Προκαλεί πάντοτε εντύπωση ο πληθωρισμός στην έκδοση ποιητικών συλλογών. Αν μπορούμε να συμπυκνώσουμε ορισμένες τάσεις: δεν αποφεύγεται η μεταμοντέρνας έμπνευσης μετρική, που δεν αντιστοιχεί απαραίτητα με το περιεχόμενο. Καλύτερες εικόνες δημιουργούνται όταν η επιλογή των λέξεων και στων στίχων γίνεται με οργάνωση και επιμέλεια αντλώντας από όλες τις εποχές της ελληνικής γλώσσας. Υπάρχει μια «δυσκαμψία» όταν σπεύδει το ποίημα να περιγράψει την εποχή του, αλλά υπάρχουν και εξαιρέσεις με εξαιρετικά δείγματα. Δίνεται μια ολοένα και μεγαλύτερη προσοχή στην τυπογραφία.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή