Τον Μεσαίωνα το ποδόσφαιρο, που ήδη έφερε αυτό το όνομα, άφηνε πίσω του σωρούς τα θύματα. Οι αγώνες γίνονταν ανάμεσα σε συμμορίες, ενώ δεν υπήρχε περιορισμός στον αριθμό των παικτών, ούτε του χρόνου, ούτε τίποτα. Ενα ολόκληρο χωριό αγωνιζόταν με ένα άλλο χωριό, σπρώχνοντας την μπάλα με κλωτσιές και μπουνιές προς το τέρμα, που τότε ήταν κάτι σαν τροχός ανεμόμυλου. Οι αγώνες γίνονταν σε απόσταση πολλών λευγών, κρατούσαν αρκετές μέρες και στοίχιζαν πολλές ζωές. Οι βασιλείς απαγόρευαν εκείνα τα αιματηρά επεισόδια: το 1349 ο βασιλιάς Εδουάρδος Γ’ συμπεριέλαβε το ποδόσφαιρο στα «ηλίθια και παντελώς άχρηστα» παιχνίδια και υπάρχουν διατάγματα εναντίον του ποδοσφαίρου με την υπογραφή του Ερρίκου Δ’ το 1410 και του Ερρίκου ΣΤ’ το 1447. Οσο περισσότερο το απαγόρευαν τόσο περισσότερο παιζόταν, κάτι που επιβεβαιώνει την προτρεπτική δύναμη των απαγορεύσεων.
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε
Ή εγγραφείτε
Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ
- Η παραχώρηση εδαφών θα ήταν «απαράδεκτη», λέει ο αρχηγός των ενόπλων δυνάμεων της Ουκρανίας
- Κέρκυρα: Υπό την επήρεια αλκοόλ η 48χρονη που έπεσε με ΙΧ σε ποτάμι – Νεκρή η μητέρα της στη θέση του συνοδηγού
- Αυτόκλητοι «τιμωροί παιδόφιλων» ξυλοφορτώνουν ανθρώπους – Το μυστήριο τριών επιθέσεων και όσα ξέρει για αυτούς η Αστυνομία
