Οταν η τέχνη της κίνησης συναντά το πάθος της μάθησης, γεννιούνται παραστάσεις που ξεπερνούν τα όρια της εκπαιδευτικής διαδικασίας. Η Ανώτερη Επαγγελματική Σχολή Χορού της Εθνικής Λυρικής Σκηνής μάς προσκαλεί στις 21 και 22 Ιουνίου σε έναν «Επίλογο» που είναι μόνο η αρχή. Πρόκειται για την παράσταση «Epilogue» υπό την επιμέλεια του Γιώργου Μάτσκαρη, η οποία σηματοδοτεί την ολοκλήρωση του φετινού ακαδημαϊκού έτους και περιλαμβάνει τέσσερις χορογραφίες. Το πρόγραμμα ανοίγει με τη «Σπουδή», μια απαιτητική νεοκλασική χορογραφία του Λούκας Βιαλφόντ με πρωτότυπη μουσική του Γιώργου Κοντοβά. Ακολουθεί το «Skipping on Stardust» της Ερμίρας Γκόρο, μια ποιητική προσέγγιση της κίνησης που συνδέει σώμα, χώρο και συναίσθημα. Ο Εντουάρ Χου παρουσιάζει μια ειδικά διαμορφωμένη εκδοχή του έργου «Dive», εστιάζοντας στην ακατέργαστη δύναμη της αυθόρμητης κίνησης. Τέλος, ο σπουδαστής Κυριάκος Κοντοζής κάνει το χορογραφικό του ντεμπούτο με το έργο «Πέτρα, ψαλίδι, χαρτί», στο πλαίσιο της εκπαιδευτικής πολιτικής της σχολής που στηρίζει τη νέα γενιά χορογράφων. Με αυτή την αφορμή, ο Γιώργος Μάτσκαρης μίλησε στο «ΝΣυν».

Τι σημαίνει για εσάς ο τίτλος «Epilogue»; Είναι ένας απολογισμός ή μια νέα αρχή;

Η επιλογή του τίτλου έγινε γιατί σηματοδοτεί και τα δύο. Διανύσαμε μια ιδιαίτερα απαιτητική και πλούσια σε νέα ερεθίσματα εκπαιδευτική χρονιά και ο συγκεκριμένος τίτλος αναφέρεται σε έναν ολόκληρο κύκλο, με πολλούς ενδιάμεσους σταθμούς, που ολοκληρώνεται, αλλά και στη μετάβαση προς μια επανεκκίνηση. Προσπαθώ να δίνω χώρο και αξία και στα δύο αυτά στάδια, τα οποία, έτσι κι αλλιώς, μας τα υπενθυμίζει με ποικίλους τρόπους η ίδια η ζωή.

Πώς επιλέχθηκαν οι συγκεκριμένοι χορογράφοι της παράστασης και τι επιδιώξατε με τη μεταξύ τους εναλλαγή ύφους και γλώσσας;

Με την Ερμίρα Γκόρο γνωριζόμαστε από μαθητές στην Κρατική Σχολή Ορχηστικής Τέχνης και συμπορευτήκαμε κατά τη διάρκεια των σπουδών μας, τόσο στην Ελλάδα όσο και στη Νέα Υόρκη. Παρακολουθώ την πορεία της και με ενδιαφέρει ιδιαίτερα το χορογραφικό της στίγμα, που είναι πολύ προσωπικό, αλλά και η ίδια ως εξαιρετική χορεύτρια. Στη χορογραφία της «Skipping on Stardust», το διαλογιστικό και το δυναμικό στοιχείο εναλλάσσονται, δημιουργώντας ένα σύμπαν αντιθέσεων. Από την άλλη, ο Εντουάρ Ου, του οποίου τη δουλειά γνώρισα λίγα χρόνια πριν, με το απόσπασμα του έργου του «Dive», μας μυεί σε μια ωμή, ενστικτώδη και οριακά αρχέγονη συνθήκη. Ενα είδος πρωτογονισμού, που με συγκινεί βαθιά. Ολα αυτά σε μια βραδιά, σε συνδυασμό με την ενέργεια του κλασικού μπαλέτου, που χαρακτηρίζεται από την απόλυτη φόρμα και την υψηλή τεχνική και αισθητική απαίτηση, ειδικά αυτή της «Γαλλικής σχολής» που εκπροσωπεί ο Λούκας Βιαλφόντ, συνθέτουν ένα μωσαϊκό βιωμάτων που με αφορά τόσο για τους σπουδαστές όσο και για το κοινό που θα μας παρακολουθήσει.

Ποιο στοιχείο της παράστασης θεωρείτε ότι εκφράζει πιο έντονα την ταυτότητα της Σχολής;

Ολα. Και αυτό είναι το δύσκολο στο συγκεκριμένο εγχείρημα. Να μπορείς να υπάρχεις και να ελίσσεσαι με ειλικρίνεια, μέσα σε τόσο διαφορετικά περιβάλλοντα. Και να τα εκπροσωπείς αντάξια. Η Σχολή Χορού της ΕΛΣ επενδύει τα τελευταία χρόνια σε αυτή τη συμπεριληπτική ταυτότητα και γλώσσα.

Ποιο είναι το όραμά σας ως διευθυντή Σπουδών για τον σύγχρονο χορευτή και πώς αυτό καθοδηγεί το πρόγραμμα σπουδών της Σχολής;

Τον χορευτή σήμερα, ανεξαρτήτως του είδους χορού που θα αποφασίσει ότι τον εκφράζει καλύτερα, θα τον ονειρευόμουν ευέλικτο, ελεύθερο από προκαταλήψεις και περιορισμούς. Εχει παρέλθει, θεωρώ, η εποχή που χωριζόταν η καλλιτεχνική κοινότητα σε είδη και στυλ χορού, χωρίς αυτό φυσικά να συνεπάγεται ότι θα ακολουθήσουμε όλες και όλοι τον ίδιο καλλιτεχνικό δρόμο. Αυτό θα ήθελα πρωτίστως να αντιλαμβάνονται οι σπουδαστές μας, ειδικά όταν η σπουδή έχει ένα πλαίσιο συμπαγές, όπως αυτό που χαρακτηρίζει τη Σχολή Χορού της ΕΛΣ. Και μπορούμε πάντα, πιστεύω, να βρίσκουμε τρόπους συνύπαρξης του πλαισίου και της ελευθερίας.

Ποια δεξιότητα θεωρείτε πιο κρίσιμη για έναν νέο χορευτή που αποφοιτά σήμερα; Τεχνική, ερμηνευτική ή δημιουργική;

Στη Σχολή Χορού της ΕΛΣ δίνουμε, συνειδητά, ιδιαίτερη έμφαση και στις τρεις δεξιότητες, στο βαθμό που μας το επιτρέπει φυσικά ο χρόνος. Τόσο μέσα από την καθημερινότητα των σπουδαστών και την επαφή με τους βασικούς καθηγητές τους, που είναι έκαστος εξαιρετικός στο αντικείμενό του, όσο και με τους καλεσμένους καθηγητές και χορογράφους. Η προετοιμασία της παράστασης ξεκινάει τον Φεβρουάριο, προκειμένου να καλλιεργηθούν, να ζυμωθούν μεταξύ τους και να ωριμάσουν όλες αυτές οι δεξιότητες, μαζί, και αποτελεί την κορύφωση αυτής της προσπάθειας.

Η ανάθεση χορογραφίας στον σπουδαστή Κυριάκο Κοντοζή είναι μια σημαντική πρωτοβουλία. Πώς στηρίζει η Σχολή τη νέα ελληνική χορογραφική φωνή;

Κάθε χρόνο, για την προετοιμασία της ετήσιας παράστασής μας, έχουμε θεσπίσει μια διαδικασία υποβολής χορογραφικών προτάσεων, ανοιχτή σε όλες και όλους τους σπουδαστές μας. Μέσω ειδικής επιτροπής, που απαρτίζεται από μέλη του Συλλόγου Καθηγητών, προβλέπονται διάφορα στάδια επιλογής, προκειμένου να καταλήξουμε στις χορογραφίες που τελικά παρουσιάζονται στην παράσταση, πάντα σε συνάρτηση με το συνολικό περιεχόμενό της. Επίσης, παράλληλα με το βασικό πρόγραμμα σπουδών, κατά τη διάρκεια της χρονιάς καλούμε για σεμινάρια εκλεκτούς καλεσμένους εκπαιδευτικούς και χορογράφους από την Ελλάδα και το εξωτερικό, εμβαθύνοντας ειδικά στον τομέα της χορογραφίας.

Οι διεθνείς συνεργασίες, όπως με τον Εντουάρ Ου και τον Λούκας Βιαλφόντ, τι προσφέρουν στους σπουδαστές, πέρα από την τεχνική κατάρτιση;

Οι διεθνείς συνεργασίες προφέρουν πάρα πολλά στους σπουδαστές μας. Αλλά τις θεωρώ απαραίτητες και ανανεωτικές και για ολόκληρη τη Σχολή. Θα εστιάσω όμως στο ότι δίνουν στους μελλοντικούς χορευτές την ευκαιρία να γνωριστούν με την παγκόσμια χορευτική κοινότητα και αντίστροφα. Στον επαγγελματικό στίβο, η ανάλογη ευκαιρία δίνεται, ως επί το πλείστον, μέσω ιδιαίτερα επιλεκτικών ακροάσεων, στις οποίες η πρόσβαση είναι συχνά δύσκολη, είτε λόγω οικονομικών περιορισμών είτε εξαιτίας του μεγάλου αριθμού συμμετεχόντων. Καλώντας έναν παγκοσμίου φήμης χορογράφο να συνεργαστεί με τη Σχολή μας, οι σπουδαστές έχουν κατά κάποιον τρόπο πρόσβαση και σε μια άτυπη διαδικασία ακρόασης. Και για αυτόν τον λόγο είναι προσωπικό μου στοίχημα η επίτευξη τέτοιων συνεργασιών και είμαι βαθιά ευγνώμων που τόσοι σπουδαίοι καλλιτέχνες μας τις προσφέρουν, τόσο γενναιόδωρα.