Τα δύο τρίτα του παγκόσμιου πληθυσμού θα υποφέρουν από λειψυδρία έως το 2025.

Τρία εκατομμύρια παιδιά πεθαίνουν κάθε χρόνο από ασθένειες που οφείλονται σε

μολυσμένο νερό, αναφέρει η UNICEF σε ανακοίνωσή της με την ευκαιρία της 22ας

Μαρτίου, Παγκόσμιας Ημέρας του Νερού.


Μεσαίωνας

Στο κατώφλι της νέας χιλιετίας, σχεδόν ο μισός πληθυσμός της Γης ζει σε

μεσαιωνικές συνθήκες όσον αφορά το νερό και τις εγκαταστάσεις υγιεινής.

Περισσότεροι από ένα δισεκατομμύριο άνθρωποι δεν έχουν πρόσβαση σε ασφαλές

πόσιμο νερό και τρία δισεκατομμύρια άνθρωποι δεν έχουν πρόσβαση σε τουαλέτες.

Αυτό συνεπάγεται διαρροϊκές ασθένειες που σκοτώνουν τρία εκατομμύρια παιδιά

κάθε χρόνο. Εκτός από τα πολλά παιδιά που σκοτώνουν, οι διαρροϊκές παθήσεις

αφήνουν πίσω τους ακόμη περισσότερα παιδιά με νοητική και σωματική υστέρηση,

λιποβαρή και ευάλωτα σε άλλες θανατηφόρες ασθένειες.

Οι διαφορές μεταξύ αναπτυσσόμενου και ανεπτυγμένου χώρου είναι τεράστιες. Στη

Ναμίμπια, ας πούμε, η ημερήσια κατανάλωση νερού είναι 15-30 λίτρα ανά άτομο,

έναντι 150-220 λίτρων στη Σουηδία.

Πανούκλα

Στις αναπτυσσόμενες χώρες, χωρίς κατάλληλους χώρους για τουαλέτες, το έδαφος

μολύνεται από βακτήρια, όπως και το νερό του υπεδάφους, που αργότερα θα

χρησιμοποιηθεί για μαγείρεμα ή πόση.

Έτσι εξαπλώνονται ασθένειες όπως ο τύφος, η δυσεντερία, η ελονοσία και ο

κίτρινος πυρετός. Σε αυτό το περιβάλλον, τα τρωκτικά εύκολα μεταφέρουν την

πανούκλα. Οι πρόσφατες επιδημίες χολέρας στη Σομαλία ή βουβωνικής και

πνευμονικής πανούκλας επιβεβαιώνουν αυτή τη ζοφερή πραγματικότητα.Το 1990,

στην Αφρική και την Ασία, τρία εκατομμύρια ενήλικοι και παιδιά είχαν πέσει

θύματα της νόσου, που εκδηλώνεται με αφόρητους πόνους, πληγές και διάρροια.

Πρόσφατα, ανησυχίες έχει εκφράσει ο τουρκοκυπριακός Τύπος για τον κίνδυνο

επιδημίας τύφου στα κατεχόμενα λόγω πλημμελών αποχετευτικών εγκαταστάσεων, ενώ

κρούσματα μολυσματικής ηπατίτιδας σημειώνονται στις φυλακές της κατεχόμενης Λευκωσίας.

1% των εξοπλισμών

Στη δεκαετία του 1990, οι κυβερνήσεις των χωρών της Αφρικής, της Ασίας και της

Λατινικής Αμερικής επένδυσαν σε αυτούς τους τομείς 2,1 δισ. δολάρια. Για την

πλήρη κάλυψή τους την προσεχή δεκαετία θα απαιτηθούν άλλα 4,7 δισ. δολάρια

ετησίως.

Το συνολικό ποσό των 6,8 δισ. δολαρίων δεν είναι τίποτα παραπάνω από το 1% των

παγκόσμιων ετήσιων δαπανών που διατίθενται για στρατιωτικούς εξοπλισμούς.

Ο παγκόσμιος πληθυσμός έχει διπλασιαστεί από το 1950 και προβλέπεται να

διπλασιαστεί άλλη μία φορά έως το 2020. Όμως, σύμφωνα με τον ΟΗΕ, η αύξηση της

κατανάλωσης νερού είναι τριπλάσια από την αντίστοιχη αύξηση του πληθυσμού.

Συνεπώς, η φυσική προσφορά νερού δεν είναι δυνατόν να ακολουθήσει τη ζήτηση,

αφού τα αξιοποιήσιμα υδατικά αποθέματα μειώνονται διαρκώς, παρατηρεί ο Γιάννης

Μυλόπουλος, καθηγητής Τεχνικής Περιβάλλοντος στο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης. Η

εντατική ανάλωση των υδατικών αποθεμάτων, είτε ποσοτικά (χρήση) είτε ποιοτικά

(ρύπανση, υποβάθμιση), είναι ταχύτερη από τους ρυθμούς ανανέωσής τους. Σύμφωνα

με τον ΟΗΕ, τις δύο προσεχείς δεκαετίες, το νερό θα αποτελέσει διεθνώς τον πιο

κρίσιμο περιοριστικό παράγοντα όχι μόνο για την ανάπτυξη αλλά και για την

επιβίωση των περισσότερων αναπτυσσόμενων και πολλών ήδη ανεπτυγμένων χωρών.

Σήμερα, η «βιώσιμη διαχείριση των υδατικών πόρων» προβάλλει ως η μοναδική

ελπίδα για τη διάσωση των υδατικών αποθεμάτων και επιβάλλει την πλήρη

αντιστροφή της πολιτικής που θέλει τη φύση να προσαρμόζεται στις ανάγκες της

ανάπτυξης. Η πολιτική της μονόπλευρης διαχείρισης της προσφοράς του νερού, που

συνδέθηκε με την αναζήτηση νέων πηγών νερού προς εκμετάλλευση κάθε φορά που τα

αποθέματα εξαντλούνταν, είναι σήμερα πια διαπιστωμένο ότι έχει οδηγήσει σε αδιέξοδο.

Τελευταία Νέα