Με το οικογενειακό δράμα σε πολιτικό πλαίσιο «Είμαι ακόμα εδώ» (Ainda Estou Aqui, Βραζιλία/Γαλλία, 2024), ο Βάλτερ Σάλες επιστρέφει σε μια από τις δυσκολότερες περιόδους της πρόσφατης ιστορίας της πατρίδας του, της Βραζιλίας, τη δικτατορία που προέκυψε στα μέσα της δεκαετίας του 1960, κορυφώθηκε την αμέσως επόμενη και κράτησε ως το 1985. Ομως στόχος της ταινίας δεν είναι τόσο η «καταδίκη» του αυτονόητου όσο η μελέτη της σιωπηλής αντίστασης μιας γενναίας γυναίκας, που όταν ο πολιτικός μηχανικός σύζυγός της συνελήφθη από τον στρατό και «εξαφανίστηκε», αναγκάστηκε να μεγαλώσει μόνη τα πέντε παιδιά της. Αυτή η γυναίκα, η Γιουνίσε Πάιβα, που υποδύεται έξοχα η υποψήφια για το Οσκαρ Α’ ρόλου βραζιλιάνα ηθοποιός Φερνάντα Τόρες, είναι η σάρκα, τα οστά και η ψυχή της ταινίας. Η προσπάθεια της Πάιβα, πρώτον, να διατηρήσει δεμένη την οικογένειά της και, δεύτερον, να αποκαταστήσει την αλήθεια, αφού ο στρατός αρνούνταν την επίσημη παραδοχή του θανάτου της συζύγου της, επρόκειτο να γίνει στόχος ζωής της. Και το ταξίδι της, που με υπομονή και ψυχραιμία αφηγείται ο Σάλες, μετατρέπεται σε έναν ύμνο για τη δικαιοσύνη που μπορεί πάντοτε να βγει στην επιφάνεια αν ο αγώνας γίνεται με επιχειρήματα, κόπο και κυρίως αξιοπρέπεια. Αυτή είναι τελικά μια πραγματική ηρωίδα, επειδή ποτέ δεν διαφήμισε τον ηρωισμό της. Και ο Σάλες, γνωστός κυρίως από το πολυαγαπημένα «Ημερολόγια μοτοσικλέτας» (τα πρώτα, αναγνωριστικά χρόνια του Τσε Γκεβάρα), την τιμά εδώ με τον καλύτερο τρόπο και με πολύτιμο οδηγό το βιβλίο του γιου της Μαρτσέλο Ρούμπενς Πάιβα.
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε
Ή εγγραφείτε
Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ
