Τηρουμένων φυσικά των αναλογιών, και λαμβανομένων υπόψη των τεραστίων διαφορών, η κατάσταση θυμίζει Αμερική του Τραμπ. Το κυβερνών κόμμα ελέγχει και τις τρεις κορυφαίες θεσμικές θέσεις: Προεδρία της Δημοκρατίας, Πρωθυπουργία, Προεδρία της Βουλής. Οι δημοσκοπήσεις αποτυπώνουν ένα άνετο προβάδισμα του ίδιου κόμματος έναντι εκείνων της αντιπολίτευσης. Κάποια μεγάλη δοκιμασία δεν διαφαίνεται στον ορίζοντα, αν και στην εποχή μας τίποτα δεν μπορεί να αποκλειστεί. Λογικό είναι λοιπόν ο Πρωθυπουργός να μην αμφισβητείται από κανέναν και να έχει τόσο τα πολιτικά όσο και τα χρονικά περιθώρια να εφαρμόσει τις μεταρρυθμίσεις που έχει ανάγκη ο τόπος.

Υπάρχει όμως και μια άλλη ανάγνωση των εξελίξεων. Σύμφωνα με αυτήν, ο Κυριάκος Μητσοτάκης δεν είναι κυρίαρχος του πολιτικού παιχνιδιού, αλλά όμηρος της συντηρητικής πτέρυγας του κόμματός του. Γι’ αυτό έστειλε σε μια τόσο κρίσιμη θέση στην Ευρώπη – τη θέση του επιτρόπου – τον Απόστολο Τζιτζικώστα. Γι’αυτό κάνει σαν να μην ψηφίστηκε ποτέ ο νόμος για τον γάμο των ομοφύλων. Γι’ αυτό αντικατέστησε την επιτυχημένη Κατερίνα Σακελλαροπούλου με τον «ασφαλή» Κώστα Τασούλα. Γι’ αυτό προωθεί για τη θέση του Προέδρου της Βουλής τον Νικήτα Κακλαμάνη.

Ολες αυτές οι κινήσεις δεν συνάδουν με το εκσυγχρονιστικό και μεταρρυθμιστικό προφίλ που καλλιεργεί ο Πρωθυπουργός, λένε οι επικριτές του. Η πολιτική είναι η τέχνη του εφικτού, υπενθυμίζουν οι υποστηρικτές του. Για να πετύχει ο Μητσοτάκης το μείζον, θα πρέπει να κάνει υποχωρήσεις στα ελάσσονα.

Το τι είναι μείζον και τι έλασσον είναι βέβαια σχετικό. Η αξιολόγηση μπορεί επίσης να αλλάζει ανάλογα με το αν έχει κανείς στο μυαλό του το κόμμα ή τη χώρα. Η διεύρυνση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων είναι ασφαλώς κάτι καλό για μια χώρα, μπορεί όμως να διχάζει το κόμμα που την κυβερνά και να αναγκάζει έτσι τον Πρωθυπουργό της να κάνει συμβιβασμούς. Η απάντηση λοιπόν στο δίλημμα που αποτυπώνουν «ΤΑ ΝΕΑ Σαββατοκύριακο» στο σημερινό τους πρώτο θέμα θα κριθεί από τη συνέχεια. Είναι στο χέρι του Πρωθυπουργού να διαψεύσει τις Κασσάνδρες και να προχωρήσει ενωτικά, εκσυγχρονιστικά και ευρωπαϊκά.