ΠΡΟΣΩΠΑ «Δεν τα μάθατε; Ο Χίτλερ πέθανε»

Όταν οι ξενώνες των μεταναστών άρχισαν να καίγονται στη Γερμανία, ο δρ

Μουγέμπα ξεκίνησε μια σταυροφορία στην καρδιά του σκοταδιού.

Ο δρ Ζαν-Ζερόμ Τσίκο-Καλέου Μουγέμπα, ένας 54χρονος οικονομολόγος από το

Κονγκό, ζει από το 1972 στη (Δυτική) Γερμανία και έκανε το διδακτορικό του στο

Ελεύθερο Πανεπιστήμιο του Βερολίνου. Τότε, ο κόσμος τον κερνούσε ποτό μόνο και

λόγω της εξωτικής του εμφάνισης. Αλλά μετά την κατάρρευση του Τείχους, τα

πράγματα άλλαξαν· σήμερα, θεωρεί τον εαυτό του τυχερό όταν δέχονται να τον

σερβίρουν στο εστιατόριο…

Ο δρ Μουγέμπα κάνει πραγματική δουλειά ιεραπόστολου, γράφει ο Ίμρε Κάρατς στον

«Ιντιπέντεντ». Εδώ και οκτώ χρόνια, ταξιδεύει σε σχολεία στην ενδοχώρα του

Βερολίνου, στο κρατίδιο του Βρανδεμβούργου, για να κηρύξει την πολυπολιτισμική

κοινωνία σε μια θάλασσα φυλετικής προκατάληψης. Αντιμετωπίζει βρισιές και

κακομεταχείριση, αλλά έχει ένα αφοπλιστικό αστείο για κάθε περίσταση: όταν,

για παράδειγμα, τον χαιρετούν ναζιστικά, χαμογελάει και απαντά: «Δεν τα

μάθατε; Ο Χίτλερ πέθανε». Ο δρ Μουγέμπα τονίζει πως προσπαθεί να καλύψει το

χάσμα της άγνοιας. Έχει διαπιστώσει πως, έως την ηλικία των 14 ετών, το μυαλό

των παιδιών είναι συνήθως ανοικτό ­ αντιμετωπίζει δηλώσεις του τύπου «η μαμά

μου λέει ότι οι μαύροι είναι υπάνθρωποι». Μετά τα 14, όμως, τα πράγματα

δυσκολεύουν, το παιδί έχει αφομοιώσει τις προκαταλήψεις ­ συχνά με τη βοήθεια

των δασκάλων του. «Γιατί όλοι οι Εβραίοι ξανάρχονται εδώ και δεν πάνε στο

Ισραήλ; Πόσο καιρό ακόμη θα πρέπει να πληρώνουμε αποζημίωση στους Εβραίους;»

τον ρώτησε ένας 15χρονος μαθητής στο Σβεντ, που δήλωσε «πατριώτης». «Το παιδί

έχει δίκιο» συγκατένευσε ο δάσκαλος της τάξης του. «Εμείς οι Γερμανοί πρέπει

να κρατάμε το αίμα μας καθαρό» είπε εξοργισμένη μια μαθήτρια στο Ελστερβέρντα,

όταν ο δρ Μουγέμπα «προκάλεσε» την τάξη με μια φωτογραφία ενός μαύρου να

κρατάει το χέρι μιας λευκής. Ουδείς αντέδρασε, ούτε ο δάσκαλος ούτε καν ο

διευθυντής του σχολείου που ήταν παρών. Ο δρ Μουγέμπα πιστεύει ότι ο ρατσισμός

των νέων Γερμανών οφείλεται σε σημαντικό βαθμό στην άγνοια, αφού οι μαθητές

πιστεύουν γενικά ότι οι ξένοι είναι γύρω στο 40%-50% του γερμανικού πληθυσμού

και οι δάσκαλοί τους… «δεν είναι σίγουροι»! Στη Γερμανία, τους μαθαίνει,

ζουν 82 εκατομμύρια άνθρωποι. Από αυτούς, 7 εκατομμύρια είναι ξένοι, η

συντριπτική πλειοψηφία των οποίων ούτε έχουν ζητήσει άσυλο ούτε είναι έμποροι

ναρκωτικών ­ αντίθετα, δηλαδή, από τον μύθο, η Γερμανία δεν έχει κατακλυσθεί

από τους ξένους. Και παρά τις δυσκολίες, δεν εγκαταλείπει. «Ξέρω ότι τα παιδιά

που τραγούδησαν μαζί μου ένα αφρικανικό τραγούδι έχουν αλλάξει» λέει. «Την

επόμενη φορά που θα συναντήσουν έναν ξένο θα με σκεφτούν και δεν θα πετάξουν

την πέτρα».