Στέκονταν ακίνητα. Η μαρμάρινη σάρκα τους επιχειρούσε να κρύψει τον ομηρικό νόστο. Οι αχτίδες του κυκλαδίτικου ήλιου, όμως, που τα χάιδευαν απαλά, καθώς γλιστρούσαν από τους σοφά σχεδιασμένους λοξούς φεγγίτες της οροφής του εντυπωσιακά ανακαινισμένου Αρχαιολογικού Μουσείου Θήρας, επέτρεπαν στους κόκκους του μαρμάρου να αστράφτουν και να υπερισχύσουν της πάτινας του χρόνου που τα «ντύνει». Και ήταν εκείνοι που μαρτύρησαν τη χαρά των κυκλαδικών ειδωλίων, για την επιστροφή τους στη γενέτειρα γη, τις Κυκλάδες, καθώς για πρώτη φορά πάτησαν κυκλαδίτικο χώμα μετά την σε άγνωστο χρόνο «απαγωγή» τους.
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε
Ή εγγραφείτε
Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ
