Ο αρχηγός τους αποφάνθηκε ότι οι δηλώσεις είναι «προς τη λάθος κατεύθυνση». Στη δική του ανάλυση, τα μεγαλοστελέχη που ανησυχούν για την κολλημένη «βελόνα» ή μήπως το ΠΑΣΟΚ γίνει «Κωνσταντοπούλου ή Καρυστιανού» – κόμμα διαμαρτυρίας, δηλαδή – έχουν εσωκομματικά κίνητρα. Του κάνουν ψιλόβροχο, όπως θα έλεγαν και στο παλιό Κίνημα. Κι όμως, αν συνδυάσει κανείς τις παρατηρήσεις τους, δεν προκύπτουν μόνο πράσινα παράπονα. Αποκαλύπτεται ένα βαθύτερο πρόβλημα της Χαριλάου Τρικούπη αλλά κι ολόκληρου του πολιτικού συστήματος. Σύμφωνα με τα σενάρια, σε λίγο ίσως υπάρχει υπερπροσφορά νέων κομμάτων. Ο Τσίπρας σκέφτεται να κάνει ένα. Ο Σαμαράς επίσης. Η πρόεδρος του Συλλόγου Τέμπη 2023 πιστεύει ότι το 25% που δηλώνει στα γκάλοπ ότι θα στήριζε ένα κομματικό της εγχείρημα θέλει, όπως κι η ίδια, «κάτι καινούργιο» (το οποίο αναφέρει πως δεν θα οργανώσει εκείνη). Όλα, βέβαια, θα έχουν καθαρά αντιμητσοτακικό πρόσημο. Η ρητορική που χρησιμοποιούν τα πρόσωπα τα οποία φιλοδοξούν να ηγηθούν ή όσοι μιλούν εξ ονόματος τους, ον και οφ δε ρέκορντ, το φανερώνει. Απευθύνονται σε κοινά που έχουν αποκρυσταλλωμένη αρνητική άποψη για τον Πρωθυπουργό και τη ΝΔ του, ενώ στοχεύουν κυρίως στο ψαλίδισμα μιας πιθανής γαλάζιας αυτοδυναμίας.
Ευκαιρία
Κανένας τους δεν έχει δείξει το παραμικρό σημάδι πως επιθυμεί να εμφανιστεί ως εναλλακτική στα μάτια των ψηφοφόρων που εξασφάλισαν 40% και 41% για τη ΝΔ στις δύο τελευταίες εθνικές αναμετρήσεις. Κανένας τους, με άλλα λόγια, δεν αποβλέπει στη στήριξη των κεντρώων, είτε εκείνοι παραμένουν στη νεοδημοκρατική βάση χωρίς ωστόσο να έχουν κομματική ταύτιση, είτε έχουν ήδη μετακινηθεί στην γκρίζα ζώνη των αναποφάσιστων. Απ’ αυτή την εκλογική δεξαμενή συνεχίζει να αντλεί τα ποσοστά του το πρώτο κόμμα. Χάρη σ’ αυτή η απόστασή του από το δεύτερο εξακολουθεί να είναι διψήφια ακόμη και στις δυσκολότερες δημοσκοπικά στιγμές. Επομένως, εκεί κρύβεται μια ευκαιρία για οποιαδήποτε πολιτική δύναμη αυτοσυστηθεί ως θεσμική και συστημική – μια κι οι απογοητευμένοι από τη ΝΔ δεν είναι λίγοι πλέον. Κάποιοι μέσα στο ΠΑΣΟΚ την έχουν διακρίνει και ζητούν η αξιωματική αντιπολίτευση να την αρπάξει επειδή δεν βλέπουν άλλο πολιτικό φορέα ο οποίος μπορεί να παρουσιαστεί ως διεκδικητής της συγκεκριμένης ψήφου. Τα υπόλοιπα αντιπολιτευόμενα κόμματα, υπαρκτά ή υπό κατασκευή, ποντάρουν στην αντισυστημική, άλλωστε. Κενό εκπροσώπησης, λοιπόν, δεν παρατηρείται μόνο στην πλευρά όπου αναμένεται η ίδρυση νέων κομμάτων. Υπάρχει και στην απέναντί της, έστω κι αν ελάχιστοι προσφέρονται να το καλύψουν.
