Η ΝΔ «χάνει στα καφενεία». Κρατά την πρώτη θέση στα γκάλοπ χάρη στη Αθήνα και τη Θεσσαλονίκη. Οι διαπιστώσεις του αρχηγού της αξιωματικής αντιπολίτευσης δεν στηρίζονται μόνο στο πράσινο σκανάρισμα των διαθέσεων του εκλογικού σώματος σε περιφέρεια και μεγάλα αστικά κέντρα. Τα ίδια λένε κι εκλογολόγοι, κομματικοί ή ελεύθεροι επαγγελματίες. Ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ, μεταξύ τηγανητών κολοκυθιών και μαρίδας, παραδέχτηκε επίσης ότι το κόμμα του δεν γράφει καλά νούμερα στην Αττική. Κι αυτό το επισημαίνουν χρόνια τώρα μελετητές των εκλογικών αποτελεσμάτων και των δημοσκοπικών στοιχείων.
Η βελόνα στο Λεκανοπέδιο, όπου ψηφίζουν σχεδόν οι μισοί από τους εγγεγραμμένους στους εκλογικούς καταλόγους, μοιάζει καρφωμένη, όχι απλά «κολλημένη». Οποιοι πιστεύουν πως το πρόσωπο του επικεφαλής είναι το κομματικό μήνυμα, επικαλούνται τις επιδόσεις των υποψηφίων στις τελευταίες εσωκομματικές του Κινήματος στη μεγαλύτερη εκλογική περιφέρεια της χώρας για να εξηγήσουν τη μαύρη τρύπα εκεί. Ο Γερουλάνος είχε τερματίσει πρώτος με 27,18% κι η Διαμαντοπούλου δεύτερη με 25,56%. Ο Ανδρουλάκης ήταν τρίτος με 20,81%.
Σχέδιο
Το 52,74% των μελών και φίλων του κόμματος (της υπαρκτής και δυνητικής εκλογικής του βάσης στην ευρύτερη περιοχή της πρωτεύουσας) ήθελε ένα ΠΑΣΟΚ διαφορετικό απ’ το ανδρουλακικό, επομένως. Η ακτινογραφία των ποιοτικών χαρακτηριστικών των ψηφοφόρων του νυν κοινοβουλευτικού εκπροσώπου και της υπεύθυνης Πολιτικού Σχεδιασμού είχε δείξει ότι τους διάλεξαν τα μορφωμένα μεσοστρώματα – ενώ ο νικητής της αναμέτρησης είχε σαρώσει σε απόφοιτους πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης, Κρήτη και άνω των 65. Σύμφωνα με την ανάλυση του αρχηγικού κύκλου, πάλι, το ΠΑΣΟΚ υστερεί στην Αττική – αλλά και στη συμπρωτεύουσα – γιατί δεν απολαμβάνει μιντιακής προβολής.
Οι αντίπαλοι του, από την άλλη, επιμένουν ότι πηγή των δημοσκοπικών του προβλημάτων είναι η ίδια του η φυσιογνωμία. Κεντροδεξιοί ισχυρίζονται πως αριστερίζει – πως γίνεται «πράσινος ΣΥΡΙΖΑ» ή, όπως έχουν υποστηρίξει οι πιο κακοί, «ουρά της Κωνσταντοπούλου». Αριστεροί φωνάζουν ότι λειτουργεί σαν «δεκανίκι της ΝΔ». Ακόμη και στελέχη του παρατηρούν σε κατ’ ιδίαν συνομιλίες πως συχνά «ετεροκαθορίζεται». Καμία από τις παραπάνω εξηγήσεις για τα ακούνητα ποσοστά του δεν αναιρεί τις υπόλοιπες. Μπορούν να ισχύουν όλες, δηλαδή. Γι’ αυτό, δεν του αρκεί μία μόνο κίνηση για να ξεκολλήσει απ’ το 12 % – ακόμη κι η καλύτερη δυνατή. Χρειάζεται ένα σχέδιο προσαρμοσμένο στις περιστάσεις που καλείται να αντιμετωπίσει.
