Δεν θυμάμαι γιατί δεν είχα γράψει για το καθηλωτικό αυτό ψυχολογικό θρίλερ του Ολλανδού Χέρμαν Κοχ [γεν. 1953] όταν πρωτοεκδόθηκε στα ελληνικά το 2015, αλλά κάποιος σοβαρός προσωπικός λόγος θα υπήρξε. Το λέω γιατί είναι ένα βιβλίο καθηλωτικό, εθιστικό, σαρκαστικά κυνικό και θίγει ζητήματα που σπανίως τολμάμε να αγγίξουμε, ζώντας στη σφαίρα των προσχηματικών πολιτισμικών παραδοχών μας, σε μια Ευρώπη σχετικής αφθονίας και ανεκτικότητας. Βέβαια είχα ήδη γράψει σε αυτές τις στήλες για τη δίδυμη επιτυχία του Κοχ, Το Δείπνο, ένα σαρκαστικό θρίλερ που ξιφουλκούσε κατά της πολιτικής ορθότητας και της περίφημης διαπολιτισμικότητας και που μεταφέρθηκε δυο φορές στη μεγάλη οθόνη. Οπως και να ‘χει, το ξαναδιάβασα φέτος το καλοκαίρι στο εξοχικό μου [χωρίς πισίνα] και η αλήθεια είναι πως δεν μπορούσα να το αφήσω από τα χέρια μου.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή