Από καταβολής του το streaming, αν το αναλύσει κανείς από κοινωνιολογική πλευρά, δεν θα μπορούσαμε να το χαρακτηρίσουμε ακριβώς εκφραστή της ισότητας. Οι αλγόριθμοί του εκπαιδεύτηκαν να δουλεύουν προωθώντας περιεχόμενο βάσει δημοτικότητας, ενισχύοντας τους «μεγάλους» παίκτες κι αφήνοντας λιγότερο χώρο για νέες φωνές. Η δε πρόσβαση στις σειρές, στις ταινίες και στα ντοκιμαντέρ των μεγάλων πλατφορμών παρουσιάζει σημαντικές διαφοροποιήσεις ανάλογα με την περιοχή και τα δικαιώματα. Εκεί που εντοπίζεται, όμως, περισσότερο πλέον το πρόβλημα είναι στην τιμολογιακή πολιτική. Το κόστος των συνδρομών δεν προσαρμόζεται πάντα ανάλογα με το οικονομικό επίπεδο της κάθε χώρας, με αποτέλεσμα ο ίδιος λογαριασμός να είναι αναλογικά πολύ ακριβότερος σε φτωχότερες. Η ψαλίδα της ανισότητας τώρα μεγαλώνει ακόμα περισσότερο με την εισαγωγή των premium συνδρομών.
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε
Ή εγγραφείτε
Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ
