Αξιοπρέπεια ή θάνατος

Οκτώ χρόνια πριν, το 1992, η τουρκική αστυνομία συνέλαβε, στη Σμύρνη, δέκα

μαθητές Λυκείου για αφισοκόλληση. Ανάμεσά τους ήταν δύο δεκαπεντάχρονοι, ο

Ουμίτ (Ελπιδοφόρος) και ο Μπαρίς (Ειρηναίος).

Το αδίκημά τους δεν αποδείχθηκε ποτέ. Το Δικαστήριο Κρατικής Ασφάλειας, όμως,

καταδίκασε τους δύο σε φυλάκιση 13 ετών και τους άλλους οκτώ σε φυλάκιση 4

ετών. Ο Ουμίτ και ο Μπαρίς είναι σήμερα 23 ετών. Μεγάλωσαν στη φυλακή. Στις

φυλακές του Μπουτζά, όπου βρίσκονται, συμμετέχουν κι εκείνοι στην απεργία

πείνας μέχρι θανάτου.

Ο Ουμίτ και ο Μπαρίς είναι δύο μόνο από τους 203 νέους άνδρες και γυναίκες που

συμμετέχουν στην απεργία πείνας μέχρι θανάτου για να μην τους κλείσουν σε

λευκά κελιά. Δύο από τους πολιτικούς κρατουμένους για τους οποίους ο πρόεδρος

της Επιτροπής Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων της τουρκικής Εθνοσυνέλευσης, βουλευτής

του ακροδεξιού Κόμματος Εθνικιστικής Κίνησης Χουσεΐν Ακγκιούλ, λέει «ας

ψοφήσουν».

Αποφασισμένοι

Ο συγγραφέας Ορχάν Παμούκ, που συμμετέχει στην επιτροπή διανοουμένων για τη

διάσωση των απεργών πείνας, μιλώντας χθες στην τουρκική εφημερίδα

«Τζουμχουριέτ» για την επίσκεψη της επιτροπής (την Κυριακή, 52η ημέρα της

απεργίας) στις φυλακές Μπαϊράμ-Πασά της Κωνσταντινούπολης, έλεγε ότι «το ηθικό

των απεργών είναι πολύ υψηλό, είναι αποφασισμένοι».

Αυτή η αποφασιστικότητα και το υψηλό ηθικό αντικατοπτρίζονται σε μια επιστολή

που έστειλαν ο Ουμίτ Κανλί και ο Μπαρίς Γιλντιρίμ στην αρθρογράφο της «Μιλιέτ»

Ντουιγκού Ασένα, η οποία «θέλησε να τη μοιραστεί με τους αναγνώστες, με την

πεποίθηση ότι η επιστολή δεν απευθύνεται μόνο σ’ εκείνην, αλλά σε όλους όσοι

είναι ευαισθητοποιημένοι στο θέμα αυτό».

Γράφουν: «Στον εκβιασμό «την αξιοπρέπειά σου ή τη ζωή σου» απαντούμε βάζοντας

μπροστά τη ζωή μας. Θέλουν να μας ρίξουν στα κελιά που τα λένε τύπου Εφ.

Θέλουν να τους παραδώσουμε το μυαλό και τη σκέψη μας, να μας τρελάνουν, να

φύγουμε μια νύχτα χωρίς να δημιουργήσουμε πολλή φασαρία.

Θέλουν ο Μπαρίς να μη γράφει στίχους. Θέλουν ο Ουμίτ να μην τραγουδάει τα

τραγούδια του. Θέλουν ο Μπαρίς και ο Ουμίτ να πάψουν να αγαπούν τη χώρα τους

και τον λαό της, να μην επαναστατούν για ένα έντιμο μέλλον.

Και πώς λοιπόν να ζήσουμε; Πώς μπορούμε να λέμε ότι ζούμε αν εγκαταλείψουμε

τις σκέψεις, τις αξίες, τα όμορφα πράγματα που μας κάνουν να είμαστε εμείς;

Δεν τους αρέσει που ζούμε. Θέλουν να πεθάνουμε. Θέλουν να μας θάψουν στα

κελιά.

Γι’ αυτό κι εμείς δένουμε την κόκκινη κορδέλα της απεργίας στο μέτωπο. Γι’

αυτό συναινούμε στον θάνατο.

Η λέξη θάνατος μπορεί να ακούγεται ψυχρή. Είναι αποκρουστικός ο θάνατος.

Πιστέψτε το όμως, είναι καλύτερος από μια ζωή χωρίς αξιοπρέπεια, χωρίς αξίες,

χωρίς τη δυνατότητα σκέψης.

Σας χαιρετούμε, λοιπόν. Για να μπορούμε να ζούμε ανθρώπινα, κινούμε για ένα

ταξίδι χωρίς γυρισμό. Ελπίζουμε ότι κάνουμε το ταξίδι αυτό όχι μόνο για μας,

για όλη την ανθρωπότητα.»

Κατευναστικός

Ο Τούρκος υπουργός Δικαιοσύνης Αχμέτ Σαμί Τουρκ, μετά τη συζήτηση που είχε με

την επιτροπή διανοουμένων για τη διάσωση των απεργών πείνας, ενδεχομένως και

σε μια προσπάθεια κατευνασμού της τουρκικής κοινής γνώμης, η οποία

παρακολουθεί έκθαμβη την προσπάθεια της κυβέρνησης «για αποσυμφόρηση των

φυλακών» με την αμνήστευση 35.000 ποινικών κρατουμένων, δήλωσε ότι «η μεταφορά

των φυλακισμένων στις φυλακές τύπου Εφ δεν θα γίνει άμεσα».

Οκτώ βουλευτές της κυβέρνησης ήταν κατάδικοι

Η μεγάλη συζήτηση που έχει προκαλέσει στην Τουρκία το νομοσχέδιο «αμνηστίας με

αναστολή» της νυν κυβέρνησης Ετζεβίτ, το οποίο περιμένει να εγκριθεί από τον

τούρκο Πρόεδρο της Δημοκρατίας, έφερε στο φως ανάλογη «γενική αμνηστία» της

κυβέρνησης Ετζεβίτ το 1974 και αποκάλυψε ότι δύο ποινικοί κρατούμενοι που

είχαν αμνηστευθεί τότε είναι σήμερα βουλευτές του ακροδεξιού Κόμματος

Εθνικιστικής Δράσης ­ ο ένας μάλιστα είναι υπουργός.

Πρόκειται για τον υπουργό Υγείας σήμερα Οσμάν Ντουρμούς και τον βουλευτή Αλί

Γκιουνγκιόρ. Και οι δύο είχαν καταδικαστεί το 1973 για τη δολοφονία ενός

καθηγητή Πανεπιστημίου και είχαν αφεθεί ελεύθεροι με τη γενική αμνηστία.

Σύμφωνα με πληροφορίες που δημοσιεύονται στον τουρκικό Τύπο, φαίνεται πως οκτώ

συνολικά σημερινοί βουλευτές του ακροδεξιού μέλους του κυβερνητικού

συνασπισμού στην Τουρκία ήταν ποινικοί κατάδικοι που αμνηστεύτηκαν το 1974.