Πάντα έχει ενδιαφέρον να επιχειρείς να διερευνήσεις την έννοια της προσήλωσης και της συνέπειας σε ένα πεδίο. Ο σολίστ της κιθάρας Νίκος Χατζηελευθερίου συνεχίζει μια δύσκολη παράδοση στη χώρα μας, αυτή όπου η κλασική κιθάρα γίνεται πρωταγωνιστής. Μπορεί να έχουν προηγηθεί μεγάλοι δεξιοτέχνες (π.χ. Φάμπας ή Μηλιαρέσης) στο ίδιο όργανο, μα πάντα στην Ελλάδα κυριαρχούσε ο λαϊκός ήχος και άρα ήταν περιορισμένη μια έκφραση τέτοιου είδους, παρά το υψηλότατο επίπεδο. Σήμερα βέβαια και λόγω μουσικών όπως ο Χατζηελευθερίου, επαναπροσεγγίζουμε την εν λόγω μουσική πρόταση ενώ η κλασική κιθάρα κερδίζει έδαφος και έχει ξορκίσει μια στενή ακαδημαϊκή ίσως παρεξήγηση.
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε
Ή εγγραφείτε
Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ
