουμε να

αναλάβουν τις ευθύνες τους για τους ξένους; Το ζήτημα δεν είναι μόνο πολιτικό.

Έναν πόλεμο που έχασαν στο ηθικό επίπεδο, οι ευτελείς σταυροφόροι του ΝΑΤΟ

προσπαθούν να μην τον χάσουν τουλάχιστον στο οικονομικό επίπεδο: συντάξεις

αναπηρίας, έξοδα νοσηλείας, αποζημιώσεις σε δεκάδες χιλιάδες θύματα και τους

συγγενείς τους. Τι νόημα έχει λοιπόν να ζητάμε από τους Γερμανούς, ύστερα από

60 χρόνια, αποζημιώσεις για τα θύματα των ναζί, που τα περισσότερα έχουν προ

πολλού πεθάνει; Ας ζητήσουμε καλύτερα αποζημιώσεις για τα εγκλήματα των «δικών

μας» ναζί, τώρα, όσο είμαστε ακόμη ζωντανοί.

Τελευταία Νέα