Από τη μία πλευρά είναι οι τρεις τρόποι με τους οποίους το Μαξίμου επιχειρεί να χτίσει ένα διαφορετικό μομέντουμ: το σύνθημα «δημοσιονομική σύνεση – κοινωνική πολιτική», οι προεκλογικοί ρυθμοί (περιοδείες, εξαγγελίες, καλλιέργεια προσδοκιών ενόψει ΔΕΘ) παρά την επίμονη πρωθυπουργική διαβεβαίωση για κάλπες το 2027 και οι θετικές ανακοινώσεις – τουλάχιστον μία ανά εβδομάδα. Αυτή η εκστρατεία αισιοδοξίας είχε ως αφετηρία την αύξηση του κατώτατου μισθού και ακολούθησαν οι εξελίξεις με τη Chevron για τους υδρογονάνθρακες, το 12ετές αμυντικό πρόγραμμα, ο Θαλάσσιος Χωροταξικός Σχεδιασμός και το πακέτο παροχών για ενοικιαστές και χαμηλοσυνταξιούχους, ενώ την ερχόμενη εβδομάδα έρχεται πρώτα, με καθυστέρηση, η μεταρρύθμιση του ΟΣΕ και έπειτα η έναρξη της αξιολόγησης του Δημοσίου από τους πολίτες, που θα γίνεται δύο φορές τον χρόνο – άνοιξη και φθινόπωρο. Από την άλλη πλευρά είναι τα 3+1 μέτωπα, που εφόσον συνοδευτούν από απρόοπτες εξελίξεις θα απειλήσουν το προφίλ της κυβέρνησης, σωρεύοντας ξανά δυσφορία και βαραίνοντας την εικόνα κόπωσης της εξαετίας.
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε
Ή εγγραφείτε
Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ
