Είναι, λένε υπό καθεστώς ανωνυμίας στο Politico, ένας κακοποιητικός γάμος. Στην Κεντροδεξιά δεν μυρίζουν οι ψήφοι της Ακροδεξιάς – αντιθέτως τις δέχεται όταν τις έχει ανάγκη. Οπότε, Σοσιαλιστές και Δημοκράτες, Renew Europe και Πράσινοι νιώθουν σαν τους συζύγους που τους απατούν ξανά και ξανά αλλά αυτοί διαρκώς επιστρέφουν στους άπιστους. Το ΕΛΚ με τη βοήθεια ακροδεξιών κατάφερε να περιορίσει τους ρυθμούς της πράσινης μετάβασης – για να δείξει, κατά τα λεγόμενα ευρωβουλευτών του, στις ευρωπαϊκές βιομηχανίες, οι οποίες παλεύουν να παραμείνουν ανταγωνιστικές, πως τις ακούει.
Οι «ερωμένες του Σαββατοκύριακου», όπως αποκαλούν διάφοροι κεντρώοι τους εκπροσώπους της Ακροδεξιάς που προσπαθούν να αποκτήσουν στάτους επίσημων σχέσεων, είναι μια βολική λύση για το Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα (το οποίο είναι η μεγαλύτερη δύναμη στο Ευρωκοινοβούλιο). Εκείνο ισχυρίζεται ότι δεν είναι αυτό που νομίζουν οι παραδοσιακοί του εταίροι στις Βρυξέλλες. Δεν διαπραγματεύεται με τα δεξιά άκρα, διατείνεται. Απλά, καταθέτει τις προτάσεις του κι ελπίζει να κερδίσει ευρεία στήριξη (ευρεία δεξιά στήριξη, βέβαια). Ωστόσο, οι ακραίοι δεξιοί, μετά τις επιδόσεις τους στις περσινές ευρωεκλογές, θέλουν περισσότερη ορατότητα. Επιθυμούν το δαχτυλίδι, το σπίτι και το λαμπραντόρ – για να το πούμε με τη μεταφορά που χρησιμοποιείται σε προοδευτικούς κύκλους για την περιγραφή της κατάστασης.
Γάμοι
Κεντροαριστερά και Κέντρο αναζητούν τρόπους να ξαναδουλέψει ο γάμος. Οι Σοσιαλδημοκράτες και το Renew επιμένουν πως πρέπει να συνεχίσουν να βοηθούν το ΕΛΚ για το καλό της Ευρώπης. Οι Πράσινοι εισηγούνται στενότερο συντονισμό μεταξύ τους και έμφαση στα κεφάλαια της νομοθετικής ατζέντας που έχουν το πλεονέκτημα να ασκήσουν πίεση στην Κεντροδεξιά. Παράλληλα, φροντίζουν να ενημερώνουν το ευρύτερο οικογενειακό περιβάλλον για το ποιος φταίει. «Αν αυτό γίνει η νέα κανονικότητα, νομίζω ότι αντιλαμβανόμαστε όλοι ποιος βάζει την ΕΕ σε κίνδυνο» έχει αναφέρει η πρόεδρος της ευρωομάδας S&D.
Προς το παρόν, η ελληνική πολιτική σκηνή δεν είναι μικρογραφία της ευρωπαϊκής. Η κυβέρνηση στηρίχθηκε σε ορισμένες περιπτώσεις στις βελοπουλικές ψήφους αλλά ξορκίζει οποιαδήποτε μορφή συμπόρευσης με τα κομματίδια στα δεξιά της (επειδή υπάρχουν ακόμη νεοδημοκράτες που πιστεύουν ότι μπορούν να βουτήξουν στις εκλογικές τους δεξαμενές). Η δε Κεντροαριστερά αποκηρύσσει το παρελθόν της συγκυβέρνησης με τη ΝΔ, δηλώνοντας πως δεν θα ξανασυμβεί. Κι όχι μόνο. Αποφεύγει να απαντήσει σε οποιονδήποτε αναρωτιέται τι θα κάνει εφόσον προκύψει από τις επόμενες κάλπες η ανάγκη ενός κυβερνητικού συνασπισμού. Οι ευρωπαίοι συγγενείς του ΠΑΣΟΚ έχουν πάρει σοβαρότερα τον ρόλο τους ως πυλώνα της Ενωσης. Το ίδιο και οι λοιπές ευρωπαϊκές προοδευτικές δυνάμεις.
